1471/VUR1/443-98/07/MO - Sprzedaż własnych wierzytelności leasingowych a podatek VAT.
Pismo z dnia 29 września 2007 r. Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie 1471/VUR1/443-98/07/MO Sprzedaż własnych wierzytelności leasingowych a podatek VAT.
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 29 czerwca 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie ??? biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
postanawia:
- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy leasingu. W związku z zawartą umową leasingu Spółce przysługują wierzytelnośći wobec leasingobiorcy z tytułu spłaty wartości początkowej przedmiotu leasingu, jak także części odsetkowej (jako wierzytelności leasingowe).Spółka dokonuje sprzedaży wierzytelności leasingowych powstałych w związku z zawieranymi umowami leasingu finansowego na rzecz podmiotów zagranicznych prowadzących działalność m.in. w zakresie usług finansowych, nie zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. W związku z powyższym Strona zwróciła się z zapytaniem, czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaż ww. wierzytelności własnych.
Zdaniem Spółki transakcja sprzedaży wierzytelności leasingowych na rzecz podmiotów zagranicznych prowadzących działalność w zakresie usług finansowych stanowi import usług pośrednictwa finansowego podlegający zwolnieniu od podatku od towarów i usług w Polsce.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
Przy czym przez dostawę towarów rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług- stosownie do art. 8 ust. 1 - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, iż czynności polegającej na zbyciu wierzytelności nie można uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ww. ustawy, który określa na potrzeby podatku od towarów i usług, co należy rozumieć pod pojęciem "towaru". Zbycie wierzytelności tzw. własnej nie stanowi także świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi). Taki też pogląd wyrażony został przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. podatków i unii celnej w odpowiedzi z dnia 11 listopada 2004 r. na zapytanie Ministerstwa Finansów Rzeczpospolitej Polskiej dotyczące m.in. przedmiotowej kwestii (vide np. Poradnik VAT Nr 2/ (146) z dnia 20 stycznia 2005 r., Wydawnictwo Sp. z o.o.). Z uwagi więc na fakt, iż zbycie wierzytelności własnej nie stanowi usługi po stronie sprzedawcy, w konsekwencji nie podlega u niego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie pragnie zauważyć, iż stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji z wyjątkiem usług elektronicznych. Cytowany przepis stanowi zatem jedynie, iż czynności będące świadczeniem usług w rozumieniu ust. 1 i 2 ww. artykułu winny na potrzeby podatku być identyfikowane (kategoryzowane) za pomocą klasyfikacji statystycznych (PKWiU). Okoliczność, iż dana czynność nie jest usługą w rozumieniu zasad metodycznych PKWiU, sama przez się nie przesądza więc, że nie jest ona również usługą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który uprawniony jest do interpretacji klasyfikacji statystycznych, stoi na stanowisku, że sprzedaż własnych wierzytelności nie jest usługą w ujęciu PKWiU (tak w opinii z dnia 31 sierpnia 2004 r. Nr OK-5672/KU-413/02-6977/2004). Tym samym uznaje, że podmiot sprzedający swoją wierzytelność, powstałą w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, nie świadczy usługi pośrednictwa finansowego w rozumieniu grupowań PKWiU 65-67.
W związku z powyższym, sprzedaż własnej wierzytelności mieści się poza granicami hipotezy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.