1471/DPR2/423-12/07/AB - Utrzymanie składnika majątku czasowo niewykorzystywanego w działalności.

"(...) Począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też wydatek ten dotyczy całokształtu działalności podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e).

Dokonując oceny przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego, Naczelnik tutejszego urzędu stwierdza, iż ponoszone przez Podatnika koszty utrzymania nieczynnych obiektów nie odnoszą się do konkretnego przychodu, są jednak związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródeł przychodów. Tego typu koszty powstają w związku z posiadanym majątkiem i należą do kategorii kosztów pośrednich. Są one ponoszone niezależnie od tego, czy podatnik wykorzystuje posiadane składniki majątku w prowadzonej działalności gospodarczej, czy też podjął decyzję o zamiarze ich odsprzedaży.

Przedmiotowym wnioskiem Strona zwróciła się o udzielenie interpretacji w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów następujących wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości stanowiących jej własność, niewykorzystywanych aktualnie w prowadzonej działalności gospodarczej, tj.: podatku od nieruchomości, opłat za energię elektryczną i ogrzewanie, opłat z tytułu abonamentu telefonicznego, kosztów związanych z ochroną budynków.

Zasady opodatkowania podatkiem od nieruchomości uregulowane zostały w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844). Ustawa ta określa m.in. co jest przedmiotem opodatkowania tym podatkiem oraz wskazuje podmioty obowiązane do jego zapłaty. Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że podatek od nieruchomości Podatnik jest zobowiązany płacić obligatoryjnie, gdyż taki obowiązek wynika z obowiązujących przepisów. Natomiast koszty energii, ogrzewania, abonamentu telefonicznego lub ochrony - jak podnosi Podatnik - są wydatkami koniecznymi dla utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym. Jak wynika z uzasadnienia wniosku Podatnika, ponoszone przez niego wydatki zmniejszają ryzyko osiągnięcia mniejszego przychodu z tytułu sprzedaży. W przypadku zmiany decyzji co do sprzedaży tych nieruchomości, możliwe jest prowadzenie w niej działalności bez dodatkowych prac remontowych. Bez względu zatem, czy i kiedy nastąpi sprzedaż nieruchomości, wydatki stanowiące przedmiot zapytania Wnioskodawcy, stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia."