1462-IPPB4.4511.1169.2016.1.JK2 - PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dofinansowywania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dofinansowywania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dofinansowywania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

P. Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskująca) jest podmiotem posiadającym siedzibę działalności i prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce. Spółka zatrudnia pracowników w związku z czym jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej również: PIT).

Wnioskująca tworzy, zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wewnątrzzakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS lub Fundusz). W Spółce obowiązuje Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: Regulamin ZFŚS). Zgodnie z zapisami § 5 Regulaminu ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania ze środków ZFŚS są:

Środki ZFŚS, zgodnie z zapisami Regulaminu ZFŚS, mogą być przeznaczone między innymi na dofinansowanie do wypoczynku pracownika oraz dofinansowanie do zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży. Dofinansowanie do zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży przysługuje każdej z osób, o których mowa w § 5 pkt 3 i pkt 4 lit. b i c) oraz dzieci osób określonych w § 5 pkt 2. Dofinansowanie przysługuje do wypoczynku dziecka zorganizowanego przez podmioty upoważnione do prowadzenia działalności w tym zakresie w formie: wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, zielonych i białych szkół, półkolonii, pobytów sanatoryjnych oraz wyjazdów organizowanych przez kościoły i związki wyznaniowe albo wypoczynku zorganizowanego przez rodziców lub opiekunów prawnych. Wypoczynek nie może być krótszy niż 5 dni kalendarzowych. Dofinansowanie przysługuje także z tytułu uczestnictwa dzieci w zorganizowanych przez rodziców/opiekunów prawnych formach wypoczynku połączonego z prowadzeniem zajęć terapeutycznych/rehabilitacyjnych, w sytuacji braku możliwości uczestnictwa dziecka w innej formie wypoczynku z uwagi na orzeczoną niepełnosprawność połączoną z koniecznością sprawowania osobistej opieki w samodzielnej egzystencji.

Warunkiem otrzymania dofinansowania jest:

Świadczenie w zakresie dofinansowania wypoczynku dzieci i młodzieży nie przysługuje studentom korzystającym z urlopu dziekańskiego.

Spółka rozważa przyznawanie dopłat do wypoczynku zorganizowanego przez profesjonalne podmioty, jak również do wypoczynku organizowanego samodzielnie przez pracowników, np. wyjazdów z noclegiem na polu namiotowym, pobyt w hotelu, pensjonacie, gospodarstwie agroturystycznym czy prywatnych kwaterach.

W Spółce występują również sytuacje, w których dziecko kończy 18 rok życia w trakcie wypoczynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Dopłaty do wypoczynku organizowanego przez jakiego rodzaju podmioty są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT, tj. jakie podmioty mogą zostać uznane za podmioty prowadzące działalność w zakresie organizowania wypoczynku?

2. Jakimi dokumentami Spółka powinna dysponować dla udokumentowania, że wypoczynek został zorganizowany przez odpowiedni podmiot?

3. Czy wypoczynek dziecka wraz z rodzicami/opiekunami w ramach wczasów, zorganizowany na własną rękę przez rodziców/opiekunów dziecka, jeżeli ma miejsce w podmiotach prowadzących działalność w zakresie organizacji wypoczynku, ale podmioty te nie organizują wypoczynku dzieci czy młodzieży, można uznać za wypoczynek zorganizowany dziecka, do którego dopłata podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT?

4. Czy wypoczynek dziecka wraz z rodzicami w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT?

5. Czy dopłaty do innych form zorganizowanego wypoczynku, niewymienionych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT, jak przykładowo wycieczek czy półkolonii, również mogą korzystać ze zwolnienia od PIT (po spełnieniu innych wymaganych przesłanek)?

6. Na który dzień należy badać wiek dziecka dla ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wiekowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT, uprawniające do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18?

7. Jakimi dokumentami powinna dysponować Spółka, aby móc bezpiecznie zastosować zwolnienie od PIT dla środków stanowiących dopłatę do wypoczynku dzieci pracowników Spółki?

