1473/731/KDO/423/6/06/JŻ - Podatek od nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą jako koszt uzyskania przychodu.
Pismo z dnia 6 grudnia 2006 r. Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu 1473/731/KDO/423/6/06/JŻ Podatek od nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą jako koszt uzyskania przychodu.
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX Sp. z o.o.z sierpnia 2006 r.
Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy dotyczące - zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia, podatku od nieruchomości (gruntu) przeznaczonego do działalności gospodarczej pod budowę pawilonu handlowego - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Spółka w złożonym wniosku pyta:
czy zapłacony podatek od nieruchomości (gruntu) przeznaczonego do działalności gospodarczej będzie kosztem uzyskania przychodu, jeżeli na tym gruncie nie wybudowano jeszcze budynku handlowego albo
czy kwota podatku od nieruchomości podwyższać będzie wartość gruntu do chwili przekazania gruntu i budynku na środki trwałe.
Stanowisko spółki:
W/g spółki wartość początkowa zakupu środka trwałego określa się stosując art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przepis stanowi, że w razie nabycia środka trwałego w drodze kupna, wartość początkową stanowi jego cena nabycia. Z kolei art. 16g ust. 3 ustawy o.p.d.o.p. wyjaśnia pojęcie " cena nabycia". Na podstawie tego przepisu, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.
Zdaniem spółki, warto zwrócić uwagę, że grunt będzie stanowił odrębny środek trwały i w żadnym razie nie można podatku od nieruchomości naliczonego od gruntu zaliczyć do wartości początkowej. Dlatego spółka uważa, że podatek od nieruchomości jest kosztem uzyskania przychodów w momencie poniesienia.
W złożonym wniosku, spółka nie przedstawiła stanu faktycznego oraz nie złożyła oświadczenia o którym mowa w art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.
W październiku 2006 r., Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu wezwał na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), do uzupełnienia wniosku z dnia z sierpnia 2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, poprzez:
uzupełnienie o oświadczenie, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrolne albo postępowanie przed sądem administracyjnym,
przedstawienie stanu faktycznego.
Pismem z listopada 2006 .r, firma XXX Sp. z o.o., uzupełniła wniosek z sierpnia 2006 r., w zakresie ww. wezwania. W piśmie uzupełniającym przedstawiła następujący stan faktyczny:
W grudniu 2005 r. został zakupiony grunt o pow. Około 3000 m2; z przeznaczeniem na budowę pawilonu handlowego. Od 1 stycznia 2006 r. spółka płaci podatek od nieruchomości za ww. grunt w wysokości około 150 zł miesięcznie. Powyższy grunt nie był wprowadzony na stan środków trwałych tylko jest na środkach trwałych w budowie.
W przedstawionym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu odnosząc się do stanowiska spółki zawartego we wniosku, wyjaśnia::
Przepis art. 16 ust. 1 pkt a lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, że nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Zasady uznawania wydatków za koszty uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Naczelna zasada przewiduje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Za koszt uzyskania przychodów można uznać jedynie te wydatki związane z prowadzoną działalnością, które łącznie spełniają n/w warunki:
pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,
nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 ustawy,
ich poniesienie zostało prawidłowo udokumentowane.
Zatem, aby wydatek był zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Związek ten powinien być szeroko rozumiany tzn. kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty związane bezpośrednio z uzyskiwanym przychodem jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem jest niemożliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalne i niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Do kosztów pośrednich należy zaliczyć m.in. podatek od nieruchomości stanowiący element kosztów stałych, które z mocy prawa obowiązany jest uiszczać podatnik w związku z posiadanym majątkiem (nieruchomościami).
W przypadku kosztów podatkowych, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami, a więc których nie można przypisać do konkretnego przychodu, koszty te należy rozpoznawać w rozliczeniach podatkowych w roku ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podatek od nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy koszty te zostały poniesione przed rozpoczęciem budowy, jak i po zakończeniu okresu budowy i oddaniu do eksploatacji.
Opisany sposób ujęcia wydatków będących przedmiotem zapytania w koszty uzyskania przychodów ulega zmianie z chwilą rozpoczęcia inwestycji.
Wydatki z tego tytułu poniesione w trakcie realizacji budowy zwiększają wartość rozpoczętej budowy. Grunt na którym realizowana jest inwestycja będzie trwale związany z wybudowanym budynkiem. Jako koszty pośrednie tej budowy mają wpływ na zwiększenie wartości obiektów powstałych w jej wyniku zgodnie z art. 16g pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i po zakończeniu całości budowy zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości obiektu.
Ze stanu faktycznego przedstawionego w pismie uzupełniającym wniosek z listopada 2006 r. wynika, że spółka zakupiła grunt z przeznaczeniem na budowę pawilonu handlowego, który został wprowadzony na stan środków trwałych w budowie.
Środki trwałe w budowie zaliczane są do inwestycji, o których mowa w art 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Natomiast przez środki trwałe w budowie, stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości, rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montaż lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wydatki na inwestycje nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Mogą one jedynie, przy pomocy odpisów amortyzacyjnych, zmniejszać przychód osoby prawnej.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że stanowisko spółki w przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat z tytułu podatku od nieruchomości, w momencie ich poniesienia należy uznać za prawidłowe, o ile przedmiotowe wydatki poniesione zostały w okresie przed rozpoczęciem lub po zakończeniu inwestycji w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wydatki ponoszone w trakcie inwestycji powinny zostać ujęte w koszty podatkowe w postaci odpisów amortyzacyjnych.
Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia