1471/NTR1/443-262a/06/AW - Warunki konieczne do uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny,

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona importuje towary z Chin, które odprawia w Hamburgu za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Niemiec. Po dokonaniu odprawy celnej towary są bezpośrednio dostarczane do Polski.

W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż w takim przypadku w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz deklaracji VAT-7 należy z tego tytułu wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Według Strony w opisanym przypadku, w związku z przywozem uprzednio zaimportowanego na terytorium Niemiec towaru na terytorium Polski, dochodzi w Polsce do jego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Zatem z tego tytułu winna ona wystawić fakturę VAT wewnętrzną, wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie w deklaracji VAT-7 po stronie podatku należnego i naliczonego oraz wykazać je w kwartalnej informacji podsumowującej (VAT-UE).

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (a więc nienależącego do Wspólnoty) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku gdy przywóz towarów z państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, na którym dokonywana jest ich ostateczna odprawa celna, nie dochodzi więc do importu towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. W rezultacie czynność taka pozostaje obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług i nie powinna być uwzględniana przez podatnika w rozliczeniach z tytułu tego podatku.

Z kolei na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonywanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce, jeżeli nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, albo też osoba prawna niebędąca podatnikiem, dostawcą zaś podatnik w ww. rozumieniu.

Jak z powyższego wynika, do uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest, aby:

Ponadto na mocy art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i czynności te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Jak wynika z brzmienia cytowanego przepisu, do uznania przemieszczenia towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest m.in., aby:

Stanowisko Strony należałoby zatem uznać za prawidłowe, gdyby dokonywała Ona na terytorium Niemiec, w tym także za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, importu towarów w ramach prowadzonego na terytorium tego państwa przedsiębiorstwa, a następnie jego przemieszczania z terytorium tego państwa na terytorium Polski. Przy tym, co wynika wyraźnie z ww. przepisów, Strona winna w tym wypadku działać w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, tj. w przypadku Niemiec - Mehrwertsteuer (MWSt.), a nie podatnika podatku od towarów i usług. W sytuacji posłużenia się na terytorium Niemiec przedstawicielem podatkowym winien on działać w imieniu Strony, posługując się nadanym w tym celu odrębnym numerem identyfikacyjnym.

Jak natomiast wynika z przedstawionego opisu, import towarów na terytorium Niemiec nie jest dokonywany w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Stronę na terytorium tego państwa oraz nie jest Ona zidentyfikowana, w tym za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, dla potrzeb MWSt. na terytorium Niemiec.

Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie odpowiada zatem hipotezie normy prawnej wynikającej zarówno z art. 9 ust. 1 i 2, jak i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie wyczerpuje wszystkich określonych w tych przepisach przesłanek, od których spełnienia uzależniono uznanie czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W rezultacie opisana czynność polegająca na przemieszczeniu przez Stronę towaru, uprzednio przez nią zaimportowanego, z terytorium Niemiec na terytorium Polski dla potrzeb prowadzonej na tym terytorium działalności, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a tym samym nie powinna jako taka być uwzględniana przy dokonywaniu rozliczenia tego podatku.