1471/NTR1/443- 96c/06/LS/1 - Korzystanie z serwisu elektronicznego od dostawcy mającego siedzibę na terytorium innego państwa UE jako import usług elektronicznych; obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE w związku z tymi czynnościami

Pytanie podatnika

Czy nabywając od podmiotu z siedzibą na terytorium kraju Unii Europejskiej prawo do korzystania z serwisu elektronicznego Strona powinna zarejestrować się jako podatnik VAT UE?

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.02.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona nabywa prawo do korzystania z serwisu elektronicznego od dostawcy mającego siedzibę na terytorium innego państwa UE. Korzystanie z serwisu oraz dostęp do specjalistycznych informacji finansowych, gospodarczych i ekonomicznych jest odpłatne i odbywa się poprzez aplikację pobieraną nieodpłatnie z odpowiedniej strony internetowej.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż ww. czynności należy traktować jako import usług elektronicznych i w związku z tym nie jest Ona zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE.

W art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zawarto na potrzeby tego podatku definicję usług elektronicznych. Na podstawie ww. przepisu ilekroć jest mowa o usługa elektronicznych rozumie się przez to usługi świadczone za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, których świadczenie z natury zależne jest od technologii informatycznej i z reguły usługi te są zautomatyzowane, wymagają niewielkiej interwencji człowieka oraz niemożliwe jest ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej; w szczególności usługami elektronicznymi są:

a) tworzenie i utrzymywanie stron internetowych, zdalne zarządzanie programami i sprzętem, dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień,

c) dostarczanie obrazów, tekstu, i informacji oraz udostępnianie baz danych,

d) dostarczanie muzyki, filmów i gier, w tym gier losowych i hazardowych, jak również przekazów o charakterze politycznym, kulturalnym, artystyczny, sportowym, naukowym i rozrywkowym oraz informacji o wydarzeniach,

usługi kształcenia korespondencyjnego

do usług elektronicznych nie zalicza się usług nadawczych radiowych i telewizyjnych, chyba że program radiowy lub telewizyjny jest nadawany wyłącznie za pośrednictwem Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, oraz usług telekomunikacyjnych.

A zatem, przy zachowaniu ww. warunków, usługę polegającą na dostarczaniu w formie serwisu informacji ekonomicznych, gospodarczych, finansowych za pomocą Internetu i utworzonych w tym celu aplikacji uznać należy za usługę elektroniczną w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Miejscem jej świadczenia zgodnie z przepisami o miejscu świadczenia przy świadczeniu usług (vide art. 27 ust. 3 pkt 2 w zw. z ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług) jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, tj. terytorium kraju (Polski). Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsca, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Natomiast w myśl ust. 4 pkt 9 ww. artykułu ww. zasadę stosuje się do usług elektronicznych w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy.

Podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tego tytułu jest na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy Strona. Zgodnie z tym przepisem podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. W przypadku usług elektronicznych, miejscem ich świadczenia, a co za tym idzie również opodatkowania jest zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W rezultacie czynność ta stanowi dla Strony import usług, przez który zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Stosownie do ust. 3 tego artykułu przepis ten stosuje się odpowiednio również do podatników nabywających usługi, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Mając powyższe na uwadze podzielić należy stanowisko, iż nabywanie przez Stronę usług elektronicznych, a więc innych niż wymienione w art. 97 ust. 3 w zw. z art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, nie powoduje obowiązku rejestracji dla potrzeb VAT jako podatnika VAT-UE.