1446.PDF/415/1/06/BK - Osoby samotnie wychowujące dziecko

Pytanie podatnika

Podatniczka przez 9,5 m-ca roku podatkowego samotnie wychowywała 8 letnie dziecko - /następnie zawarła związek małżeński / czy może rozliczyć się za 2005 rok jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dziecko?

Ze złożonego w dniu 03.01.2006 r. wniosku wynika, iż od 2002 r. podatniczka była osoba rozwiedzioną, samotnie wychowującą małoletnią córkę i rozliczała się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. W dniu 17.09.2005 r. zawarła związek małżeński i nie może rozliczyć się wspólnie z małżonkiem, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) ponieważ nie pozostawała w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Ponieważ przez okres 9,5 m-ca była samotną matką w związku z czym, czy może rozliczyć się za 2005 r. jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dziecko.

Jednocześnie podatniczka zawarła we wniosku własne stanowisko, w którym stwierdziła, iż może dokonać rozliczenia za 2005 r. jako osoba samotnie wychowująca dziecko (dziecko ma obecnie 8 lat) i skorzystać z ulgi zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa podatkowego w tym zakresie - organ podatkowy stwierdził, że:- zgodnie z art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności - stosownie do postanowień art. 6 ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy z dnia 26.07.1991 r. Od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym: 1) dzieci małoletnie, (...) - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7: z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie - w myśl art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Powołany przepis art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi o osobach wychowujących samotnie dzieci w roku podatkowym, a nie przez cały rok podatkowy wystarczające jest zatem, aby stan taki zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. O słuszności tego poglądu przekonuje także porównanie - w wykładni systemowej - przepisów traktujących o możliwości wspólnego opodatkowania się małżonków. Tutaj stawia się wyraźny wymóg, aby małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Skoro jednak przepisy dotyczące opodatkowania osób samotnie wychowujących dzieci nie zawierają takiego zastrzeżenia, należy uznać, że ustawodawca nie stawia warunku wychowywania dziecka przez cały rok.

W związku z powyższym, jeżeli spełnia Pani warunki określone w ustawie, to pomimo, iż była Pani osobą samotnie wychowującą dziecko przez część roku podatkowego, uzyskane w 2005 r. dochody można opodatkować na preferencyjnych zasadach jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Jednocześnie zaznacza się, iż preferencje przewidziane dla samotnych rodziców są prawem, a nie obowiązkiem podatnika, ale prawo to przysługuje w ustawowym terminie do złożenia zeznania podatkowego, co wynika z art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest zatem prawidłowe.