8. Na kim spoczywa obowiązek udokumentowania i udowodnienia prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty tego świadczenia? Czy w przypadku niedostarczenia przez pracownika/opiekuna dziecka stosownych dokumentów i nieudowodnienia prawa do zwolnienia Spółka powinna potraktować przyznane pracownikowi/opiekunowi dofinansowanie do wypoczynku dziecka jako niekorzystające ze zwolnienia i potrącić podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

W ocenie Wnioskującej zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT objęte są wszelkiego rodzaju dopłaty do wypoczynku dzieci (do ukończenia przez nie 18 roku życia), jeżeli tylko wypoczynek jest organizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie. Prowadzenie przez organizatora działalności w zakresie organizacji wypoczynku czy usług turystyki dotyczy, zdaniem Spółki, zarówno przypadków organizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w tym zakresie (a więc np. biura podróży, biura turystyczne), jak również przez podmioty, dla których działalność ta stanowi działalność statutową (np. podmioty prowadzące działalność agroturystyczną, szkoły, placówki oświatowe, fundacje, kościoły, stowarzyszenia, czy organizacje charytatywne).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT wskazuje, że zwalnia się od opodatkowania PIT dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Jak wynika z treści przytoczonego wyżej przepisu zwolnienie dopłat do wypoczynku ma zastosowanie w przypadku, gdy wypoczynek ma formę zorganizowaną, a podmiotem organizującym wypoczynek jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. Przepis nie nakłada na taki podmiot żadnych dodatkowych wymogów czy obowiązków, w szczególności - nie nakłada obowiązku posiadania dodatkowych, sprecyzowanych w innych przepisach prawa, do organizowania wypoczynku dzieci i młodzieży.

Gdyby wolą ustawodawcy było, ograniczenie podmiotów organizujących wczasy do jakiejś stricte określonej, zamkniętej grupy organizatorów, wówczas odpowiednie zastrzeżenie znalazłoby się w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy CIT. Takiego zastrzeżenia jednak wspomniany przepis nie zawiera.

W związku z powyższym należy przyjąć, że dopłata do wypoczynku będzie korzystać ze zwolnienia od PIT, jeżeli wypoczynek dziecka będzie wypoczynkiem zorganizowanym przez podmiot, który w ramach swojej działalności zajmuje się organizacją wypoczynku. Nie ma dodatkowych wymogów, jakie winien spełniać organizator wypoczynku, bo przepis o takowych nie wspomina.

Podobne stanowisko w zakresie braku dodatkowych wymagań dotyczących uprawnień posiadanych przez podmioty organizujące wypoczynek zajął przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 października 2015 r. (Nr IPPB4/4511-1015/15-4/MP) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 28 października 2015 r. (Nr IBPB-2-2/4511-515/15/HS).

Ad. 2)

Przepisy Ustawy PIT nie wskazują katalogu dokumentów, jakimi powinien dysponować płatnik podatku PIT w celu zastosowania zwolnienia w zakresie dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży. Przyjmuje się, że w tym zakresie obowiązują zasady ogólne dotyczące dowodów w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W ocenie Spółki, w celu zastosowania zwolnienia dla dopłat do wypoczynku organizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, Spółka powinna posiadać dokumenty potwierdzające fakt, że podmiot organizujący wypoczynek rzeczywiście prowadzi działalność w takim zakresie. Zdaniem Wnioskującej wystarczającym w tym zakresie będzie posiadanie przez Spółkę dokumentów ogólnodostępnych Jak wyciąg z KRS czy z Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej - CEiIDG), z których będzie wynikał zakres działalności prowadzonej przez organizatora wypoczynku. W przypadku wątpliwości bądź braku możliwości pozyskania ww. dokumentów, wystarczającym będzie wyciąg ze statutu organizatora, a w przypadku braku statutu - wystarczającym będzie oświadczenie organizatora wypoczynku o tym, że prowadzi działalność w takim właśnie zakresie.

