1471/DPR2/423-132/07/JB/1 - Czy stanowią koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione na dofinansowanie różnego rodzaju imprez (zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych) w zamian za wyeksponowanie na nich logo spółki?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 września 2007 r. Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie 1471/DPR2/423-132/07/JB/1 Czy stanowią koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione na dofinansowanie różnego rodzaju imprez (zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych) w zamian za wyeksponowanie na nich logo spółki?

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 czerwca 2007 r. (data wpływu do Urzędu 20 czerwca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

-

uznać stanowisko Strony za prawidłowe

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w celu zwiększenia sprzedaży podejmuje różnorodne działania o charakterze marketingowym, promocyjnym, w tym również reklamowym. Spółka wskazuje, iż w związku z tymi działaniami ponosi szereg wydatków, które można podzielić na kilka kategorii. Pierwszą kategorię wydatków, stanowią wydatki poniesione na nabycie różnych przedmiotów z umieszczonym na nich logo firmy, które są następnie nieodpłatnie przekazywane:

a)

dystrybutorom produktów Spółki (czyli bezpośrednim klientom Spółki),

b)

wykonawcom robót budowlanych (czyli klientom dystrybutorów),

c)

architektom (co do zasady nie będącym klientami ani Spółki ani jej dystrybutorów, ale mającym wpływ na ich decyzje zakupowe poprzez wskazanie w swoich projektach architektonicznych materiałów budowlanych, z których mają być one realizowane).

Przekazywanymi przedmiotami są m.in.: pendrivey, pasy monterskie, plecaki, torby, smycze do kluczy czy telefonów komórkowych, parasole, zastawy stołowe do kawy, kalendarze, długopisy, koszulki, polary, kurtki, kombinezony robocze, czapki, flagi, wkrętarki, poziomice, ręczniki, portfele, zegarki. W niektórych przypadkach logo firmy nadrukowanemu na przekazywanych przedmiotach towarzyszy nazwa danej grupy towarowej, np.: sucha zabudowa, czy tynki gipsowe. Spółka wskazuje, iż przekazanie ww. przedmiotów następuje przy okazji targów, szkoleń produktowych, spotkań handlowych, a także świąt Bożego Narodzenia czy Wielkanocnych. Drugą kategorię wydatków stanowią koszty związane z zapłatą kwot odpowiadających części albo całości wydatków poniesionych przez odbiorców Spółki na reklamę jej produktów i jej samej. Spółka jest obciążana przypadającymi na nią kosztami na podstawie faktur wystawianych przez odbiorców prowadzących działania reklamowe na rzecz Spółki. Reklama taka jest prowadzona w różnych formach. Odbiorcy będący składami budowlanymi, uczestnicząc w targach czy wystawach budowlanych, przedstawiają tam swoją ofertę, w tym produkty Spółki, wystawiając następnie Spółce fakturę na partycypację w kosztach udziału w targach branżowych. Spółka wskazuje, że hipermarkety i składy budowlane drukują gazetki reklamowe, w których prezentowane są informacje o wybranych produktach poszczególnych marek, w tym również o produktach Spółki, na którą w takim przypadku jest wystawiana faktura dotycząca partycypacji w przypadających na Spółkę kosztach druku gazetki. Natomiast w całości Spółka pokrywa poniesione przez swojego odbiorcę koszty druku i kolportażu wśród klientów odbiorcy ulotek reklamowo - informacyjnych dotyczących wyłącznie produktów Spółki.

Spółka wskazuje, iż kolejną formą reklamy jest umieszczenie logo Spółki na plandekach samochodów dostawczych nie będących jej własnością, w kalendarzach, czy na innych gadżetach reklamowych przekazywanych przez odbiorców Spółki ich klientom. Spółka w takim przypadku pokrywa koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez odbiorców Spółki w części dotyczącej jej marki. Spółka jest też obciążana przez swoich odbiorców, zgodnie z umowami z nimi zawartymi kwotami przeznaczanymi przez nich na nabycie nagród dla ich klientów za udział w programach lojalnościowych polegających na gromadzeniu punktów w związku z dokonywanymi przez klientów zakupami towarów (towarów Spółki będących w ofercie odbiorców) wymienianych następnie na nagrody. Do kolejnej grupy wydatków Spółka zalicza wydatki na nabycie (ewentualnie wytworzenie) banerów, flag, stojaków do prezentacji swoich produktów, lub modeli zastosowania produktów, itp. z umieszczonym na nich logo firmy, które są przekazywane nieodpłatnie odbiorcom Spółki w celu ich wyeksponowania w miejscach sprzedaży materiałów budowlanych, w tym również produktów Spółki. Spółka wskazuje, iż występuje również w roli sponsora zawodów sportowych, konferencji branżowych, itp., co polega na tym, że przekazuje ona określone kwoty na dofinansowanie tych imprez. W zamian za to, organizatorzy ww. imprez umieszczają logo Spółki w okresie trwania imprezy w eksponowanym miejscu.

