1439/ZV/P/Pr-37/07/AS - Opodatkowanie niedoborów podatkiem Vat.
Pismo z dnia 24 lipca 2007 r. Urząd Skarbowy Warszawa-Wawer 1439/ZV/P/Pr-37/07/AS Opodatkowanie niedoborów podatkiem Vat.
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a i art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka prowadzi sprzedaż wysyłkową towarów. Spółka wysyła towary do klientów za pośrednictwem przewoźnika. Zdarza się, że w czasie transportu przesyłka zostaje zagubiona, w związku z czym Spółka otrzymuje od przewoźnika odszkodowanie, które zgodnie z art. 12 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi koszt uzyskania przychodu.
Spółka stoi na stanowisku, iż niedobory nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz, że nie należy korygować podatku naliczonego od zakupów tych towarów.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy opodatkowaniu podlegają: odpłatna dostawa towaru i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towarów należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Niedobory zawinione czy też niezawinione, nie są wymienione w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponieważ niedobór nie jest czynnością podlegającą przepisom ustawy o VAT, w związku z czym podatnik nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego związanego z utraconym towarem.
Kwestię odszkodowań regulują przepisy art. 361-363 Kodeksu cywilnego. Odszkodowanie jest zapłatą za wyrządzone szkody lub za poniesione straty. Otrzymanie odszkodowania nie stanowi czynności dostawy towarów ani świadczenia usług, nie wiąże się z żadnym świadczeniem na rzecz wypłacającego zatem nie wywołuje żadnych skutków podatkowych w podatku od towarów i usług.
Odnośnie korekty podatku naliczonego Naczelnik tutejszego organu podatkowego stwierdza, że:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Co do zasady kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 ww. ustawy).
Natomiast przepis art. 91 powyższej ustawy stanowiący o korektach podatku naliczonego, przewiduje obowiązek dokonania korekty w następujących "nadzwyczajnych" przypadkach:
na podstawie art. 91 ust. 4, gdy w trakcie okresu korekty zmianie ulegnie przeznaczenie towarów,
na podstawie art. 91 ust. 7, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od zakupionych towarów lub usług i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, od tego towaru czy usługi,
na podstawie art. 91 ust. 8, gdy towary i usługi nabyte do wytworzenia środka trwałego zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Utrata towarów nie została wymieniona w żadnym z przepisów ustawy o VAT jako przesłanka powodująca obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Brak obowiązku takiej korekty dotyczy zarówno środków obrotowych jak i środków trwałych.
Określając prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego należy mieć na względzie przeznaczenie zakupionego towaru czy usługi w momencie zakupu. Fakt późniejszego wystąpienia zdarzenia losowego, jakim jest kradzież lub zniszczenie towaru nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tego towaru. Dodać należy, że dla celów dowodowych fakt wystąpienia powyższego zdarzenia losowego winien być przez podatnika należycie udokumentowany.
Powyższe stanowisko jest zbieżne z rozwiązaniem zawartym w VI Dyrektywie w art. 20 ust. 1 pkt b), z którego wynika, że wstępne odliczenie VAT zostanie skorygowane, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej nastąpi zmiana w czynnikach branych pod uwagę przy określeniu kwoty odliczenia w szczególności w przypadku anulowania zakupów lub otrzymania zniżek; jednakże, nie będzie się dokonywało korekty w przypadkach transakcji w całości lub częściowo nie opłaconych, w przypadku odpowiednio udokumentowanego i potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży, jak również w przypadkach przekazywania prezentów małej wartości oraz próbek. Jednakże państwa członkowskie mogą wymagać korekty w odniesieniu do transakcji całkowicie lub częściowo nie zapłaconych lub w przypadku kradzieży. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług regulacji takiej nie zawiera, co oznacza iż Podatnik nie ma obowiązku korygowania wcześniej odliczonego VAT.