Z uwagi na stanowisko zaprezentowane przez Spółkę w odniesieniu do pytania Nr 1 (status organizatora wypoczynku), Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie potwierdzenia statusu operatora nie jest zobowiązana do posiadania innych dokumentów, niż te wskazane powyżej - w szczególności nie musi dysponować dokumentami potwierdzającymi posiadanie przez operatora stosownych uprawnień (wynikających z odrębnych przepisów) w obszarze organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Skoro dla zastosowania zwolnienia wystarczające jest, aby organizator wypoczynku prowadził działalność w tym zakresie, potwierdzeniem powyższego mogą być dokumenty wskazane powyżej. Gdyby jednak organ podatkowy nie zgodził się ze Spółką co do pytania Nr 1 - Spółka prosi o informacje - jakimi dokumentami winna dysponować, aby potwierdzić status podmiotu organizującego wypoczynek.

Ad. 3)

W ocenie Wnioskującej, wypoczynek dziecka wraz z rodzicami/opiekunami w ramach wczasów, zorganizowany na własną rękę przez rodziców/opiekunów dziecka, nawet jeżeli ma miejsce w podmiotach prowadzących działalność w zakresie organizacji wypoczynku, ale podmioty te nie organizują wypoczynku dzieci czy młodzieży, nie może zostać uznany za wypoczynek zorganizowany dziecka, do którego dopłata podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT.

Taka interpretacja wynika z faktu, że analizowany art, 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT wprost wskazuje, że od podatku PIT zwalnia się dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie. Nie są natomiast objęte zwolnieniem dopłaty do wypoczynku, który jest organizowany przez rodziców/opiekunów na własną rękę - potwierdzeniem powyższego są również interpretacje powołane przez Spółkę w odniesieniu do uzasadnienia jej stanowiska w zakresie pytania Nr 1 (interpretacja Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 października 2015 r. Nr IPPB4/4511-1015/15-4/MP oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2015 r. Nr IBPB-2-2/4511-515/ 15/HS).

Ad. 4)

W ocenie Spółki, dopłaty do wypoczynku dziecka wraz z rodzicami w ramach wczasów zorganizowanych przez biuro podróży podlega zwolnieniu z podatku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT (przy założeniu spełnienia także pozostałych przesłanek wymaganych tym przepisem).

Powyższe wynika z faktu, że biuro podróży jest podmiotem, który prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku (szersze uzasadnienie w tym zakresie Wnioskująca przedstawiła w swoim stanowisku odnośnie pytania 1). Biuro podróży spełnia definicję organizatora wypoczynku, o którym mowa w powołanym przepisie. Tym samym, dopłaty do tego rodzaju wypoczynku będą korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT. Oczywiście zwolnieniem od PIT będą objęte wyłącznie dopłaty do wypoczynku dziecka, nie jego rodziców czy opiekunów.

Ad. 5)

W ocenie Wnioskującej katalog form wypoczynku, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT nie ma charakteru zamkniętego. W związku z powyższym, także dopłaty do innych form wypoczynku, jeżeli mają charakter zbliżony do tych wskazanych w powołanym przepisie, będą mogły - przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek - korzystać ze zwolnienia od PIT.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT wskazuje określone formy wypoczynku, których dofinansowanie korzysta ze zwolnienia i są to: dopłaty do wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączone z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdy związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu.

Katalog form wypoczynku wymieniony w przytoczonym przepisie nie zawiera wszystkich możliwych form wypoczynku, jaki może być organizowany dla dzieci i młodzieży. W związku z tym katalog ten nie powinien być interpretowany w sposób literalny i niepozwalający na dopuszczenie także podobnych, choć nie wymienionych wprost w przepisie form wypoczynku. Taki pogląd jest aktualnie wyrażany przez organy podatkowe, które w wydawanych interpretacjach wskazują, że za formy wypoczynku objęte zwolnieniem należy uznać również inne, niż te bezpośrednio wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT.

