1462-IPPP2.4512.652.2016.2.JO - Opodatkowanie dostawy zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji komorniczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2016 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 3 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji komorniczej. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2016 r. znak nr 1462-IPPP2.4512.652.2016.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Tomasz G., Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym ("Wnioskodawca") prowadzi postępowania egzekucyjne przeciwko Katarzynie K. (zwanej dalej "Dłużnikiem"), będącej dłużnikiem w tych postępowaniach.

Dłużnik jest właścicielem zabudowanej nieruchomości ("Nieruchomość"), nr ew. działek 27/5, 27/7, 30/3, 30/4 oraz 30/9. Działki o numerach ewidencyjnych 27/5 oraz 27/7 są opisane w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze. Działki o numerach ewidencyjnych 30/3 oraz 30/4 są opisane w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze. Działka o numerze ewidencyjnym 30/9 jest opisana w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Na Nieruchomości znajduje się jednokondygnacyjny budynek o funkcji: zbiorniki, silosy i budynki biurowo-magazynowe.

Budynek został wybudowany na Nieruchomości przez Dłużnika do celów działalności gospodarczej oraz na wynajem. Budowa została ukończona, a budynek oddany do używania w maju 2006 r. Zakup towarów i usług wykorzystanych przez Dłużnika do wybudowania budynku podlegał podatkowi VAT, przy ich nabyciu Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT i skorzystał z tego prawa.

Budynek był przedmiotem najmu w okresie od maja 2006 r. do sierpnia 2015 r. Z tytułu najmu Dłużnik podlegał opodatkowaniu VAT, wystawiał faktury najemcy, rozpoznając obrót i podatek należny VAT.

Od rozpoczęcia najmu upłynęło już ponad 2 lata. Budynek na Nieruchomości był wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Dłużnik zakończył działalność gospodarczą 31 grudnia 2015 r. Wcześniej, z dniem 1 września 2015 r., prawo własności do Nieruchomości zostało przeniesione w ramach umowy odpłatnego przejęcia długów na spółkę X sp. z o.o.

W ramach prowadzonych postępowań egzekucyjnych Wnioskodawca wszczął egzekucję z Nieruchomości w drodze licytacji publicznej. Sprzedaż nastąpiła po przeprowadzeniu licytacji publicznej w dniu 18 kwietnia 2016 r. na rzecz nabywcy, który złożył najwyższą ofertę nabycia Nieruchomości i uzyskał przybicie.

Przeniesienie własności Nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz ze związanym prawem własności budynków posadowionych na tej nieruchomości) nastąpiło na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego o przysądzeniu własności.

W piśmie z dnia 8 listopada 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o informacje:

Dłużnik po oddaniu budynku do użytkowania w maju 2006 r. nie ponosił już nakładów na jego ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tego budynku, dlatego też nie przysługiwało Dłużnikowi prawo do odliczenia VAT od takich nakładów. Ponieważ nie wystąpiły takie nakłady, nie można wskazać daty, oddania nakładów do użytkowania.

Po zakończeniu najmu w sierpniu 2015 r. do dnia licytacyjnej sprzedaży budynek nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu transakcji Wnioskodawca był podatnikiem podatku od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż budynków posadowionych na Nieruchomości (oraz całej Nieruchomości) była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

Zgodnie z art. 18 ustawy o VAT Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, iż z tytułu transakcji Wnioskodawca był płatnikiem podatku od towarów i usług. Taka interpretacja wynika również z wykładni Sądu Najwyższego (uchwała z dnia 15 grudnia 2006 r., sygn. akt III CZP 115/06) oraz Trybunału Konstytucyjnego (wyroku z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. P 44/07).

Ad. 2

Budynek posadowiony na Nieruchomości był przedmiotem nabycia (został wybudowany) w wyniku czynności opodatkowanej VAT, a następnie przedmiotem czynności opodatkowanych po ich nabyciu. Dłużnik nie poniósł nakładów na ich ulepszenie przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynku posadowionego na Nieruchomości, który to budynek był przedmiotem sprzedaży opodatkowanej VAT - najmu (był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych) dokonana została po pierwszym zasiedleniu, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwszym zasiedleniem było bowiem wynajęcie tego budynku w maju 2006 r. Najem ten trwał do sierpnia 2015 r.

