1472/ROP1/423-33/07/KM - Pojęcie umowy leasingu w prawie podatkowym.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki XXX z dnia 30 stycznia 2007 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 1 lutego 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka użytkuje samochody osobowe dla celów prowadzonej działalności na podstawie umów najmu, które zostały zawarte na okres 3 lat a suma ustalonych w nich opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia uznania ww. umowy jako umowy, o której mowa w art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p., i w związku z tym braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu zaliczania w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z ich eksploatacją (art. 16 ust. 3b).

Spółka stoi na stanowisku, że koszty eksploatacji samochodów osobowych, które są wynajmowane i w związku z tym nie stanowią środków trwałych w Spółce nie zawsze stanowią w całości koszty uzyskania przychodu. Wynika to z faktu, że istnieje ograniczenie dla takich samochodów wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. Nie stanowią bowiem zdaniem Spółki kosztów uzyskania te wydatki (np. benzyna, koszty czynszu), które nie mieszczą się w limicie liczonym w prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu jako iloczyn obowiązującej stawki i ilości przejechanych kilometrów.

Zdaniem Spółki obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie dotyczy jednak wydatków związanych z samochodami użytkowanymi na podstawie umów leasingu w rozumieniu przepisów u.p.d.o.p., zdefiniowanego w art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p. Leasing w ustawie podatkowej obejmuje nie tylko umowy nazwane tj. leasing kodeksowy, uregulowany przepisami kodeksu cywilnego ale także każda inną umowę o podobnym charakterze, spełniającą określone warunki. Jeśli więc Spółka używa samochody na podstawie umowy najmu, która jest umową o podobnym do leasingu charakterze to dla celów zaliczenia w koszty wydatków eksploatacyjnych nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Wynika to wprost z zapisu art. 16 ust. 3b u.p.d.o.p. Umowy najmu, w oparciu o które samochody są używane spełniają warunki leasingu operacyjnego (art. 17b) a więc:

Prezentowane stanowisko zdaniem Spółki pozostaje zbieżne z interpretacjami organów zamieszczonymi na stronach internetowych Ministerstwa Finansów (por. decyzja Izby Skarbowej w Warszawie 1401/BP-I-4230Z-99/06/JP z dnia 24 października 2006, postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Nr 1473/388/WD/423/117/05/MW).

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.p. - poprzez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana finansującym oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej korzystającym podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Powyższy przepis nie definiuje wyczerpująco umowy leasingu. Odsyła do uregulowań kodeksu cywilnego, gdzie określone są elementy jakie powinna zawierać umowa aby na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych była traktowana jako umowa leasingu.

Wprowadzając regulację leasingu do kodeksu cywilnego, prawodawca nie opowiedział się wyraźnie za jednym rodzajem leasingu, czego skutkiem jest podział leasingu na operacyjny i finansowy.

Leasing operacyjny został uregulowany w art. 17b u.p.d.o.p. Aby umowa leasingu mogła zostać uznana za umowę określoną w powyższym przepisie, muszą zostać spełnione wskazane w art. 17b ust. 1 pkt 1-2 u.p.d.o.p. warunki.

Natomiast o leasingu finansowym mówimy wtedy gdy:

Dla stwierdzenia, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z umową leasingu w rozumieniu art. 17a u.p.d.o.p., czy też innym rodzajem umowy, istotna jest treść tej umowy, a nie jej nazwa. Aby umowa miała charakter podatkowej umowy leasingu muszą zostać spełnione określone warunki:

Jeżeli którykolwiek z tych warunków nie jest spełniony umowa nie ma charakteru podatkowej umowy leasingu.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wydatki, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. W przypadku gdy samochód wykorzystywany jest na podstawie umowy leasingu przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 nie ma zastosowania.

Umowy najmu, o których pisze Spółka we wniosku spełniają przesłanki do zrównania ich z umowami leasingu. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z ich eksploatacją zgodnie z art. 16 ust. 3b.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).