Brak jest zatem podstaw do odmowy zastosowania zwolnienia od PIT w odniesieniu do dofinansowania wypoczynku dzieci i młodzieży, w sytuacji gdy wypoczynek odbywa się w formie przykładowo wycieczki czy półkolonii. Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 lutego 2015 r. (Nr ITPB2/415-1107a/14/MU - dotycząca wycieczki) czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 października 2014 r. (Nr ILPB2/415-855/14-2/WM - dotycząca półkolonii).

Ad. 6)

Zdaniem Spółki, w celu ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wiekowe zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT należy dokonać oceny, czy w którymkolwiek momencie trwania wypoczynku dziecko miało mniej niż 18 lat. Jeżeli na którykolwiek moment wypoczynku dziecko jest małoletnie (nie ukończyło 18 roku życia), wówczas analizowane zwolnienie może mieć zastosowanie.

Przepis w sposób wyraźny nie określa zasad, jakimi należy kierować się przy ustalaniu wieku dzieci i młodzieży, wypoczynek których jest dofinansowany przez zakład pracy. W ocenie Spółki, wiek dziecka należy badać w okresie wypoczynku - jeżeli w którymkolwiek momencie wypoczynku jest ono małoletnie, to znaczy, że spełnia przesłanki, aby dofinansowanie było objęte zwolnieniem od PIT. Jeżeli zatem na moment rozpoczęcia wypoczynku dziecko nie ukończyło 18 roku życia, to niezaprzeczalnie spełniona jest przesłanka analizowanego zwolnienia. Nie ma przy tym zdaniem Spółki znaczenia, że dziecko ukończy 18 lat podczas pobytu na wypoczynku - skoro ustawodawca nie wiąże z tym faktem żadnych konsekwencji, to nie należy ich domniemywać.

Potwierdzeniem powyższego jest interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2013 r. Nr DD3/033/272/MCA/13/RD-125985/13 (zmieniająca wcześniej wydaną interpretację), w której Minister Finansów podkreśla: "Odnosząc się do pierwszego z wyżej wymienionych warunków (tj. warunku dotyczącego wieku dziecka korzystającego z dofinansowanego wypoczynku - przypis Wnioskującej) należy zauważyć, iż jest on spełniony w sytuacji, gdy w którymkolwiek momencie trwania wczasów, kolonii, obozu, zimowiska lub pobytu w placówkach leczniczo-sanitarnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych, bądź w trakcie przejazdów związanych z tym wypoczynkiem lub pobytem, ich uczestnikiem jest osoba małoletnia. Za powyższym twierdzeniem przemawia użyty przez ustawodawcę ciąg wyrazów: dopłaty do (...) wypoczynku (...) oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18. W konsekwencji, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotny jest wiek dziecka w trakcie pobytu na wczasach, kolonii, zimowisku, obozie lub leczeniu w placówkach wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy u.p.d.o.f., a nie wiek dziecka w momencie otrzymania dopłaty. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy ustawy u.p.d.o.f. nie zawierają regulacji, która zobowiązywałaby do podziału otrzymanej kwoty dopłaty proporcjonalnie do liczby dni przypadających na wypoczynek małoletniego dziecka, które podczas spędzania czasu na odpoczynku uzyskało pełnoletniość. Z tych też względów przyjąć należy, że warunek wieku jest spełniony, jeżeli w którymkolwiek momencie trwania wypoczynku, pobytu lub przejazdów (a nie przez cały jego okres), dziecko nie miało ukończonych 18 lat." Podsumowując, jeżeli w którymkolwiek momencie trwania dofinansowanego wypoczynku dziecko jest w wieku poniżej 18 lat, wówczas analizowane zwolnienie może mieć zastosowanie.

