1471/DPD1/423/103/05/MK - Opodatkowanie dochodu komandytariusza z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną.

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 3 października 2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 12 października 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka komandytowa z siedzibą w Poznaniu (dalej spółka komandytowa) została założona w bieżącym roku. Wspólnikami spółki komandytowej są:

W rozważanym przypadku, jeżeli podmiot zagraniczny nie ma w Polsce siedziby i zarządu, to co do zasady podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiągniętych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Modyfikację zakresu ograniczonego obowiązku podatkowego mogą wprowadzić jednak umowy o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Taką umową w rozważanym przypadku jest umowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec. Według Komandytariusza jego działalność prowadzona jest w Polsce za pośrednictwem zakładu, którym w ujęciu funkcjonalnym jest przedsiębiorstwo spółki komandytowej, albowiem spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 5 Umowy o unikaniu podwójnemu opodatkowaniu. W świetle powyższego Strona uważa, iż w przedmiotowej sprawie do opodatkowania dochodu osiągniętego przez Komandytariusza w Polsce będzie miał zastosowanie art. 5 ww. ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Tym samym, według stanowiska Spółki, dochód osiągnięty przez Komandytariusza, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w spółce komandytowej, winien być opodatkowany w Polsce, ponieważ Komandytariusz posiada w Polsce zakład w rozumieniu Umowy. W związku z tym Komandytariusz winien wykazywać przychody i koszty narastająco w deklaracjach podatkowych podatku dochodowego CIT-2 za kolejne miesiące. Natomiast, spółka komandytowa nie jest zobowiązana do poboru podatku dochodowego od dochodu osiągniętego przez Komandytariusza.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnikami są m.in. osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, przy czym w świetle art. 3 ust. 2 tej ustawy, jeżeli nie mają one na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP. W przypadku jednak, gdy Polska jest stroną umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, umowy takie mają pierwszeństwo w stosowaniu przed zapisami ustawy odnośnie ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. W przedmiotowej sprawie będzie to umowa pomiędzy Polską a Niemcami, która weszła w życie w dniu 19 grudnia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), a w szczególności jej postanowienia dotyczące zakładu. Jeżeli zatem Spółka komandytowa spełnia przesłanki zakładu w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dochód osiągnięty przez Komandytariusza z tytułu posiadanego przez niego udziału w spółce komandytowej, będzie opodatkowany w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Dochodem, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy podatkowej, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym W art. 5 tej ustawy określono sposób podziału i opodatkowania przychodu ze źródeł przychodów będących źródłami wspólnymi dla więcej niż jednego podatnika. Zgodnie z powołanym przepisem przychody z udziału w Spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału (art. 5 ust. 1). Przychody ze źródeł wspólnych opodatkowuje się osobno u każdego z podatników. Przychód z omawianych źródeł stanowi taką część przychodu wspólników ze wspólnego przedsięwzięcia, jaka odpowiada udziałowi podatnika. Ustalona w powyższy sposób suma przychodu podlega łączeniu z innymi, podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przychodami podatnika. Analogiczne zasady stosuje się do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 25 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani bez wezwania składać deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby podatnika zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Biorąc powyższe pod uwagę, komandytariusz, jako podatnik zobligowany jest do składania co miesiąc deklaracji CIT-2 i wykazywania w nich przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną oraz kosztów ich uzyskania. Jednocześnie w przedmiotowej sprawie spółka komandytowa nie występuje jako płatnik i nie jest zobowiązana do poboru podatku dochodowego od dochodu osiągniętego przez Komandytariusza. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego. Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu informuje, iż wniosek w części dotyczącej rozstrzygnięcia, czy spółka komandytowa, której komandytariusz jest wspólnikiem, stanowi zakład w rozumieniu umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 19, poz. 90), został zgodnie z właściwością na podstawie art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) przekazany do Ministra Finansów.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).