1472/ROP1/423-126-182/06/AJ - Wydatki na nagrody dla najlepszych sprzedawców w punktach agencyjnych jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 30 marca 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 3 kwietnia 2006 r.)

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nagrody dla swoich sprzedawców.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, głównym przedmiotem działalności Podatnika ("Spółka") są czynności opodatkowane podatkiem od gier.

Spółka w 2006 r. wręczyła nagrody dla swoich najlepszych sprzedawców w punktach agencyjnych (tzn. samodzielnych podmiotów współpracujących ze Spółką) oraz w punktach własnych, w których zatrudnione są osoby na podstawie umowy zlecenia. Wśród nagrodzonych znaleźli się również pracownicy Spółki zatrudnieni na stanowiskach Przedstawicieli Terenowych. Nagrody są wręczane na podstawie osiągnięć związanych z zakładami bukmacherskimi, np. największy obrót zakładów wzajemnych, największy wzrost sprzedaży na przestrzeni roku, itp.

Spółka wnosi o wyjaśnienie, czy wydatki na wyżej opisane nagrody stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy koszty te są kosztami reklamy podlegającej limitowi czy też reklamy nielimitowanej?

Zdaniem Spółki należy uznać, że wydatki na nagrody dla najlepszych sprzedawców będą objęte limitem na reprezentację i reklamę, ponieważ są skierowane do zamkniętego grona osób, tzn. agentów mających ze Spółką podpisane umowy lub osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia (wyrok NSA z 6 lutego 1996 r. sygn. akt S.A./Po1162/95).

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela stanowiska Spółki wyrażonego we wniosku.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.p. - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kwestii uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na reklamę i reprezentację dotyczy art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodu, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Ustawy podatkowe nie definiują pojęć, którymi ustawodawca posługuje się w cytowanym wyżej przepisie. Również w innych aktach prawnych brak jest takich definicji, które mogłyby zostać przeniesione na grunt podatkowy.

W orzecznictwie sądowym możemy spotkać szereg prób zdefiniowania omawianych pojęć. Za reklamę uznaje się "rozpowszechnianie informacji o formach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia za pomocą plakatów, ogłoszeń, w prasie, radiu, telewizji lub w inny sposób stanowiący zachętę do nabywania towarów lub korzystania z określonych usług" (wyrok NSA z 29 września 1998 r. sygn. III SA 659/97). Najistotniejszą cechą reklamy jest "informacja mająca na celu zachęcenie potencjalnego klienta do nabycia reklamowanego towaru" (wyrok z 24 września 1998 r. sygn. I SA/Po 140/98).

Z kolei pojęcie reprezentacja "nie musi odnosić się do "okazałości, wystawności", a odnosi się do "dobrego reprezentowania się firmy", które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania klientów i kontrahentów" (wyrok NSA z 6 maja 1998 r. SA/Sz 1412/97).

Przyznawanie nagród stanowi jedną z form umotywowania sprzedawców do bardziej efektywnej działalności, jak również ma na celu umocnienie więzi gospodarczych (handlowych) Podatnika z jego pracownikami i współpracownikami. Możliwość uzyskania nagrody przez sprzedawców może wpłynąć na zwiększenie wzrostu sprzedaży oferowanych artykułów, a co za tym idzie, na osiągane przez Spółkę przychody. Należy zatem uznać, że wydatki poniesione przez Podatnika w związku z przyznawaniem nagród dla najlepszych sprzedawców poniesione zostały w celu uzyskania przychodu. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z wypłacanymi nagrodami stanowić będą - w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. - koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. - bowiem ponoszone przez Wnioskującego wydatki nie mają charakteru reklamowego ani reprezentacyjnego. Mimo że cel akcji motywacyjnej prowadzonej przez Spółkę i reklamy jest taki sam, tj. zwiększenie sprzedaży, to są one realizowane innymi środkami. Reklama polega na informowaniu o zaletach, funkcjach sprzedawanych towarów lub usług oraz możliwościach ich zakupu, zachęca nabywców do zakupu towarów lub usług, natomiast wydatki na akcje motywacyjne nie były zachętą skierowaną do potencjalnych nabywców, ale do osób pośredniczących w sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę.

Należy przy tym pamiętać, że obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest konieczność wykazania wpływu poniesionych wydatków na nagrody oraz odpowiednie udokumentowanie tych wydatków.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że interpretacje co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nagrody w loterii promocyjnej i programie lojalnościowym oraz na artykuły spożywcze przeznaczone na poczęstunek gości i klientów Podatnika, a także w zakresie podatku od towarów i usług zostaną udzielone w odrębnych postanowieniach.