Ad. 7)

Przepisy Ustawy PIT nie określają listy dokumentów, jakimi winna dysponować Spółka jako płatnik, celem udokumentowania, że w odniesieniu do wypłacanych przez nią na rzecz osób uprawnionych świadczeń. Mając na uwadze treść zwolnienia, zdaniem Spółki, aby jako płatnik mogła zastosować zwolnienie od PIT w odniesieniu do wypłaconych przez nią dopłat do wypoczynku, powinna dysponować następującymi dowodami:

W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 stycznia 2014 r. (Nr IPTPB1/415-652/13-4/AG) wskazano listę dokumentów, które powinien dostarczyć pracownik i którymi winna dysponować Spółka, aby możliwe było zastosowanie do dokonanych przez Spółkę dopłat, od podatku. Lista dokumentów wskazana powyżej przez Spółkę, jako dająca jej prawo do zastosowania zwolnienia, wykracza nawet poza listę zaprezentowaną w interpretacji. W interpretacji organ wskazuje bowiem, że: "w sytuacji, gdy pracownik w celu uzyskania dopłaty do wypoczynku dziecka przedłoży wniosek, z którego wynika, że dziecko nie ukończyło 18 roku życia, dowód zapłaty za pobyt dziecka na obozie, kolonii oraz wyciąg ze statutu organizatora lub oświadczenie organizatora, z którego wynika, że prowadzi on działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, spełnione są wymogi z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym żądane przez Niego dokumenty stanowiące podstawę dopłaty są wystarczające dla celów zastosowania zwolnienia z ww. przepisu".

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskującej, posiadanie przez nią dokumentów wymienionych w punktach a) do f) powyżej, będzie dawało jej prawo do zastosowania zwolnienia od dokonywanych dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży.

Z uwagi na stanowisko zaprezentowane przez Spółkę w odniesieniu do pytania Nr 1 (status organizatora wypoczynku), Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie potwierdzenia statusu operatora nie jest zobowiązana do posiadania innych dokumentów, niż te wskazane w punkcie b) powyżej - w szczególności nie musi dysponować dokumentami potwierdzającymi posiadanie przez operatora stosownych uprawnień (wynikających z odrębnych przepisów) w obszarze organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Skoro dla zastosowania zwolnienia wystarczające jest, aby organizator wypoczynku prowadził działalność w tym zakresie, potwierdzeniem powyższego mogą być dokumenty wskazane w punkcie b) powyżej. Gdyby jednak organ podatkowy nie zgodził się ze Spółką co do pytania nr 1 - Spółka prosi o informacje - jakimi dokumentami winna dysponować, aby potwierdzić status podmiotu organizującego wypoczynek (modyfikacja punktu b) powyżej).

Ad. 8)

Zdaniem Wnioskującej obowiązek udokumentowania i udowodnienia prawa do zwolnienia od podatku PIT dokonywanych przez Spółkę jako pracodawcę dopłat do wypoczynku, spoczywa na pracowniku Spółki, który dopłatę otrzymuje. W przypadku braku dostarczenia przez pracownika odpowiednich dokumentów, potwierdzających prawo do zastosowania zwolnienia, Spółka będzie zobowiązana potraktować wypłaconą dopłatę do wypoczynku jako niekorzystającą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT. Tym samym Spółka będzie zobowiązana doliczyć kwotę dopłaty do przychodu pracownika i opodatkować ją zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Przepisy Ustawy PIT nie wskazują dokładnie, na kim ciąży obowiązek udokumentowania i udowodnienia, że spełnione są wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia. Niemniej - to pracownik jest beneficjentem dopłaty i bierze czynny udział w organizacji wypoczynku dla swojego dziecka, kontaktuje się z organizatorem wypoczynku, uiszcza na jego rzecz płatność za wypoczynek oraz otrzymuje fakturę bądź rachunek. Pracownik jest osobą, która posiada bezpośredni kontakt, a co się z tym wiąże również dostęp do i możliwość pozyskania dokumentów niezbędnych do udokumentowania prawa do zastosowania analizowanego zwolnienia. Zatem to na pracowniku będzie ciążył obowiązek zgromadzenia i przekazania Spółce wszystkich dokumentów niezbędnych dla wykazania, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT faktycznie ma zastosowanie.

Powyższy wniosek wynika również z interpretacji wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo Pierwszy Urząd Skarbowy w Częstochowie (pismo Nr PPB11/415-7/ z dnia 30 sierpnia 2005 r.), w którym organ podatkowy podkreślił że "na pracowniku składającym wniosek o dofinansowanie wypoczynku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia".

