1449/2BV/443/2006/225/KA - Czy nieodpłatne przekazanie potencjalnemu klientowi kilku sztuk produktów w celu uzyskania zamówienia za ten towar i współpracy z klientem stanowi czynność opodatkowaną w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 3 marca 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 9 marca 2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim wniosek dotyczył kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania potencjalnemu klientowi kilku sztuk produktów, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym podaniu Spółka podała informacje, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej artykułów spożywczych z branży piekarniczo - cukierniczej kupowanych od francuskiej spółki macierzystej. Potencjalnymi klientami Spółki są hotele, restauracje, hurtownie i duże sieci handlowe. W celu zapoznania klientów z jakością i walorami oferowanych towarów, niezbędne jest ich wcześniejsze dostarczenie klientowi w ilościach pozwalających na dokonanie oceny ich przydatności do dalszej odsprzedaży. W tym celu Spółka będzie zobligowana do przekazywania pewnej ilości pojedynczych sztuk towarów swoim klientom, a ze względu na fakt, że liczba potencjalnych klientów, którym rozdawane będą wyżej wymienione towary będzie znaczna, tym samym ilość przekazywanych "próbek" będzie duża.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się z następującymi pytaniami:

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży art. piekarniczo - cukierniczych i nieodpłatnym przekazywaniu pojedynczych sztuk produktu, jako niewielkiej ilości towaru zachowującej skład i wszelkie właściwości sprzedawanego towaru, 1 produkt (1 rogalik) stanowi próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Ponadto w sytuacji, gdy Spółka będzie zobowiązana do przekazania wielokrotności próbek z tego samego typu produktów należy również uznać to za czynność nieopodatkowaną VAT zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT i nie będzie ona uważana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ww. ustawy, ponieważ najmniejsza ilość towaru dostarczana przez producenta to karton zawierający np. 100 sztuk rogali.

Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w zakresie drugiej spośród wymienionych wyżej kwestii (pozostałe sprawy rozpatrzono odrębnie), Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oraz - stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Pojęcie "próbka" zdefiniowane jest w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Zdaniem tut. organu podatkowego kilka sztuk produktów piekarniczych np. rogalików spełnia cytowaną wyżej definicję próbki. Ani ilość (kilka sztuk) ani wartość przekazywanych próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Zastrzec należy jednak, iż zgodnie z cytowanym przepisem przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru, a zatem w przypadku bardzo dużych produktów próbkę stanowić może jedynie część produktu. W analizowanym przypadku jako przykład produktu podano rogalik, który niewątpliwie jest produktem niewielkich rozmiarów. W opinii tut. organu podatkowego kilka rogalików stanowi niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru. W konsekwencji powyższego stwierdzenia przekazanie kilku rogalików potencjalnemu klientowi w celu uzyskania zamówienia na ten towar nie stanowi dostawy towarów, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedstawione powyżej stanowisko tutejszego organu zgodne jest ze stanowiskiem Spółki wyrażonym w przedmiotowym wniosku. To ostatnie należy zatem uznać za prawidłowe, w związku z czym Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja udzielona została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dniu wpływu przedmiotowego wniosku do tutejszego urzędu, tj. w dniu 9 marca 2006 r.