Następną grupą wydatków, na którą wskazuje Spółka, są wydatki na zakup kwiatów, zarówno doniczkowych, jak i ciętych, także w postaci kompozycji kwiatowych i bukietów, które stanowią wystrój biura. Kupowane są w związku z tym także doniczki, wazony, jak również inne artykuły dekoracyjne służące aranżacji przestrzeni biurowej, w tym sezonowej, np. choinka i bombki, dekoracje wielkanocne itp. Spółka zwraca uwagę, że kwiaty i dekoracje umieszczane są w biurach poszczególnych pracowników lub grup pracowników, ale głównie na recepcji, w sekretariatach, czy w sali konferencyjnej. Kolejna grupa wydatków, którą wyodrębniła Spółka dotyczy wydatków na nabycie prezentów przekazywanych nieodpłatnie kontrahentom, zarówno dostawcom, jak i odbiorcom Spółki, gościom Spółki i innym osobom. Przedmioty te są przekazywane z okazji wizyt w siedzibie Spółki, świąt, zawarcia kontraktu i nie są oznakowane logo firmy, a są nimi najczęściej: butelka alkoholu, słodycze, karnety, kwiaty, perfumy, torby. Ponadto Spółka ponosi również wydatki na nabycie artykułów spożywczych (typu kawa, herbata, mleko, cukier), które są przeznaczone do spożycia przez pracowników Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka zwróciła się z prośbą o potwierdzenie:

1.

czy wydatki na nabycie przedmiotów opatrzonych logo Spółki, przekazywanych kontrahentom Spółki, ich klientom, wykonawcom robót budowlanych i architektom stanowią koszt uzyskania przychodu,

2.

czy wydatki na refundację części albo całości kosztów poniesionych przez jej kontrahentów na:

a)

udział w targach branżowych, na których wystawiają oni produkty swoich dostawców, w tym Spółki,

b)

przygotowanie i druk gazetek reklamowych zawierających ofertę handlową dostawców, w tym Spółki,

c)

przygotowanie, druk i kolportaż wśród swoich klientów ulotek zawierających reklamę Spółki i informację o jej produktach,

d)

nabycie plandek samochodowych, kalendarzy i innych materiałów reklamowych zawierających loga dostawców, w tym Spółki,

e)

zakup nagród dla swoich klientów, przekazywanych w ramach programu lojalnościowego za nabycie produktów dostawców, w tym Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki,

3.

czy wydatki na nabycie banerów, flag, stojaków i modeli suchej zaprawy z logo Spółki przekazywanych kontrahentom stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki,

4.

czy wydatki poniesione na dofinansowanie różnego rodzaju imprez (zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych) w zamian za wyeksponowanie na nich logo Spółki stanowią jej koszty uzyskania przychodów,

5.

czy wydatki na nabycie kwiatów i artykułów dekoracyjnych na potrzeby aranżacji biura stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki,

6.

czy wydatki na nabycie prezentów t.j.: alkohol, słodycze, karnety, kwiaty, perfumy, torby nie oznaczone logo Spółki przekazywane przedstawicielom odbiorców, gościom Spółki, itp. stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki,

7.

czy wydatki na organizację szkoleń wyjazdowych dla obecnych kontrahentów Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów,

8.

czy wydatki Spółki na nabycie napojów z przeznaczeniem do spożycia przez pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów,

Ad. 1.