Mając na uwadze powyższe, to pracownik będzie odpowiedzialny za przedstawienie Spółce jako płatnikowi dokumentów, potwierdzających prawo do zastosowania zwolnienia. To pracownik w pierwszej kolejności może dysponować dowodami potwierdzającymi występowanie prawa do zwolnienia i to na nim ciąży obowiązek przedstawienia tych dowodów pracodawcy, aby ten stosując zwolnienie nie pobrał zaliczki na podatek. Jednocześnie, w przypadku niedostarczenia przez pracownika odpowiednich dowodów potwierdzających możliwość zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 Ustawy PIT, na Spółce jako płatniku podatku PIT będzie ciążył obowiązek pobrania zaliczki na podatek PIT od dopłaty do wypoczynku dziecka pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 1 wymienił: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wypoczynek jest zorganizowany,

* organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

* forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

* dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania dopłat z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Przechodząc do przesłanki dotyczącej zorganizowania wypoczynku przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, należy zauważyć, że obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie oznacza, że zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Istotne jest przy tym, czy podmiot świadczący tego typu usługi wypoczynkowe czyni to zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

W świetle powyższego należy zauważyć, że stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67, z późn. zm.), organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np.: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Dla zastosowania omawianego zwolnienia istotna jest również forma zorganizowanego wypoczynku. Mianowicie musi ona przybrać postać wczasów, kolonii, obozów lub zimowisk, bądź musi być związana z pobytem na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych lub leczniczo-opiekuńczych. Poza zakresem tego zwolnienia są zatem tzw. "wczasy pod gruszą", wizyta u rodziny, czy "wypady" organizowane na własną rękę.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje, czy ma być to podmiot, który świadczy usługi organizacji wypoczynku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

* wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,

* kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,

* półkolonie, czyli forma zespołowego wypoczynku dla dzieci w miejscu ich zamieszkania, organizowana w czasie wakacji.

* obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączony z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,

* zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych,

* wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicje słownikowe należy stwierdzić, że wycieczka i półkolonia to w istocie forma wypoczynku.

Jednocześnie należy podkreślić, że wymienione przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy formy wypoczynku w postaci wczasów, kolonii, obozów czy zimowisk mają na celu uwypuklenie warunku uczestniczenia w formach wypoczynku zorganizowanego przez uprawnione podmioty na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane "pod gruszą".

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dofinansowanie do wypoczynku dziecka do lat 18 ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, zorganizowanego w formie wycieczki lub półkolonii przez podmiot uprawniony do organizowania i prowadzenia działalności wypoczynkowej na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania mieści się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedmiotowego zwolnienia będzie również korzystała dopłata do wypoczynku dzieci i młodzieży w wieku do lat 18, zorganizowanego za pośrednictwem biura podróży. Natomiast wczasy zorganizowane na własną rękę przez rodziców/opiekunów dziecka - bez udziału podmiotu, o którym mowa w przepisie - nie będą korzystały z ww. zwolnienia, nawet nawet jeżeli ma miejsce w podmiotach prowadzących działalność w zakresie organizacji wypoczynku, ale podmioty te nie organizują wypoczynku dzieci czy młodzieży.

Ponadto, wskazać należy, że omawiane zwolnienie ma zastosowanie również w przypadku, gdy wypoczynek jest organizowany równocześnie dla dzieci i rodziców. Jednakże zwolnieniu od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 podlega tylko ta część wydatku, która dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18.

Odnosząc się do warunku, że dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia, należy zauważyć, że jest on spełniony w sytuacji gdy w którymkolwiek momencie trwania wypoczynku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy jego uczestnikiem jest małoletnie dziecko. Za powyższym twierdzeniem przemawia użyty przez ustawodawcę ciąg wyrazów: dopłaty do (...) wypoczynku (...) oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18. W konsekwencji, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotny jest wiek dziecka w trakcie pobytu na wczasach, kolonii, zimowisku, obozie lub leczeniu w placówkach wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy cytowanej, a nie wiek dziecka w momencie otrzymania dopłaty. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają regulacji, która zobowiązywałaby do podziału otrzymanej kwoty dopłaty proporcjonalnie do liczby dni przypadających na wypoczynek małoletniego dziecka, które podczas jego trwania uzyskało pełnoletność. Z tych też względów przyjąć należy, że warunek wieku jest spełniony jeżeli w którymkolwiek momencie wczasów, kolonii, obozu, zimowiska, leczenia sanatoryjnego, lub pobytu w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem, dziecko nie miało ukończonych 18 lat.

