1472/ROP1/423-153/227/06/MK - Czy w związku z tym, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym powinna stanowić cała kwota otrzymanej prowizji należy skorygować CIT-2 od maja 2004 r., od kiedy następowała wypłata prowizji i dopłacić różnicę podatku wynikającą z zaniżenia zaliczek na podatek za te miesiące z odsetkami od zaliczek, czy skorygować tylko CIT-8 za 2004 r. i 2005 r. i dopłacić różnicę podatku wynikającą z korekty zeznania rocznego z odsetkami?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lipca 2006 r. Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie 1472/ROP1/423-153/227/06/MK Czy w związku z tym, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym powinna stanowić cała kwota otrzymanej prowizji należy skorygować CIT-2 od maja 2004 r., od kiedy następowała wypłata prowizji i dopłacić różnicę podatku wynikającą z zaniżenia zaliczek na podatek za te miesiące z odsetkami od zaliczek, czy skorygować tylko CIT-8 za 2004 r. i 2005 r. i dopłacić różnicę podatku wynikającą z korekty zeznania rocznego z odsetkami?

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 24 kwietnia 2006 r. (wpływ do tutejszego Urzędu 25 kwietnia 2006.)

postanawia

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka od 1 maja 2004 r. otrzymywała prowizję od dostawcy zagranicznego (unijnego) będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT, który swój towar sprzedawał bezpośrednio do odbiorcy w Polsce. Prowizja była liczona od obrotu dostawcy zagranicznego, ale wypłacana Spółce wyłącznie za świadczenie usług doradztwa technicznego, wykonywanych przez pracowników Spółki - inżynierów technologów, polegającego na uczestnictwie w rozwiązywaniu problemów technologicznych poprzez proponowanie możliwych do zastosowania środków z asortymentu partnera, dokonywaniu analiz technicznych w procesie technologicznym, tworzeniu dokumentacji technicznych i raportów dla partnera - Spółka nie pośredniczyła w sprzedaży tych towarów pomiędzy dostawcą zagranicznym a odbiorcą polskim. Spółka wykazywała kwoty prowizji - na podstawie noty księgowej otrzymywanej od dostawcy zagranicznego - jako obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej 22% stawki. Kwota należnego VAT była w związku z tym liczona rachunkiem "w stu". Wyliczona w ten sposób kwota obrotu netto była wykazywana jako przychód Spółki stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W celu potwierdzenia prawidłowości stosowanej stawki VAT oraz ustalenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym Spółka wystąpiła do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o klasyfikację statystyczną wykonywanych na rzecz dostawcy zagranicznego usług doradztwa. Z wydanej 17 lutego 2006 r. opinii Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi wynika, że według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. usługi świadczone przez Spółkę mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.20.3 Usługi inżynierskie. Urząd Statystyczny potwierdził również, że usługi te mieściły się w tym samym grupowaniu również według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., która na podstawie § 2 powołanego rozporządzenia z 6 kwietnia 2004 r. ma nadal zastosowanie do celów podatkowych.

Na tle wyżej przedstawionego stanu faktycznego Spółka zapytuje, czy w związku z tym, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym powinna stanowić cała kwota otrzymanej prowizji (a nie kwota wyliczona rachunkiem "w stu") Spółka powinna również skorygować miesięczne deklaracje CIT-2 począwszy od maja 2004 r. - za miesiące, w których następowała wypłata prowizji i dopłacić różnicę podatku wynikającą z zaniżenia zaliczek na podatek za te miesiące wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od każdej z tych zaliczek do dnia złożenia zeznania rocznego, czy też powinna skorygować wyłącznie zeznanie roczne CIT-8 za 2004 r. oraz za 2005 r. i dopłacić różnicę podatku wynikającą z korekty zeznania rocznego z odsetkami liczonymi od dnia złożenia zeznania do dnia jego skorygowania?

Spółka formułuje stanowisko, że w związku z nieprawidłowym ustaleniem podstawy opodatkowania w podatku dochodowym, spowodowanym rozliczaniem kwot otrzymanych prowizji rachunkiem "w stu", powinna skorygować jedynie zeznania roczne CIT-8 za 2004 r. i 2005 r. oraz dopłacić różnicę podatku wynikającą z korekty z odsetkami liczonymi od dnia złożenia zeznania do dnia jego skorygowania.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje, co następuje:

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Spółka nie zaliczała do przychodów w trakcie trwania roku podatkowego 2004 r. i 2005 r. całej kwoty otrzymanej prowizji, lecz kwotę prowizji wyliczonej rachunkiem "w stu". W związku z tym Podatnik zaniżył wysokość dochodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak stanowi przepis art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, z zastrzeżeniem ust. ust. 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani bez wezwania składać deklarację o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Z powyższego wynika, że rozliczenie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych następuje co miesiąc i polega na obowiązku zapłaty miesięcznych zaliczek na podatek. Tym samym podatnicy obowiązani są prawidłowo ustalić dochód (stratę) za dany miesiąc, tj. przychody i koszty ich uzyskania.

Z kolei zgodnie z art. 27 ust. 1 podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zgodnie z art. 51 § 1 i 2 zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek. Stosownie do art. 53 § 1 od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. Odsetki za zwłokę na podstawie art. 53 § 3 nalicza podatnik. W myśl art. 53 § 4 odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku.

Zasady dotyczące korygowania deklaracji mieszczą się w Dziale III rozdziale 10 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 81 § 1 tej ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przez deklaracje rozumie się na podstawie art. 3 pkt 5 również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Odnosząc wyżej zacytowane przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że Podatnik w celu prawidłowego rozliczenia należnych zaliczek oraz należnego zobowiązania podatkowego, może na podstawie powołanego przepisu art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa skorygować zarówno deklaracje miesięczne CIT-2 za 2004 r. i 2005 r., jak i zeznania roczne CIT-8 za te lata. W przypadku przedstawionym we wniosku, Spółka jest obowiązana naliczyć odsetki za zwłokę od kwot zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy począwszy od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku z danej deklaracji CIT-2 do dnia złożenia zeznania rocznego za dany rok oraz odsetki za zwłokę od kwot zaniżonego podatku należnego za rok począwszy od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku z danego zeznania do dnia dokonania wpłaty podatku w prawidłowej wysokości. W przypadku gdyby Spółka nie skorygowała wysokości zaliczek w deklaracjach CIT-2 i nie uiściła odsetek z tego tytułu - miałby zastosowanie art. 53a ustawy Ordynacja podatkowa.

Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 24 kwietnia 2006 r. w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie zawarta w odrębnym postanowieniu.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez Pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl