1473/WP/415/958/22/07/JK - Czy w sytuacji gdy obcokrajowcy będą pracować w Polsce powyżej 183 dni, podatek dochodowy od osób fizycznych ma być odprowadzany w Polsce?

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu po zapoznaniu się z wnioskiem firmy,.. z dnia 17 maja 2007 r. (data wpływu: 21 maja 2007 r.) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka S.A. w ... podpisała stosowną umowę z firmą zagraniczną, dotyczącą zatrudnienia obcokrajowców do pracy przy robotach budowlanych w spółce S.A. w Polsce. Pracownicy z Tadżykistanu otrzymali stosowne pozwolenie na pracę w Polsce przez okres 1 roku. Przez okres pół roku pracownicy Tadżyccy będą zatrudniani przez firmę Tadżycką, a najlepsi z pracowników najprawdopodobniej po pół roku zostaną zatrudnieni przez spółkę S.A. Mając na uwadze fakt, że czas przebywania niektórych Tadżyków na terenie Polski będzie dłuższy niż 183 dni w roku, powstaje pytanie, czy opodatkowanie przychodów tych pracowników ma nastąpić w Polsce czy w Tadżykistanie w oparciu o postanowienia art. 15 ust. 1 Umowy sporządzonej w Warszawie między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Tadżykistanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 27 maja 2003 r., a ponadto kto - czy firma Tadżycka czy spółka S.A. odprowadza podatki? W naszej ocenie, w powyższej sprawie stosuje się art. 15 ust. 1 ww. Umowy, który przewiduje możliwość a nie konieczność opodatkowania przychodów pracowników z Tadżykistanu w Polsce jako kraju nazywanego w ww. Umowie "drugim Państwem". Tak więc do czasu kiedy nie upłynie 183 dni w roku, naszym zdaniem przychody mogą być opodatkowane zarówno na terytorium Tadżykistanu jak i Polsce, a decyduje o tym podmiot który zatrudnia pracowników. Natomiast podatki odprowadzane są przez firmę, która zatrudnia pracowników, czyli odpowiednio przez pół roku przez firmę Tadżycką, a następne pół roku przez firmę Polską. Wątpliwość powstaje, czy ww. dowolność w zakresie opodatkowania nie jest ograniczona przez przepisy art. 3 ust. 2a oraz 2b Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu których pracownicy ci podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w odniesieniu do dochodów osiąganych na terytorium Polski. Naszym zdaniem ww. przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości o której mowa w art. 15 ust. 1 ww. Umowy. Na tle opisanego powyżej stanu faktycznego powstaje również pytanie, czy w sytuacji, jeśli pracownicy będą pracować na terytorium Polski powyżej 183 dni to podatek ma być odprowadzany w Polsce? W naszej ocenie tak, bowiem nie są spełnione łącznie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 2 ww. przepisu. Ostatnia kwestia dotyczy nadania numeru NIP. Przy założeniu, że stanowisko podatnika jest błędne i w każdym z wariantów opisanych powyżej przychody powinny być opodatkowane w Polsce, to czy jest obowiązek wystąpienia o nadanie numeru NIP dla pracowników z Tadżykistanu? W naszej ocenie tak. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. Ograniczony obowiązek podatkowy) Zgodnie z art. 4a ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Tadżykistanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 92) płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu, i b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i c) wynagrodzenia są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie. W świetle powyższych przepisów, wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Tadżykistanie wykonujących pracę na terytorium Polski mogą być opodatkowane zarówno w Polsce jak i państwie ich rezydencji, czyli w Tadżykistanie. Natomiast art. 15 ust. 2 umowy określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym takie wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Tadżykistanie, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w Tadżykistanie oraz Polsce. Jeżeli wynagrodzenie wypłacane jest przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Tadżykistanie i pracodawca ten nie prowadzi działalności za pomocą położonego w Polsce zakładu, dochód pracowników będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko w sytuacji, gdy pobyt pracowników przekracza łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym. Jeżeli podatnik przebywa dłużej niż 183 dni w danym okresie, dochód z tytułu pracy podlega opodatkowaniu w Polsce w całości, licząc od pierwszego dnia pobytu pracownika na terytorium Polski.

W odniesieniu do obowiązku nadania pracownikom z Tadżykistanu Nr NIP Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko spółki w powyższej sprawie jest prawidłowe. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, póz.. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne jeżeli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a w/cyt ustawy osoby fizyczne jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)Zgodnie z art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. Nr 269 poz. 2681 z późn. zm.), podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych niewymienieni w art. 6 (tj. podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy samodzielnie obliczają zaliczki na ten podatek lub samodzielnie opłacają go w formach zryczałtowanych) dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż wraz ze złożeniem pierwszego zeznania rocznego, w terminie przewidzianym do jego złożenia. W myśl art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, do obliczania i pobierania podatków jako płatnicy obowiązane są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane zakładami pracy, w odniesieniu do osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy. Związku z tym iż Tadżycy - pracownicy S.A. będący podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, którym płatnik czyli firma zatrudniająca zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników 1) pobiera zaliczki miesięczne, dokonując zmniejszenia kwot pobranych zaliczek, lub 2) dokonuje rocznego rozliczenia podatku, a nie dokonywał zmniejszenia kwot zaliczek, lub 3) pobiera zaliczkę wyłącznie od dochodu z tyt. Umowy o dzieło lub umowy zlecenia - dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego za pośrednictwem tego płatnika. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do podatników którzy uprzednio dokonali zgłoszenia identyfikacyjnego. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej NIP (art. 2 ust. o zasadach ewidencji......). Ewidencji podatników, płatników podatków i płatników składek ubezpieczeniowych dokonują naczelnicy urzędów skarbowych. Nadanie numeru NIP następuje w drodze decyzji wydanej przez naczelnika rzędu skarbowego (art. 3 ust. 1, ust. 2 ustawy o NIP). Zgodnie z art. 4 pkt 3 ustawy o NIP w sprawach określonych w art. 3 właściwymi naczelnikami urzędów skarbowych są: Dla pozostałych podatników: a) będących podatnikami podatku dochodowego - naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach tego podatku, b) niebędących podatnikami podatku dochodowego - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a jeżeli podatnik nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście. W oparciu o wyżej przedstawione uzasadnienie, stanowisko podatnika że" w każdym z opisanych przez niego wariantów jeżeli przychody powinny być opodatkowane w Polsce, to jest obowiązek wystąpienia o nadanie numeru NIP dla pracowników z Tadżykistanu jest prawidłowe.