Należy zauważyć, że stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy opdof, przychodami ze stosunku pracy są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W sytuacji zatem, gdy różnica pomiędzy kwotą odpłatności za zorganizowany wypoczynek dziecka (w tym połączony z pobytem na leczeniu lub dojazdem) oraz kwotą dopłaty z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest pokrywana ze środków pracownika (poprzez potrącenie z wynagrodzenia), przychodem pracownika jest wyłącznie kwota odpowiadająca równowartości otrzymanej dopłaty. Przychód z tego tytułu powstaje w dacie przyznania dopłaty przez Wnioskodawcę. Przy czym dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy nie jest istotny moment powstania przychodu po stronie pracownika, lecz wiek dziecka podczas zorganizowanego wypoczynku (pobytu) oraz przejazdów z nim związanych.

Do zastosowania powyższego zwolnienia niezbędne jest również posiadanie dokumentu (faktury VAT, rachunku, dowodu wpłaty k.p., przelewu bankowego, przekazu pocztowego), który zawiera co najmniej:

* nazwę i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego została dokonana wpłata (w razie wątpliwości winno zostać przedstawione zaświadczenie usługodawcy czy świadczy usługi w zakresie organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży),

* forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz lub zimowisko),

* imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,

* imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,

* kwotę i datę dokonania zapłaty.

Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku pracownik ubiegający się o dofinansowanie z funduszu socjalnego zobowiązany jest do dostarczenia odpowiedniego dokumentu, z którego powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, kto z niego korzystał, tj. imię i nazwisko, z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwota poniesionego wydatku oraz podpis osoby która wystawiała ten dokument. Ponadto z dokumentu musi wynikać, że organizator wypoczynku prowadzi działalność w tym zakresie.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dowód powinien przedstawić pracownik z tytułu wydatku, który poniósł na wypoczynek dziecka do lat 18. Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku należałoby przyjąć, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są różnego rodzaju dowody wpłaty. Pojęcie dowód wpłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem jak już wskazano powyżej zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, czy też dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie.

Ponadto pracownik ubiegający się o dofinansowanie z funduszu socjalnego zobowiązany jest do dostarczenia odpowiedniego dokumentu, z którego wynikałoby, że organizator wypoczynku może prowadzić działalność w tym zakresie np. wyciąg z ewidencji działalności gospodarczej, odpis z Krajowego Rejestru Sądowego.

Przy czym, jeżeli dany dowód zawiera jakiekolwiek braki, nie ma przeszkód, aby te braki w sposób wiarygodny uzupełnić. Tym samym jeżeli w dokumencie będącym dowodem na poniesienie wydatku tytułem zorganizowanego wypoczynku brak jest informacji (np. czy podmiot, który wystawił fakturę jest organizatorem wypoczynku), to nie ma przeszkód aby jako dowód dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy (potwierdzenia, że poniesienie wydatku zostało dokonane w warunkach uprawniających do skorzystania ze zwolnienia). Takim dodatkowym dowodem może być również wiarygodne oświadczenie organizatora wypoczynku.

Ponadto wskazać należy, że to na pracowniku składającym wniosek o dofinansowanie wypoczynku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, aby Wnioskodawca mógł zastosować do dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przyznanego pracownikowi do wypoczynku dziecka, zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, to pracownik winien przedstawić stosowne dokumenty, na podstawie którego możliwym będzie jego zastosowanie. Brak takich dokumentów będzie skutkowało zaliczeniem dofinansowania do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu

na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. Ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.