1443ZPD41/415/282/17/06 - Zakwalifikowanie wydatków poniesionych na wymianę posadzki w budynku handlowym.

Na podstawie art. 14a, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1, art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wyszkowie po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 9 maja 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wymianę posadzki w budynku handlowym stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie Wnioskiem, który wpłynął do tutejszego urzędu w dniu 9 maja 2006 r. zwróciliście się Państwo do Naczelnika Urzędu Skarbowego o interpretację przepisów prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące rozstrzygnięcia:" Czy wydatki przekraczające 3500 zł poniesione na wymianę posadzki w budynku handlowym należy zakwalifikować jako ulepszenie, czy remont środka trwałego?"

Stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę: Sp. z o.o. w Wyszkowie poniosła nakłady na wymianę posadzki w budynku handlowym. Poniesione nakłady dotyczyły zakupu materiałów (gres, klej) i usług wymiany posadzki o wartości 54.102 zł. Wymiany posadzki dokonano z uwagi na zużycie poprzedniej powierzchni wykonanej z utwardzonego betonu oraz nakazu Sanepidu, czym został przywrócony stan używalności.

Stanowisko Wnioskodawcy: Zdaniem Spółki nie wystąpił przypadek ulepszenia środka trwałego w rozumieniu przepisów podatkowych i poniesione wydatki należało zakwalifikować jako remont, a tym samym zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy z przytoczeniem przepisów prawa. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wyszkowie dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy stwierdza co następuje: Uregulowania dotyczące kosztów uzyskania przychodów zawarte są w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.), który wskazuje co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodów. Są to wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Z kolei w art. 16 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog wydatków, które pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Oznacza to, że Spółka ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem jednak, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie będzie miało wpływ na wielkość osiągniętego przychodu

W zależności od kwalifikacji wydatków na remont czy modernizację inny jest sposób rozliczania podatkowego poniesionych wydatków, tzn. wydatki poniesione na remont są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki na modernizację obciążają koszty poprzez odpisy amortyzacyjne

Stosownie do przepisów art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

Natomiast w myśl art. 16g ust. 13 ww. ustawy: "jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji wartość początkową tych środków ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym r. podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji".

Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika, że wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika na remont środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że zostały poniesione w celu uzyskania przychodów i nie spowodowały ulepszenia środka trwałego. Natomiast wydatki związane z ulepszeniem środka trwałego powiększają jego wartość początkową i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszty uzyskania przychodów. Z cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 13 ustawy wynika, iż z ulepszeniem środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy do czynienia, gdy spełnione są trzy warunki:- następuje przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środków trwałych,- suma poniesionych wydatków przekracza w danym roku 3500 zł,- następuje wzrost wartości użytkowej środków trwałych w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania określony w sposób jak wyżej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji remontu i modernizacji. Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016 z późn. zm.), z którego wynika, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc remont ma na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środka trwałego w trakcie jego eksploatacji. Będą to wszystkie działania trwale przywracające pierwotny poziom techniczny środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Istotą remontu jest jedynie przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii. O zakwalifikowaniu określonych wydatków do remontów lub ulepszenia środka trwałego decyduje zakres rzeczowy wykonanych prac. Poniesienie wydatków na prace mające charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną zdolność użytkową tego środka, a więc remont uprawnia podatnika do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów, bez względu na wielkość tych wydatków. Zatem jeżeli prace wykonane w budynku są podyktowane jego stanem technicznym, to wtedy wydatki należy uznać za wydatki na remont czy bieżącą konserwację i podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont - należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych. W ujęciu podatkowym należy także zauważyć, że pewne unowocześnienie środka trwałego w wyniku poddania go pracom remontowym przy zastosowaniu materiałów nowej generacji nie musi być równoznacznie z jego ulepszeniem w rozumieniu art. 16g ust 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując: jeżeli wymiana zniszczonej posadzki była podyktowana złym stanem technicznym i polegała na odtworzeniu stanu pierwotnego przy zastosowaniu materiałów budowlanych o lepszych parametrach, prace te należy uznać za remont a tym samym zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. A zatem stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1 - 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Pouczenie: Na niniejsze postanowienie Stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja Podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tj. z 2004 r. Dz. U. Nr 253, poz. 2532).