1462-IPPP3.4512.141.2017.2.IG - Zwolnienie z VAT sprzedaży budynków przez spółkę.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 kwietnia 2017 r. do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 12 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży budynków. Wniosek został uzupełniony w dniu 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 kwietnia 2017 r. do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 12 kwietnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

C. Spółka z o.o. w upadłości likwidacyjnej (dalej C. lub Spółka) jest właścicielem prawa własności zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z trzech działek ewidencyjnych o nr 56/1, 56/2, 56/3. Dla nieruchomości są dwie księgi wieczyste (dla działek 56/1, 56/3) (dla działki 56/2), prowadzone przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego. Nieruchomość składa się z budynku mieszkalnego o powierzchni zabudowanej 1274 m², który nigdy nie był wynajmowany oraz budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą o powierzchni 70 m², który był wynajmowany osobie prywatnej w miesiącach IX, X 2011 r.

Nakłady poczynione na nieruchomość były przedmiotem odliczeń podatku VAT.

C. prowadził do 2011 r. działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży szeroko pojętych wyrobów z branży papierniczej i artykułów piśmienniczych, wynajmu nieruchomości, a także zarządzał nieruchomościami własnymi. Od 2012 r. do chwili obecnej podstawową działalnością C. jest wynajem nieruchomości. W związku z tą działalnością Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w dniu 25 marca 2009 r. na podstawie umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości tytułem aportu na pokrycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zawartej w formie aktu notarialnego 2811/2009 sporządzonego przez notariusza.

Spółka planuje w najbliższym czasie sprzedać prawo własności nieruchomości (dalej Nieruchomość). Nabywca Nieruchomości nie jest znany, gdyż sprzedaż będzie prowadzona w trybie przetargu. Stąd nie jest wiadomym czy nabywca będzie czynnym podatnikiem podatku VAT czy też nie, ani na jaki cel Nieruchomość zostanie zakupiona. Po zawarciu umowy sprzedaży Nieruchomość zostanie wydana nabywcy. Cena sprzedaży będzie zapłacona przed zawarciem umowy sprzedaży. Prawdopodobnie sprzedaż nastąpi w 2017 r., ale może to nastąpić również w 2018 r.

W związku z zawarciem umowy sprzedaży Spółka wyda nabywcy:

* całości posiadanej dokumentacji dotyczącej Inwestycji (np. projekty budowlane/decyzje administracyjne);

* całości posiadanej dokumentacji dotyczącej obsługi technicznej Nieruchomości;

* kluczy, sterowników, kodów do Nieruchomości.

Zgodnie z warunkami przetargu w ramach sprzedaży na Nabywcę nie przejdą w szczególności:

* aktywa pieniężne należące do Spółki (środki na rachunkach bankowych, pieniądze "w kasie" etc.);

* nazwa/znaki towarowe należące do Wnioskodawcy;

* wierzytelności i zobowiązania (poza zobowiązaniami i prawami z umów najmu oraz szeroko pojętą obsługę techniczną);

* dokumentacja księgowo-rachunkowa.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Uzgodniona przez Strony cena sprzedaży obejmie cały Przedmiot sprzedaży. Zapłata ceny sprzedaży należnej Wnioskodawcy nastąpi poprzez przekazanie odpowiedniej sumy pieniężnej przez nabywcę na rachunek bankowy Spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dla nieruchomości której dotyczy wniosek, prowadzone są dwie księgi wieczyste. Ponadto C. Spółka z o.o. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu artykułami papierniczymi i piśmienniczymi do 2012 r., kiedy to została zmieniona opcja ogłoszonej upadłości z układowej na likwidacyjną. Po zmianie opcji prowadzonej upadłości działalność C. Spółka z o.o. ograniczyła się do wynajmu posiadanych powierzchni biurowo-magazynowych oraz sprzedaży majątku firmy.

1. W odniesieniu do budynku mieszkalnego, to budynek ten był budowany przez C. i nie został ukończony i nigdy nie został oddany do użytku, obecnie budynek znajduje się w stanie surowym zamkniętym, w części z wykonaną elewacją zewnętrzną. Wykonane zostało również ogrodzenie całej nieruchomości. Natomiast drugi budynek na nieruchomości został wyremontowany, ale poczynione nakłady nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Budowa budynku mieszkalnego i remont budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą miały miejsce w latach 2005-2009;

2. W odniesieniu do budowanego budynku mieszkalnego C. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podobnie C. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą;

3. Żaden z budynków nie był wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu ani w inny sposób nie były wykorzystywane;