W opinii Spółki wydatki na nabycie przedmiotów, które po oznakowaniu logo firmy są przekazywane przez Spółkę dystrybutorom, klientom dystrybutorów oraz architektom stanowią koszty uzyskania przychodów. Spółka wskazuje, iż celem przekazania tak oznaczonych przedmiotów jest budowanie i podtrzymywanie świadomości marki u bezpośrednich i pośrednich klientów Spółki oraz osób (architektów) mających wpływ na ich decyzje co do wyboru materiałów budowlanych konkretnej marki. W niektórych przypadkach reklama marki jest skojarzona z reklamą konkretnego produktu (w przypadku, gdy na przekazywanym przedmiocie obok logo widnieje nazwa grupy produktowej). Takie działanie Spółki wspomaga utrzymanie lub prowadzi do zwiększania poziomu sprzedaży Spółki. Ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wydatki poprzez kształtowanie świadomości marki oraz/lub przekazywanie informacji o asortymencie Spółki mają na celu zwiększanie zakupów produktów Spółki przez osoby/podmioty będące bezpośrednimi odbiorcami akcji marketingowych. Również w tym celu Spółka stosuje technikę marketingową polegającą na wykorzystaniu tzw. autorytetu, który wpływa na decyzje zakupowe bezpośrednich klientów Spółki. W tym konkretnym przypadku rolę autorytetu pełnią właśnie architekci, którzy tworzą projekty architektoniczne ze wskazaniem na najlepsze ich zdaniem materiały budowlane, z których mogą one być wykonane .Zdaniem Spółki, przy prawidłowo udokumentowanym wydatku, pozostaje ocenić, czy nie jest on wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ustawy. W omawianym tutaj przypadku analizie należy poddać art. 16 ust. 1 pkt 28, stanowiący, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Spółka zwraca uwagę, że przepisy ustawy nie definiują użytego w powołanym wyżej przepisie pojęcia reprezentacja, dlatego też w niniejszej sprawie należy wspomóc się definicją słownikową, która za reprezentację uznaje okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną ("Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza).Spółka wskazuje, że z kolei reklama to zarówno działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług, jak i efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).Zdaniem Spółki, przekazanie towarów oznaczonych logo marki nie wyczerpuje znamion pojęcia reprezentacja. Celem przekazania przedmiotów nie jest bowiem okazanie wystawności, czy podkreślenie pozycji Spółki wobec jej kontrahentów. Przedmioty są przekazywane wyłącznie dlatego, że są nośnikiem logo firmy, a ich rodzaj powoduje, że przekaz jaki niosą jest dużo trwalszy i o szerszym oddziaływaniu, niż w przypadku folderu czy ulotki. Na poparcie własnego stanowiska Spółka powołuje się na postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego z dnia 7 marca 2007 r., Nr. PO-II/423/2/AN/07, postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 1472/ROP1/423-296/06/RM oraz na opracowanie zawarte na stronie internetowej Krajowej Informacji Podatkowej - "Najczęściej zadawane pytania".

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione przez nią na zwrot przypadających na nią kosztów:

a)

udziału w targach branżowych, na których wystawiane są produkty Spółki,

b)

przygotowania i druku gazetek reklamowych zawierających ofertę handlową Spółki,

c)

przygotowania, druku i kolportażu wśród klientów ulotek zawierających reklamę Spółki i informację o jej produktach,

d)

nabycia plandek samochodowych, kalendarzy i innych materiałów reklamowych zawierających logo Spółki,

e)

zakupu nagród dla klientów, przekazywanych w ramach programów lojalnościowych za nabycie produktów Spółki,

stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

Wszystkie ww. wydatki, zdaniem Spółki, związane są z reklamą bądź promocją Spółki i/lub jej produktów prowadzoną za pośrednictwem odbiorców Spółki. Dlatego też, zdaniem Spółki, należy traktować je tak samo, jak byłyby traktowane wydatki na reklamę zleconą przez Spółkę, agencji reklamowej. Fakt, że w konkretnym przypadku Spółki, działania te są zlecane kontrahentom, nie ma wpływu na ich kwalifikację jako działań reklamowych i promocyjnych. Wybór takiej formy promocji wynika z rodzaju reklamowanych produktów, ale bez wątpienia Spółka ponosi związane z tym koszty w celu osiągania wyższych przychodów ze sprzedaży. Z uwagi na fakt, iż taka kategoria wydatków nie jest wymieniona w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ustawy, to zdaniem Spółki, stanowią one koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Ad. 3.

