1471/NTR2/443-416/05/TK - Premia pieniężna dla kontrahenta - wynagrodzenie czy rabat?

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z siedzibą w Warszawie z dnia 2.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny,

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem Jej działalności jest handel hurtowy i detaliczny produktami chemicznymi. Strona zawiera trójstronne umowy współpracy z dystrybutorami oraz ostatecznymi nabywcami towarów. Na podstawie powyższej umowy dystrybutor sprzedaje produkty opatrzone znakiem towarowym strony ostatecznemu klientowi potwierdzając fakt sprzedaży wystawieniem faktury. Według warunków zawartych w umowach Strona zobowiązuje się do wypłaty na rzecz ostatecznego nabywcy towarów premii pieniężnej. Wypłata premii jest uzależniona od wypełnienia przez ww. nabywcę określonych warunków umowy, a w szczególności od:

-zakupu towarów na ustalonym poziomie,

-niezaleganiu z płatnościami wobec dystrybutora.

Rozliczenie i wypłata premii pieniężnej następuje po upływie roku na podstawie raportów sprzedaży udokumentowanych fakturami dostarczonymi przez dystrybutora.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż ww. premia pieniężna jako świadczenie pieniężne nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ani rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ww. ustawy.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż wypłata premii pieniężnej nie może być w opisanym przypadku potraktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż brak jest powiązania jej z konkretną dostawą. Należy przy tym pamiętać, iż jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku, wypłata przez nią na rzecz ostatecznego nabywcy towaru premii pieniężnej nie zmniejsza obrotu dystrybutora.

W drugiej kolejności należy zauważyć, iż sama wypłata premii pieniężnej pod rządami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Samo przesunięcie środków pieniężnych pomiędzy stronami umowy nie stanowi bowiem ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 tej ustawy. Nie jest zatem czynnością podlegającą opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Przy ocenie, czy dana czynność jest dostawą towarów albo świadczeniem usług (tym samym czy należy do kategorii czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy), istotne znaczenie, z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług, mają okoliczności, w których wynagrodzenie, określone przez Stronę jako premia pieniężna, jest wypłacane. Niewątpliwie w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z umową dwustronnie zobowiązującą, w której jedna ze stron zobowiązuje się do działania zgodnego z wolą drugiej strony, tj. do zakupu towarów na ustalonym poziomie oraz niezaleganiu z płatnościami wobec dystrybutora, a druga strona zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia za tak oznaczone działanie. Świadczenie pieniężne wypłacone przez Stronę stanowi w takim przypadku rodzaj wynagrodzenia za świadczoną na Jej rzecz przez kontrahenta (ostatecznego nabywcę towarów) usługę polegającą na działaniu zgodnym z jego wolą.

Za zakwalifikowaniem działania zleceniobiorcy zgodnego z wolą zleceniodawcy jako usług przemawia posłużenie się przez ustawodawcę w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) negatywną definicją świadczenia usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również świadczenia mające za swój przedmiot przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. W rezultacie za świadczenie usług uznać należy każde zachowanie się podatnika - działanie, ale także zaniechanie lub powstrzymywanie się od działania - będące efektem przyjętego zobowiązania, za które otrzymuje on wynagrodzenie.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony, do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.