1473/52/WD/423/22/05/TC - Możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wartość zapasów w przypadku sprzedaży zapasów, ich częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania

Pytanie podatnika

Czy w przypadku sprzedaży zapasów (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, półproduktów), ich częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania, odpisy aktualizujące ich wartość, ustalone na dzień otwarcia likwidacji przypadające na sprzedane lub zlikwidowane zapasy, będą kosztem podatkowym w Spółce w likwidacji w momencie ich upłynnienia?

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX Sp. z o.o. w likwidacji żądającego udzielenia pisemnej interpretacji zastosowania prawa podatkowego w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów - odpisów aktualizujących wartość zapasów w przypadku sprzedaży zapasów, ich częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem Spółka wystąpiła do III MUS w Radomiu z zapytaniem czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przypadku sprzedaży zapasów (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, półproduktów), ich częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania, odpisy aktualizujące ich wartość, ustalone na dzień otwarcia likwidacji przypadające na sprzedane lub zlikwidowane zapasy, będą kosztem podatkowym w Spółce w likwidacji w momencie ich upłynnienia.

Stan faktyczny podany we wniosku jest następujący:

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników XXX Sp. z o.o. podjęło uchwałę o postawieniu Spółki w stan likwidacji. Spółka na dzień xx.04.2004 r. zamknęła księgi rachunkowe, a z dniem następnym otworzyła nowe księgi dla Spółki w likwidacji. Zgodnie z art. 29 ustawy o rachunkowości, aktywa jednostki zostały na dzień xx.04.2004 r. wycenione po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tyt. trwałej utraty wartości. Wyceny aktywów dokonał rzeczoznawca majątkowy. W związku z powyższym, na dzień xx.04.2004 r. dokonane zostały odpisy aktualizujące wartość poszczególnych środków trwałych oraz odpisy aktualizujące wartość zapasów (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, półproduktów). Na dzień xx.04.2004 r. odpisy te, dotyczące zarówno środków trwałych, jak i zapasów nie były uznane z koszt podatkowy.

Od dnia następnego po xx.04.2004 r. w ewidencji spółki w likwidacji odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z ustawą o rachunkowości, nie są zaliczane do kosztów podatkowych, gdyż Spółka nie prowadzi działalności produkcyjnej.

W okresie likwidacji Spółka rozpoczęła stopniową wyprzedaż posiadanych zapasów oraz niektórych środków trwałych. Ponadto z powodu włamania do magazynu, w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, ustalona została wartość niedoborów towarów. Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania, uzasadniając odmowę niedopełnieniem warunków ubezpieczenia tj.: zamknięcie magazynu na jedną kłódkę zamiast na dwie.

Zdaniem Spółki w przypadku sprzedaży zapasów (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, półproduktów), ich częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania, odpisy aktualizujące ich wartość, ustalone na xx.04.2004 r. przypadające na sprzedane lub zlikwidowane zapasy, będą kosztem podatkowym w Spółce w likwidacji w momencie ich upłynnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka została postawiona w stan likwidacji i zgodnie z zapisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, ze zm.) na dzień otwarcia likwidacji dokonała wyceny bilansowej swoich aktywów.

Biorąc pod uwagę wątpliwości Spółki przedstawione w stanie faktycznym, dotyczące wysokości kosztów podatkowych przy sprzedaży, likwidacji czy też innego zagospodarowania zapasów wycenionych na otwarcie likwidacji, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu uprzejmie informuje, że fakt, iż Spółka będąc w okresie likwidacji nie traci bytu prawnego, a zatem nadal spoczywają na niej obowiązki wynikające z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz przepisy Kodeksu spółek handlowych dotyczące podmiotu prawnego kończącego działalność gospodarczą.

A zatem - zdaniem tut. Organu - do sytuacji przedstawionej przez Podatnika znajduje zastosowanie treść przepisu art. 15 ust. 1 w /cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Przepis ten nie określa terminu, w którym - dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu - można je potrącić od przychodu podatnika. Kwestię tą reguluje art. 15 ust. 4 w/cyt ustawy podatkowej. Stanowi on, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono., jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

W świetle cytowanego zapisu nie jest możliwe potrącenie kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym je poniesiono, jeżeli ten rok nie jest jednocześnie rokiem, którego te koszty dotyczą (w którym przychód stał się należny w rozumieniu art. 12 ust. 2 powołanej ustawy).

Trzeba także mieć na względzie, iż według art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis ten określa pojęcie dochodu jako różnicę między przychodem (w sprawie - wpływy ze sprzedaży, likwidacji, zagospodarowania), a kosztami jego uzyskania (czyli ceną nabycia sprzedawanych towarów, rzeczywistym kosztem wytworzenia produktów gotowych itd.) wyraźnie jedynie w danym roku podatkowym.

Z powyższego wynika, iż ustalając koszty uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży, częściowej likwidacji czy innego zagospodarowania zapasów (towarów, materiałów, wyrobów gotowych, półproduktów) Spółki należy kierować się ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów w/cyt ustawy art. 15 ust. 1 i ust. 4, gdyż dla celów podatkowych kosztem uzyskania przychodów jest wydatek poniesiony, a więc w przypadku towarów nabytych - cena jaką podatnik płaci za ich nabycie, w przypadku wyrobów - wartość tych wyrobów według rzeczywistych kosztów wytworzenia, a nie wartość zapasów wynikająca z wyceny dokonanej w oparciu o przepisy cytowanej ustawy o rachunkowości. Tak więc dla celów podatkowych przychodem pozostaje wartość danego składnika majątku liczona w cenie z dnia jego sprzedaży, a kosztem uzyskania koszt jego zakupu lub wytworzenia.

Ponadto stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż ma on zastosowanie wyłącznie do odpisów aktualizacyjnych wartość należności. Stąd, też odpisy aktualizujące wartość zapasów towarów, materiałów, wyrobów gotowych, półproduktów - dla celów podatkowych - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w tym również "w momencie ich upłynnienia".

W świetle powyższego, sporządzona zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości wycena bilansowa składników majątku obrotowego, jest jedynie bilansowym wyliczeniem i nie stanowi kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Stanowisko Spółki wobec tego, w tym zakresie jest nieprawidłowe. Jak nadmieniono powyżej kosztem uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży lub likwidacji zapasów (materiałów, towarów, wyrobów gotowych i półproduktów) będzie ich koszt zakupu lub wytworzenia.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.

Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7 dni licząc od daty doręczenia niniejszego postanowienia.