W opinii Spółki wydatki na nabycie (ewentualnie wytworzenie) banerów, flag, stojaków do prezentacji jej produktów oraz modeli zastosowania tychże produktów, itp. z umieszczonym na nich logo firmy, które są przekazywane nieodpłatnie odbiorcom Spółki w celu ich wyeksponowania w miejscach sprzedaży produktów Spółki, stanowią również koszty uzyskania przychodu Spółki. W związku z faktem nieodpłatnego przekazywania ww. przedmiotów odbiorcom produktów Spółki, zdaniem Spółki, należy poddać analizie możliwość uznania wydatków poniesionych na ich nabycie, czy wytworzenie za koszty uzyskania przychodu w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Spółka prezentuje stanowisko, że wydatki te nie spełniają przesłanek do uznania ich za koszty reprezentacji. Spółka nie ponosi ich bowiem w celu okazania swojej wystawności i podniesienia mniemania, jakie posiadają o niej odbiorcy. Przesłanką przekazania odbiorcom banerów, flag, stojaków do prezentacji produktów oraz modeli zastosowania produktów jest rozpowszechnienie informacji o ofercie Spółki i fakcie jej sprzedaży w konkretnym miejscu, co wpływając na popyt klientów, w zamierzeniach Spółki, będzie skutkowało zwiększeniem zamówień składanych przez dostawców na jej produkty. W opinii Spółki dodatkowym argumentem do uznania przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodów jest wzajemność świadczeń. Albowiem przekazując ww. przedmioty, Spółka otrzymuje w zamian świadczenie polegające na odpowiedniej ekspozycji swoich produktów i możliwości reklamowania zarówno firmy, jak i jej towarów na terenie kontrahenta.

Ad. 4.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na dofinansowanie różnego rodzaju imprez (zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych) w zamian za wyeksponowanie w trakcie ich trwania logo Spółki stanowią jej koszty uzyskania przychodów. Spółka uważa, że w związku z przekazaniem wartości pieniężnych, należy poddać analizie w kontekście możliwości uznania przekazywanych kwot za koszty uzyskania przychodów art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy. Z jego treści wynika, iż darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju nie stanowią kosztów podatkowych. W opinii Spółki, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, nie można mówić o darowiźnie (którą - zgodnie z art. 888 § 1 k.c. - jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy), gdyż wpłata na rzecz organizatorów wydarzeń dofinansowywanych przez Spółkę dokonywana jest w zamian za wykonanie określonych działań na rzecz Spółki, polegających na reklamowaniu jej firmy i/lub produktów poprzez umieszczenie w miejscu wydarzenia/imprezy logo Spółki, promowaniu jej nazwy, umieszczaniu na plakatach informujących o zawodach/konferencjach logo i nazwy Spółki. Spółka wskazuje, iż przedmiotowe wydatki przede wszystkim służą osiągnięciu wyższych przychodów poprzez budowanie świadomości marki i informowanie o swoich produktach szerokiego grona potencjalnych klientów. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Spółka powołuje się na postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim z dnia 19 stycznia 2007 r., Nr 423/1/24/PD/5-1/06.

Ad. 5.

Odnośnie wydatków ponoszonych na kwiaty i inne artykuły dekoracyjne służące aranżacji przestrzeni biurowej, Spółka uważa, że pozytywnie oddziałując na poziom efektywności pracowników, mają one pośredni wpływ na wysokość przychodów Spółki. Zdaniem Spółki, pracownik, który ma poczucie, że pracodawcy na nim zależy i że dba on o jego dobre samopoczucie, lepiej pracuje. Dbałość pracodawcy o pracownika m.in. wyraża się poprzez zapewnienie pracownikowi komfortu w czasie wykonywania przez niego pracy, również poprzez zadbanie o estetykę miejsca wykonywania obowiązków pracowniczych. W opinii Spółki w niniejszym przypadku nie zachodzą przesłanki do zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, gdyż nie jest celem Spółki zaprezentowanie wobec jej pracowników okazałości i wystawności. Bezpośrednim celem Spółki jest podniesienie komfortu pracy w oczekiwaniu w związku z tym lepszych wyników. Dlatego też, zdaniem Spółki, wydatki na nabycie kwiatów stanowiących wystrój biura, bez względu na ich rodzaj (doniczkowe czy cięte) stanowią koszty uzyskania przychodów. Służą one budowaniu przyjemnej atmosfery pracy, wpływając zatem na poziom efektywności pracowników.

