1449/1CG/415-22/07/BF - Czy istnieje możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej przez okres 30 miesięcy dla używanego samochodu ciężarowego?
Pismo z dnia 1 sierpnia 2007 r. Trzeci Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście 1449/1CG/415-22/07/BF Czy istnieje możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej przez okres 30 miesięcy dla używanego samochodu ciężarowego?
Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1 tego artykułu, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. W przedmiotowym podaniu z dnia podał Pan iż kupił w marcu 2007 r. samochód, który jest własnością Pana firmy. Pierwszy właściciel nabył ww. pojazd w salonie w 2002 r. jako samochód ciężarowy. Ponadto samochód do chwili obecnej nie miał żadnych przeróbek. W związku z przedstawionym stanem faktycznym zwrócił się Pan do tutejszego organu z wnioskiem o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącym kwestii: 1. czy w przedstawionym stanie faktycznym nabył Pan samochód osobowy czy ciężarowy? 2. czy ma Pan prawo odliczyć "cały" podatek VAT naliczony przy zakupie przedmiotowego samochodu czy tylko 60%? 3. czy ma Pan prawo odliczać VAT od paliwa? 4. czy w przedstawionym stanie faktycznym może Pan zastosować amortyzację w okresie 30, a nie 60 miesięcy?
Zgodnie z art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej pisemna interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa, stosownie zaś do art. 14a § 4 cytowanej ustawy udzielenie pisemnej interpretacji następuje w drodze postanowienia. Biorąc pod uwagę cytowane przepisy każdy problem zgłoszony we wniosku o udzielenie interpretacji winien być rozpatrzony odrębnym postanowieniem, uznającym stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe albo uznającym stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W związku z powyższym kwestie poruszone w pozostałych zapytaniach będą przedmiotem odrębnych postanowień. Pismem z dnia 16 lipca 2007 r. (wpływ do tutejszego urzędu 17 lipca 2007 r.) w uzupełnieniu do wniosku podał Pan informację, iż zakupiony pojazd został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz że jest intensywnie użytkowany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Według Pana stanowiska odnośnie pytania 4, może Pan amortyzować ww. samochód w okresie 30, a nie 60 miesięcy.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego zważył co następuje: Stosownie do treści art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podatnicy, mogą z zastrzeżeniem art. 22l, indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika z tym, że okres amortyzacji w przypadku środków transportu (w tym samochodów osobowych), nie może być krótszy niż 30 miesięcy. Ust. 2 cytowanego artykułu stanowi, że środki trwałe o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 uznaje się za:
używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy lub
ulepszone (...). Zgodnie z treścią art. 5a; dla potrzeb stosowania cytowanej ustawy pojecie samochód osobowy oznacza pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy van,
pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruch drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.
Podstawowe stawki amortyzacyjne są określone w załączniku nr 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w "Wykazie stawek amortyzacyjnych". W pozycji nr 7 tego załącznika wymieniono między innymi samochody osobowe oraz ciężarowe i określono dla nich roczną stawkę amortyzacji w wysokości 20%. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, iż nabył przedmiotowy pojazd (który został następnie wprowadzony do ewidencji środków trwałych) jako używany zgodnie z powyżej cytowaną definicją używanego środka transportu. Należy więc uznać iż zachodzą przesłanki określone w powyżej cytowanym art. 22j, w związku z powyższym należy uznać, że przedstawione przez Pana stanowisko dotyczące możliwości zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych do przedmiotowego środka transportu w okresie nie krótszym niż 30 miesięcy jest prawidłowe. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.