Od momentu pierwszego zasiedlenia budynków minęło zatem już ponad 2 lata.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa tego budynku, który był przedmiotem wybudowania do maja 2006 r. oraz najmu w okresie maj 2006 - sierpień 2015 r. (był oddany do używania w wykonaniu czynności opodatkowanych) korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa dokonana została bowiem po pierwszym zasiedleniu oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą omawianego budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zwolnieniem z VAT będzie również objęta dostawa gruntu, na którym omawiany budynek jest posadowiony, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych (albo części takich budynków lub budowli) z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Zatem fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Powołane przepisy wskazują, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji w przypadku, gdy wykonuje on czynności egzekucyjne. Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nieruchomościami w myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części tych budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wskazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystywania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowania egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi, który jest właścicielem zabudowanej nieruchomości o nr ew. działek 27/5, 27/7, 30/3, 30/4 oraz 30/9. Na Nieruchomości znajduje się jednokondygnacyjny budynek o funkcji: zbiorniki, silosy i budynki biurowo-magazynowe. Budynek został wybudowany na Nieruchomości przez Dłużnika do celów działalności gospodarczej oraz na wynajem. Budowa została ukończona, a budynek oddany do używania w maju 2006 r. Zakup towarów i usług wykorzystanych przez Dłużnika do wybudowania budynku podlegał podatkowi VAT, przy ich nabyciu Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT i skorzystał z tego prawa. Dłużnik po oddaniu budynku do użytkowania w maju 2006 r. nie ponosił już nakładów na jego ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tego budynku, dlatego też nie przysługiwało Dłużnikowi prawo do odliczenia VAT od takich nakładów. Ponieważ nie wystąpiły takie nakłady, nie można wskazać daty, oddania nakładów do użytkowania.

Budynek był przedmiotem najmu w okresie od maja 2006 r. do sierpnia 2015 r. Z tytułu najmu Dłużnik podlegał opodatkowaniu VAT, wystawiał faktury najemcy, rozpoznając obrót i podatek należny VAT. Po zakończeniu najmu w sierpniu 2015 r. do dnia licytacyjnej sprzedaży budynek nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonych postępowań egzekucyjnych Wnioskodawca wszczął egzekucję z Nieruchomości w drodze licytacji publicznej. Sprzedaż nastąpiła po przeprowadzeniu licytacji publicznej w dniu 18 kwietnia 2016 r. na rzecz nabywcy, który złożył najwyższą ofertę nabycia Nieruchomości i uzyskał przybicie. Przeniesienie własności Nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz ze związanym prawem własności budynków posadowionych na tej nieruchomości) nastąpiło na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego o przysądzeniu własności.

Z uwagi na powołane przepisy i przedstawione okoliczności sprawy, dłużnika należy uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT - w odniesieniu do przedmiotu dostawy. Treść wniosku wskazuje, że budynek znajdujący się na nieruchomości został wybudowany przez dłużnika do celów działalności gospodarczej oraz na wynajem, dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług wykorzystanych przez dłużnika do wybudowania budynku. Oznacza to, że dostawa ww. nieruchomości realizowana była w związku z prowadzoną działalnością i podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro zatem dłużnik z tytułu omawianej transakcji wystąpił w charakterze podatnika podatku VAT, dostawa dokonana przez Komornika sądowego podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, a Komornik wystąpił z tytułu tej transakcji jako płatnik podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w stosunku do dostawy całej Nieruchomości.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy przewidują dla niektórych czynności możliwość zastosowania zwolnienia od podatku. W przypadku, gdy przedmiotem dostawy są budynki, budowle lub ich części zwolnienie od podatku może mieć zastosowanie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w myśl którego, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z tego przepisu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w sytuacji, gdy nie odbywa się ona w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy upłynął okres co najmniej 2 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy wskazać, że w kwestii rozumienia definicji "pierwszego zasiedlenia" wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Z okoliczności sprawy można wywieść, że warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w stosunku do dostawy całej Nieruchomości zostaną spełnione. Budynek znajdujący się na nieruchomości, po wybudowaniu i oddaniu go do użytku w maju 2006 r. był przedmiotem najmu w okresie od maja 2006 r. do sierpnia 2015 r., a zatem doszło do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W związku z tym licytacyjna sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem o funkcji zbiorniki, silosy i budynki biurowo-magazynowe, miała miejsce w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Ponadto Dłużnik po oddaniu budynku do użytkowania w maju 2006 r. nie ponosił już nakładów na jego ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tego budynku, i nie przysługiwało Dłużnikowi prawo do odliczenia VAT od takich nakładów.

Rozpatrując kwestię opodatkowania prawa wieczystego użytkowania gruntu, należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowione są budynki. Ponieważ w przedmiotowej sprawie zarówno dostawa Budynku może korzystać ze zwolnienia od podatku, to dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym ten budynek się znajduje również będzie korzystała z tego zwolnienia.

W konsekwencji, w odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy należy wskazać, że dostawa, w ramach licytacji komorniczej, całej Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. A zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT z tytułu dokonanej transakcji ze względu na brak wystąpienia podatku VAT przy tej dostawie.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zderzana w przedstawionym stanie faktycznym,.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.