Ad. 6.

W przypadku wydatków na nabycie prezentów nie oznaczonych logo, tj.: alkohol, słodycze, karnety, kwiaty, perfumy, torby przekazywane przedstawicielom odbiorców oraz gościom Spółki, w opinii Spółki, nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy.

Ad. 7.

Spółka stoi na stanowisku, iż organizacja szkoleń wyjazdowych dla kontrahentów, z którymi prowadzi interesy gospodarcze stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów. Podczas szkoleń przekazywana jest bowiem specjalistyczna wiedza na temat produktów Spółki, dotycząca ich właściwości, możliwości zastosowań, sposobu montażu czy użycia. Szkolenie obejmuje takie zagadnienia, bez znajomości których sprzedaż produktów Spółki przez pracowników kontrahenta byłaby niemożliwa albo mniej efektywna. W związku z tym, szkolenie przyczynia się bezpośrednio do zapewnienia sprzedaży towarów Spółki (utrzymanie źródła przychodów), albo jej zwiększenia (pozytywny wpływ na wartość przychodów). Imprezy towarzyszące szkoleniom mają na celu uatrakcyjnienie wyjazdu szkoleniowego i przyczyniają się do zwiększenia frekwencji osób, które pozyskaną na szkoleniu wiedzę będą mogły wykorzystywać przy sprzedaży produktów Spółki. Spółka powołuje się przy tym na postanowienie Naczelnika tut. Urzędu Nr 1471/DPD1/423-152/06/SG/1 z dnia 25.01.2007 r.

Ad.8.

W opinii Spółki, wydatki poniesione na artykuły spożywcze, tj. kawa, herbata i inne napoje z przeznaczeniem dla pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów. Spółka uważa bowiem, że poprzez wzrost poziomu efektywności pracowników mają one pośredni wpływ na wysokość przychodów Spółki. Spółka, poddając analizie w tym zakresie artykuł 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, stwierdziła, że nie można w tym przypadku mówić o reprezentacji, gdyż nie jest jej celem zaprezentowanie wobec pracowników własnej okazałości i wystawności. Bezpośrednim celem Spółki jest podniesienie komfortu pracy w oczekiwaniu w związku z tym lepszych wyników. Dlatego też, zdaniem Spółki, wydatki na artykuły spożywcze nabywane z przeznaczeniem dla pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów. Na potwierdzenie własnego stanowiska Spółka powołuje się na postanowienie w zakresie interpretacji i zastosowania prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 9 lutego 2005 r., Nr DP/P1/423-0003/5/05/AK.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem więc uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Jednakże stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy przedstawione przez Spółkę kategorie wydatków, stanowią wydatki związane z reklamą, czy też wydatki związane z reprezentacją. Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "reprezentacja" czy "reklama". Aby je wyjaśnić, należy sięgnąć do definicji słownikowych tych pojęć. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, PWN, Warszawa 2002 reklama to "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś". Celem reklamy jest więc chwalenie oferowanych towarów i usług lub zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania nowych, utrzymania czy poszerzenia istniejących stosunków handlowych. Reprezentację można natomiast określić jako "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Często relacje pomiędzy reprezentacją a reklamą zacierają się. Reprezentacja, podobnie jak reklama, ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda z nich spełnia je w inny sposób. Reklama polega na przedstawieniu firmy oraz oferowanych przez nią towarów, nakłanianiu w sposób bezpośredni do współpracy z firmą np. poprzez zachęcanie do nabywania jej towarów, zaś poprzez reprezentację należy rozumieć działania zmierzające do odpowiedniego, zgodnie z wizją Spółki, ukształtowania jej wizerunku na zewnątrz.

