1471/DPD1/423-135/05/KK - Stwierdzenie nieskuteczności egzekucji względem części wierzytelności a zaliczenie do kosztów całości wierzytelności.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 30 grudnia 2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 30 grudnia 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej kwoty wierzytelności, w przypadku gdy postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego uzyskano tylko względem części wierzytelności, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę, na podstawie której dostarczała kontrahentowi towary. Ze względu na problemy finansowe kontrahenta za część towaru Spółka nigdy nie otrzymała zapłaty. Wydanie towaru zostało udokumentowane dokumentami magazynowymi, dostawa towarów została udokumentowana fakturami VAT, natomiast cała kwota, której Strona nie mogła wyegzekwować od dłużnika, została zarachowana jako przychód podatkowy (z wyłączeniem kwoty VAT). Strona uzyskała informację o niewypłacalności dłużnika. W związku z tym wystąpiła do sądu z pozwem o zasądzenie na jej rzecz wyłącznie części niezapłaconych faktur, aby zminimalizować koszty postępowania. Spółka uzyskała wyrok zasądzający na jej rzecz dochodzoną część wierzytelności i na tej podstawie wystąpiła o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Ze względu na brak majątku dłużnika komornik wydał postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Spółka stoi na stanowisku, że wobec stwierdzenia nieskuteczności egzekucji względem części wierzytelności całość wierzytelności będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a w związku z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Spółki podjęte zostały wszelkie działania, które zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 miały na cele udokumentowanie nieściągalności wierzytelności. Strona powierzyła ściągnięcie wierzytelności profesjonalnym instytucjom zajmującym się windykacją należności (kancelaria prawa gospodarczego oraz komornik). Zdaniem Spółki orzeczenie o bezskuteczności egzekucji względem części wierzytelności jest wystarczające do stwierdzenia, że cała wierzytelność jest nieściągalna, a prowadzenie dalszych czynności mających na celu odzyskanie reszty wierzytelności byłoby bezcelowe i doprowadziłoby do nieracjonalnego podwyższenia kosztów. Na potwierdzenie swojego stanowiska Strona powołuje się na pismo Ministerstwa Finansów z dnia 3 listopada 1999 r., sygn. PB3-2099-IP-722-314/99 oraz Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2005 r., sygn. US72/ROP1/423/782/04/AJ.Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz stanowisko Strony, Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, co następuje:Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych, jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane, jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. Zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 wspomnianej ustawy za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela, jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego. Spółka ze względu na brak majątku dłużnika uzyskała postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego względem części należności. W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro w odniesieniu do części wierzytelności orzeczone zostało postanowienie o umorzeniu egzekucji ze względu na jej bezskuteczność, to ewentualna egzekucja względem reszty wierzytelności również okazała się bezskuteczna. Reasumując, nie ma żadnej konieczności, aby prowadzić egzekucję względem reszty należności. Postanowienie o umorzeniu egzekucji wobec części wierzytelności w sposób wystarczający dokumentuje nieściągalność całości wierzytelności, a co za tym idzie może ona, pod warunkiem uprzedniego jej zarachowania do przychodów należnych, zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, iż przedstawione stanowisko Strony jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak we wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów skarbowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).