1472/ROP1/423-144/07/AK - Wydatki na zakup gadżetów firmowych oraz sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych jako koszt uzyskania przychodów dystrybutora leków.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2007 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 11 kwietnia 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest podmiotem zajmującym się dystrybucją produktów leczniczych wydawanych pacjentom wyłącznie na podstawie recepty lekarskiej. W celu zwiększenia przychodów, Spółka podejmuje szereg działań zmierzających do zwiększenia ilości sprzedawanych przez siebie leków. Ze względu na fakt, iż leki te mogą być wydawane wyłącznie na podstawie recepty, działania te mają na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept na produkty lecznicze sprzedawane przez Spółkę. Tym samym działania Spółki spełniają przesłanki określone w definicji reklamy produktów leczniczych, zawartej w art. 52 Prawa farmaceutycznego.

Ze względu na postanowienia art. 57 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, działania Spółki noszące znamiona działań reklamowych, nie mogą być kierowane do publicznej wiadomości. Zgodnie z przepisami Prawa farmaceutycznego oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie reklamy produktów leczniczych adresatem działań reklamowych mogą być przedstawiciele zawodów medycznych, w szczególności lekarze i farmaceuci.

W ramach dozwolonych prawem działań będących reklamą sprzedawanych przez siebie produktów, Spółka w szczególności:

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki ponoszone zgodnie z Prawem farmaceutycznym, w celu zwiększenia przychodów Spółki i uznawane przez to prawo, jako wydatki reklamowe na:

mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów?

Ad. a) W odniesieniu do kosztów gadżetów reklamowych z logo leku, wydawanych przez Spółkę lekarzom i farmaceutom, Spółka twierdzi, iż gadżety opatrzone logo konkretnego produktu leczniczego mają utrwalać nazwę właśnie tego produktu, którego nazwa i logo jest na danym gadżecie i budować u lekarza tzw. "pierwsze skojarzenie" dotyczące leku, który ma zostać przepisany na dane schorzenie. Spółka stoi na stanowisku, że wydanie takich gadżetów reklamowych powinno być traktowane jako wydatek związany z reklamą konkretnych leków i tym samym stanowić koszt uzyskania przychodów.

Ad. b) W odniesieniu do kosztów gadżetów reklamowych z logo Spółki, Spółka informuje, iż wszystkie leki sprzedawane przez Spółkę są opatrzone czytelnym i rozpoznawalnym wśród lekarzy logo Spółki. Jak twierdzi Spółka, wydaje ona gadżety reklamowe ze swoim logo w celu utrwalenia logo Spółki w pamięci lekarza oraz zwrócenia jego uwagi, w momencie decyzji o zastosowaniu i wypisaniu przez niego leku, na logo (odpowiadające nazwie) Spółki, co w dowiedziony sposób przekłada się na zwiększenie prawdopodobieństwa, że lekarz przepisze akurat lek dystrybuowany przez Spółkę.

Jak twierdzi Spółka, ze względu na fakt, iż przyjęła ona zasadę respektowania w swoim działaniu Kodeksu Farmaceutycznego Etyki Marketingowej, wartość przekazywanych gadżetów nie przekracza kwoty 100 PLN brutto, a ponadto ze względu na te zasady, jak również ze względu na cel wydawania tych gadżetów, przekazywane przedmioty są związane z praktyką medyczną lub farmaceutyczną. Z wyjaśnień Spółki wynika, iż w szczególności wydawane są artykuły biurowe, takie jak długopisy, bruliony, naklejki, itp., które przez swój charakter użytkowy będą przypominały lekarzowi o Spółce i dystrybuowanych przez nią produktach, a których to przedmiotów lekarz używa w swojej codziennej pracy, tj. w momencie najbardziej istotnym dla Spółki, którym jest wybór leku, który ma zastosowanie w danej kuracji.

Według Spółki, zgodnie z art. 58 ust. 3 Prawa farmaceutycznego przekazanie osobom uprawnionym do przepisywania recept przedmiotów o znikomej wartości materialnej, opatrzonych znakiem reklamującym (tzw. logo) firmy, na warunkach opisanych powyżej, jest działaniem wymienionym w Prawie farmaceutycznym jako dozwolona reklama leków. Spółka zaznacza, iż przekazywane gadżety reklamowe, ze względu na przyjęte ograniczenia, nie są przedmiotami o charakterze luksusowym i wystawnym, a celem ich wydania nie jest budowanie pozytywnych skojarzeń ze Spółką ze względu na ich wartość, unikalną budowę, wystawność, itp. lecz mają one stanowić używany w codziennej praktyce nośnik logo Spółki lub nazwę handlową promowanego leku. W konsekwencji Spółka uważa, że wydanie tych przedmiotów nie nosi znamion reprezentacji. Spółka stoi na stanowisku, iż koszty gadżetów reklamowych opatrzonych logo Spółki nie stanowią kosztu reprezentacji lecz zdefiniowany przez Prawo farmaceutyczne koszt reklamy, a w konsekwencji koszt uzyskania przychodów.

