1435/PP1/443-251/05/AW - Czy opłata eksploatacyjna za miejsce postojowe w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym przydzielone na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa, w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielni spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego jest zwolniona z podatku VAT

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 4 listopada 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona jako Spółdzielnia Budowlano - Montażowa pobiera opłatę eksploatacyjną za miejsce garażowe w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym przydzielone na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa.

W opinii Wnioskodawcy opłata eksploatacyjna za miejsce postojowe w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym przydzielone na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa, w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielni spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego jest zwolniona z podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności wykonane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2003, Nr 119, poz. 1116), dalej zwaną "ustawa o spółdzielniach". Z przytoczonego wyżej przepisu wynika, iż zwalnia się od podatku czynności dotyczące opłat pobieranych za lokal mieszkalny, wykonane na rzecz członków spółdzielni posiadających tytuł do zajmowanego lokalu mieszkalnego,.

ielcze prawa do lokali, będący właścicielami lokali oraz właściciele lokali niebędących członkami spółdzielni są zobowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych przede wszystkim z eksploatacją i utrzymaniem lokali. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny a także lokal o innym przeznaczeniu o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. 2000, Nr 80, poz. 903). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. 2000, Nr 80, poz. 903) przez samodzielny lokal mieszkalny rozumie się wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspakajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z powołanych przepisów ustawy o własności lokali jasno wynika, co należy rozumieć przez pojęcie lokal (mieszkalny, na cele inne niż mieszkalne). Garaż nie stanowi lokalu mieszkalnego ani też pomieszczenia pomocniczego służącego do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych. Natomiast może on przynależeć do lokalu. Nie zmienia to jednak jego funkcji jako pomieszczenia, które nie służy zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, tutejszy organ podatkowy stwierdził, iż jeżeli spółdzielnia na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa lub prawa odrębnej własności sprzedaje miejsca postojowe w garażach podziemnych, to tym samym powstaje nowe prawo do lokalu, który nie jest już lokalem mieszkalnym. W związku z tym opłaty, pobierane na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, dotyczące tego rodzaju lokali podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 ww. artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.