4. Budynki nie były przedmiotem dzierżawy ani przedmiotem najmu, ani umów o podobnym charakterze;

5. W dacie nabycia nieruchomości przez C. Spółka z o.o. na nieruchomości znajdował się wyłącznie budynek z częścią gospodarczą. Natomiast budynek mieszkalny znajdował się w fazie rozpoczętej budowy, ale budowę prowadził i finansował C. Spółka z o.o. Nabycie nieruchomości nastąpiło 25 marca 2009 r. w formie aportu na pokrycie kapitału zakładowego. Tym samym C. Spółka z o.o. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca wyjaśnił, że budynek nazywany we wniosku budynkiem mieszkalnym był traktowany przez C. Spółka z o.o., jako budynek szkoleniowy i tak jest określany w dokumentacji Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z uwagi na fakt, iż budynek mieszkalny o powierzchni zabudowanej 1274 m² nigdy nie był wynajmowany, a budynek mieszkalny z częścią gospodarczą o powierzchni 70 m² był wynajmowany osobie prywatnej w miesiącach IX, X 2011 r. sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, bowiem nie podlega zwolnieniu z VAT przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dostawa budynków oraz naniesień na rzecz Nabywcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% (stawka podstawowa). Wynika to z faktu, iż budynek mieszkalny o powierzchni zabudowanej 1274 m² posadowiony na nieruchomości nigdy nie był wynajmowany, a budynek mieszkalny z częścią gospodarczą o powierzchni 70 m² był wynajmowany osobie prywatnej w miesiącach IX, X 2011 r. Tym samym sprzedaż nieruchomości nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43.1.10 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (VAT) z późn. zm..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, z wyjątkiem gdy:

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem prawa własności zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z trzech działek ewidencyjnych o nr 56/1,56/2,56/3. Nieruchomość składa się z budynku mieszkalnego o powierzchni zabudowanej 1274 m², który nigdy nie był wynajmowany oraz budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą o powierzchni 70 m², który był wynajmowany osobie prywatnej w miesiącach IX, X 2011 r. Nakłady poczynione na nieruchomość były przedmiotem odliczeń podatku VAT. C. prowadził do 2012 r. działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży szeroko pojętych wyrobów z branży papierniczej i artykułów piśmienniczych, wynajmu nieruchomości, a także zarządzał nieruchomościami własnymi. Od 2012 r. do chwili obecnej podstawową działalnością C. jest wynajem nieruchomości. W związku z tą działalności Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w dniu 25 marca 2009 r. na podstawie umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości tytułem aportu na pokrycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dla nieruchomości której dotyczy wniosek, prowadzone są dwie księgi wieczyste.

1. W odniesieniu do budynku mieszkalnego, to budynek ten był budowany przez C. i nie został ukończony i nigdy oddany do użytku, obecnie budynek znajduje się w stanie surowym zamkniętym, w części z wykonaną elewacją zewnętrzną. Wykonane zostało również ogrodzenie całej nieruchomości. Natomiast drugi budynek na nieruchomości został wyremontowany, ale poczynione nakłady nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Budowa budynku mieszkalnego i remont budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą miały miejsce w latach 2005-2009;

2. W odniesieniu do budowanego budynku mieszkalnego C. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podobnie C. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą;

Wnioskodawca wyjaśnił, że budynek nazywany we wniosku budynkiem mieszkalnym był traktowany przez C. Spółka z o.o., jako budynek szkoleniowy i tak jest określany w dokumentacji Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy z uwagi na fakt, że budynek mieszkalny o powierzchni zabudowanej 1274 m² nigdy nie był wynajmowany, a budynek mieszkalny z częścią gospodarczą o powierzchni 70 m² był wynajmowany osobie prywatnej w miesiącach IX, X 2011 r. sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem Budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Pierwsze zasiedlenie należy rozumieć jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, przez które można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub użytkownika.

Zatem z przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że " (...) definicja ((pierwszego zasiedlenia (zajęcia) zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji ((pierwszego zasiedlenia)) wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że dostawa budynku nazywanego we wniosku mieszkalnym, który był traktowany przez Wnioskodawcę jako budynek szkoleniowy o powierzchni zabudowanej 1274 m² nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z wniosku wynika bowiem, że w odniesieniu do ww. budynku nie doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż budynek wybudowany przez Wnioskodawcę nie został oddany do użytku. Dopiero planowana dostawa tego budynku odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia. Dostawa budynku nie będzie także korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku. Dostawa budynku "szkoleniowego" nie będzie również korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż budynek nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zatem dostawa budynku "szkoleniowego" będzie podlegała opodatkowaniu stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy stawką 23%.

Natomiast odnośnie dostawy budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą należy wskazać, że sprzedaż budynku będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że sprzedaż budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, a także przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie ww. budynku, nastąpiło w 2011 r., bowiem jak wynika z opisu sprawy w miesiącach IX, X 2011 r. budynek był wynajmowany. Wnioskodawca wskazał także, że ponosił nakłady na ulepszenie przedmiotowego budynku, jednak ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej. Zatem dostawa budynku mieszkalnego z częścią gospodarczą bezie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto, Strony transakcji sprzedaży budynku będą mogły wybrać opcję opodatkowania sprzedaży po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w opisanym zakresie analizowane jako całość należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.