Ad. c) W odniesieniu do kosztów sponsorowania konferencji naukowych, Spółka uważa, iż zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 5 Prawa farmaceutycznego, reklamą produktu leczniczego jest również sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze. Jak podnosi Spółka, sponsoruje ona konferencje, zjazdy i kongresy naukowe poprzez:

Jak twierdzi Spółka, w zamian za świadczenie, sponsorowany zobowiązuje się w szczególności do informowania o fakcie bycia sponsorowanym przez Spółkę, a także umożliwia Spółce możliwie najszersze propagowanie informacji o dystrybuowanych przez nią lekach podczas konferencji, zjazdu czy kongresu. Zdaniem Spółki, konieczność spełnienia wytycznych szczegółowych dotyczących zawartości reklamy produktu leczniczego, w szczególności przepisów wspomnianego Rozporządzenia w sprawie reklamy leków, powoduje że nie jest możliwe promowanie w ramach sponsoringu samego logo Spółki, dlatego uczestnicy konferencji otrzymują zawsze szczegółową informację o konkretnym leku/lekach (zawartą w charakterystyce Produktu Leczniczego) - najczęściej w formie ulotek dotyczących danego leku, czy też podczas spotkań promocyjnych organizowanych w trakcie konferencji.

Spółka zwraca uwagę, iż zgodnie z przyjętymi przez Spółkę zasadami sponsorowania konferencji naukowych, sponsorowany zostaje każdorazowo zobowiązany umownie do informowania o fakcie bycia sponsorowanym przez Spółkę - jako dystrybutora określonego leku bądź leków. Jak wyjaśnia Spółka, sponsorowany zobowiązuje się też do:

Zdaniem Spółki, wymieniony zakres świadczeń sponsorowanego oraz fakt, iż zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 5 Prawa farmaceutycznego sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych jest reklamą produktu leczniczego powoduje, że wydatki związane ze sponsorowaniem konferencji naukowych powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oparta jest na klauzuli generalnej: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością oraz udowodni, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem koniecznym jest również to, aby dany wydatek, nawet ten pozostający w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża Podatnika.

Ad. a) i b) Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reklama", należy więc zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Polega ona zatem na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi). Od strony przedmiotowej można rozróżniać: reklamę towaru, reklamę usługi, reklamę marki.

Spółka dla rozwijania i stymulowania sprzedaży swoich produktów podejmuje działania przekazywania osobom uprawnionym do wystawiania recept przedmiotów o znikomej wartości materialnej (gadżety) opatrzonych znakiem reklamującym (logo) Spółki i/lub produktu leczniczego.

W opinii Spółki wymienione powyżej czynności mieszczą się w pojęciu reklamy produktu leczniczego jaki został zdefiniowany w art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego, zatem ponoszone koszty na takie działania stanowią w całości koszty uzyskania przychodów. Do działalności prowadzonej przez Spółkę w zakresie obrotu produktami leczniczymi mają zastosowanie przepisy szczególne, tj. ustawa z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 53, poz. 533 z późn. zm.). W art. 52 ust. 1 i 2 tej ustawy określona została definicja i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Dla działalności reklamowej Prawo farmaceutyczne przewiduje również szereg ograniczeń, które zostały wymienione w art. 53-64. Przykładowo w art. 58 ust. 1 ww. ustawy zawarto zakaz kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Jednak zgodnie z art. 58 ust. 3 Prawa farmaceutycznego powyższy zakaz nie dotyczy dawania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej 100 zł. związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

W świetle powyższego wydatki na zakup gadżetów opatrzonych logo leków sprzedawanych przez Spółkę oraz wydatki na zakup gadżetów opatrzonych logo Spółki wydawanych lekarzom i farmaceutom, mogą być uznane za reklamę produktu leczniczego i w związku z tym za koszt uzyskania przychodu, wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w ustawie Prawo farmaceutyczne.

Zatem stanowisko Spółki dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu gadżetów opatrzonych logo leków sprzedawanych przez Spółkę, jak i logo Spółki jest prawidłowe - o ile spełnia przedmiotowe warunki.

Ad. c). Jak wynika ze stanu faktycznego zawartego we wniosku w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej Spółka w celu zwiększenia ilości sprzedawanych przez siebie leków podejmuje także działania polegające na sponsorowaniu konferencji, zjazdów i kongresów naukowych.

Z uwagi na brak szczegółowych regulacji prawnych dotyczących sponsoringu, zasady funkcjonowania sponsoringu wypracowane zostały przez praktykę gospodarczą. Sponsoring określany jest jako odpłatne świadczenie wykonywane przez sponsora najczęściej, będącego podmiotem gospodarczym, na rzecz innego podmiotu (sponsorowanego), w zamian za co sponsorowany zobowiązany jest do reklamowania, promowania sponsora lub jego produktów (odpowiednio towarów lub usług), informowania o samym sponsoringu i sponsorze.

W praktyce obowiązek sponsorowanego sprowadza się najczęściej do:

Oczywiście katalog czynności wykonywanych przez sponsorowanego zaprezentowany powyżej ma jedynie przykładowy charakter obowiązków nakładanych przez umowę sponsoringu na jej strony.

Z uwagi na charakter usług świadczonych przez sponsorowanego ogólnie definiuje się je jako usługi reklamowe. Zauważyć należy, iż także wymieniona powyżej ustawa prawo farmaceutyczne w art. 52 ust. 2 pkt 6 za reklamę produktu farmaceutycznego uważa m.in. sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.

Jak wynika z wyjaśnień zawartych we wniosku sponsorowany przez Spółkę podmiot jest umownie zobowiązany m.in. do: informowania o fakcie bycie sponsorowanym przez Spółkę - jako dystrybutora określonego leku bądź leków, umieszczenia logo Spółki i reklamy sprzedawanych przez Spółkę produktów leczniczych, umieszczenia informacji o sponsorowaniu w informacjach prasowych z Kongresu, umieszczenia logo Spółki i nazw leków Spółki w przekazie dotyczącym Kongresu.

W związku z powyższym uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie wydatki poniesione na sponsorowanie ww. konferencji, zjazdów i kongresów naukowych, mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia (lub) w dniu zaistnienia przedstawionego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.