Ad.1)

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu, przedstawiona przez Spółkę argumentacja w sprawie wydatków na towary reklamowe opatrzone logo firmy, tj. pendrivey, pasy monterskie, plecaki, torby, smycze do kluczy czy telefonów komórkowych, parasole, zastawy stołowe do kawy, kalendarze, długopisy, koszulki, polary, kurtki, kombinezony robocze, czapki, flagi, wkrętarki, poziomice, ręczniki, portfele, zegarki, jest prawidłowa. Mając na względzie przedstawione powyżej wyjaśnienia, należy stwierdzić, iż reprezentacja to w szczególności: prezenty o znacznej wartości dla kontrahentów, które nie mają charakteru reklamowego (portfel, pióro, kalendarz, alkohol, kosmetyki, itp.). Natomiast gadżety o niewielkiej wartości oznakowane logo firmy stanowią przedmioty o charakterze reklamowym i wydatek na ich zakup może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, w opinii Naczelnika tut. Urzędu, poniesione przez Spółkę wydatki na ww. towary reklamowe opatrzone logo firmy, przekazywane podmiotom współpracującym ze Spółką lub potencjalnym kontrahentom Spółki stanowią wydatki na reklamę, ponieważ mają na celu zareklamowanie Spółki i jego działalności oraz zachęcają do korzystania z jej usług. Mogą zatem zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad.2)

Jak już wskazano powyżej, reklama jest to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Może być prowadzona poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, zalecaniu czegoś, itp. Przez pojęcie to należy rozumieć również wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, należy uznać, iż podejmowane przez Spółkę działania mające na celu informowanie potencjalnych klientów o zaletach produkowanych przez siebie wyrobów, poprzez udział Spółki w takich przedsięwzięciach jak, targi branżowe, czy przygotowywanie we własnym zakresie gazetek oraz ulotek reklamowych lub partycypowanie w kosztach związanych z ich wytworzeniem, a ponadto zamawianie plandek samochodowych, kalendarzy i innych materiałów reklamowych będących nośnikiem logo Spółki spełniają wyżej wymienione znamiona reklamy. Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż podejmowane przez Spółkę działania mają w konsekwencji doprowadzić do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży. W związku z tym, wydatki związane z realizacją ww. działań stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy. Należy potwierdzić również stanowisko Spółki, iż ponoszone przez nią wydatki z tytułu zakupu nagród dla klientów, przekazywanych w ramach programów lojalnościowych za nabycie produktów Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów. Przyznawanie nagród stanowi jedną z form uatrakcyjnienia oferowanej sprzedaży, jak również ma na celu umocnienie więzi gospodarczych (handlowych) podatnika z jego kontrahentami (nabywcami). Niewątpliwie możliwość uzyskania nagrody skłaniać będzie sprzedawców - partnerów handlowych Spółki do kontynuowania współpracy ze Spółką. Wpływać zatem będzie na wzrost sprzedaży oferowanych artykułów, a co za tym idzie na osiągane przez Spółkę przychody.

Ad.3)

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, należy potwierdzić również stanowisko Strony, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie banerów, flag, stojaków i modeli suchej zaprawy z logo Spółki, które następnie są przekazywane kontrahentom Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wymienione przez Spółkę przedmioty są jedną z form nośników informacji o firmie i jej produktach. Poprzez umieszczenie na nich logo, Spółka reklamuje swoją markę, przez co kojarzony jest rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności, a to z kolei przekłada się na poszerzenie potencjalnego kręgu nabywców towarów. Zatem wydatki na nabycie banerów, flag i różnego rodzaju standów z logo firmy, jako wydatki o charakterze zdecydowanie reklamowym, stanowią koszty uzyskania przychodów. Jednakże nie w każdym przypadku wydatki te będą mogły być odniesione w ciężar uzyskania przychodów bezpośrednio, lecz poprzez odpisy amortyzacyjne. Jeżeli ww. przedmioty, pomimo przekazywania ich odbiorcom spółki, nadal będą stanowić własność Spółki i będą wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok, będą musiały być zakwalifikowane do środków trwałych Spółki. Zgodnie bowiem z art. 16a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)

inne przedmioty

-

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Stosownie do art. 16f ust. 3 ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł. Jednocześnie odpisów amortyzacyjnych dokonuje się na zasadach określonych w art. 16h ustawy. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy odpisy z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zatem w przypadku, gdy wartość początkowa banerów, stojaków lub innych przedmiotów służących eksponowaniu produktów Spółki przekracza 3 500 zł, oraz przedmioty te mieszczą się w definicji środków trwałych, kosztami uzyskania przychodów mogą być odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie ze wskazanymi przepisami art. 16a-16m.

Ad.4)

W kwestii wydatków związanych z dofinansowaniem różnego rodzaju imprez (zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych) w zamian za wyeksponowanie w trakcie ich trwania logo Spółki, Naczelnik tut. Urzędu potwierdza, że stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe. Opisane we wniosku działania Spółki związane z promocją marki Spółki, mają charakter reklamowy, a poniesione w związku z nimi wydatki mają niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Poprzez umieszczanie logo na różnego rodzaju banerach, tablicach reklamowych oraz plakatach informacyjnych w trakcie trwania różnego rodzaju imprez, Spółka promuje swoją markę i kształtuje swój wizerunek. W konsekwencji działania takie wpływają na zwiększenie sprzedaży i wzrost przychodów. Zatem wydatki Spółki związane z finansowaniem zawodów sportowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych - w zamian za świadczenie ekwiwalentne o charakterze reklamowym - polegające na utrwalaniu znaku towarowego (logo), nazwy firmy, usług świadczonych przez Spółkę w świadomości potencjalnych klientów, powinny być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad.5)

W opinii Naczelnika tut. Urzędu, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup kwiatów i innych artykułów dekoracyjnych służących aranżacji przestrzeni biurowej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, na warunkach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy. Jednakże w przypadku, gdy działania Spółki, ze względu na swoją okazałość, będą odbiegały od zwyczajowo przyjętych w danej branży, to działania te należałoby uznać za reprezentację i wydatki z tym związane nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Ad.6)

Naczelnik tut. Urzędu zgadza się ze stanowiskiem Spółki, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup prezentów o znacznej wartości, które nie mają charakteru reklamy spełniają warunki określone w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Albowiem wydatki na zakup alkoholu, słodyczy, karnetów, kwiatów, perfum oraz toreb, nie opatrzonych w logo firmy, z przeznaczeniem dla przedstawicieli odbiorców oraz gości Spółki, należy zakwalifikować do kosztów reprezentacji, nie stanowiących podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Ad.7)

Odnosząc się z kolei do kwestii kosztów organizacji oraz prowadzenia szkoleń dla przedstawicieli kontrahentów, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego potwierdza, iż jako mające bezpośredni związek z uzyskiwanymi przychodami wydatki te stanowią dla Spółki w całości koszty uzyskania przychodów na podstawie ww. art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Celem organizowanych przez Spółkę szkoleń jest zapewnienie kontrahentom Spółki (przedstawicielom handlowym) wiedzy na temat doskonalenia technik sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Właściwe przeszkolenie osób, wprawdzie niezatrudnionych bezpośrednio, ale uczestniczących w systemie dystrybucyjnym Spółki, ma istotny wpływ na wysokość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów. Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, organizowane szkolenia dla kontrahentów nie mają na celu "zareklamowania" przed nimi towarów Spółki, ani też "reprezentowania się" w celu poprawy jej wizerunku. Szkolenia te nie noszą więc znamion ani reklamy, ani reprezentacji. Celem takich działań jest podniesienie efektywności sprzedaży towarów przez przedstawicieli handlowych dla zwiększenia zarówno ich obrotów, jak i firmy będącej ich dostawcą, w tym przypadku Wnioskodawcy. Uwzględniając powyższe, należy więc stwierdzić, że zachowany zostaje podstawowy warunek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, jakim jest istnienie między nim a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego wydatku na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Ad.8)

Rozpatrując wydatki dotyczące zakupu dla pracowników artykułów spożywczych, tj. kawa, herbata, mleko, należy wziąć pod uwagę art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), zgodnie z którym pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatne, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepisy wykonawcze regulujące powyższy obowiązek to: rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650).W ocenie Naczelnika tut. Urzędu powołany we wniosku przez Spółkę przepis § 112 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczy obowiązku zapewnienia przez pracodawcę wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów, przy czym nie jest sprecyzowane, jakiego rodzaju mają to być napoje. Należy więc uznać, że ustawodawca pozostawił to w gestii pracodawcy, pod warunkiem, iż woda i napoje będą dostępne w ilościach zaspokajających potrzeby pracownika w ciągu całej zmiany roboczej. W sytuacji zatem, gdy pracodawca, ponosząc wydatki na rzecz pracownika, realizuje ciążący na nim ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom napojów, wydatki takie stanowią niewątpliwie koszty uzyskania przychodów. Z kolei w przypadku świadczeń, do których ponoszenia na podstawie odrębnych przepisów, pracodawca nie jest zobligowany, wydatki te będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskiwanym przychodem, przy czym związek ten może być pośredni. Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu wydatki na napoje dla pracowników Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl