1435/FB2/415/26a/07/ES - Usługi świadczone przez wspólnika spółki komandytowej na rzecz tej spółki.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z Pana wnioskiem w sprawie interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego

potwierdzić stanowisko zawarte we wniosku.

Z przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego wynika, iż jest Pan wspólnikiem spółki komandytowej. Jeden ze wspólników prowadzi działalność gospodarczą polegającą na doradztwie w zakresie nieruchomości. Zamierza świadczyć te usługi na rzecz spółki. W Pana opinii jedynie w stosunku do podatnika (komandytariusza), świadczącego usługi na rzecz Spółki, koszty te nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w proporcji w jakiej pozostaje on wspólnikiem spółki komandytowej. Usługi te zaś będą kosztem uzyskania przychodu, w stosunku do pozostałych podatników w proporcji, w której pozostają oni wspólnikami spółki komandytowej.

W przedstawionym stanie faktycznym mają zastosowanie następujące przepisy prawa: art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 22 ust. 1 w/cyt. ustawy oparte jest na klauzuli generalnej, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Wykładnia tych przepisów prowadzi do oczywistego wniosku, że podatnik ma możliwość pomniejszenia przychodów o wszelkie koszty pod tym jednakże warunkiem, iż mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma, bądź może mieć, wpływ na wielkość osiągniętego przychodu i nie są one wymienione w art. 23 cyt. ustawy. Ustawodawca w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, iż w przypadku działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej (będącej osobową spółką handlową) nie stanowi kosztu uzyskania przychodu wartość pracy wspólnika (podatnik), jego małżonka i małoletnich dzieci oraz małżonków i małoletnich dzieci pozostałych wspólników.

W przedmiotowej sprawie podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej. Jeden ze wspólników prowadzi działalność gospodarczą polegającą na doradztwie w zakresie nieruchomości i zamierza świadczyć te usługi na rzecz spółki.

Zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest postanowień nadających spółce komandytowej podmiotowość podatkową, a zatem spółka ta nie może być uznana za podmiot wymienionych podatków. Przepis art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jako podmioty podatkowe wyłącznie osoby fizyczne. Tylko zatem te osoby, a nie spółka komandytowa, są podatnikami podatku dochodowego. Wynika to wyraźnie także z treści art. 8 tej ustawy, według którego dochody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdej osoby. Wobec tego, że ustawodawca nie opodatkował dochodu spółki komandytowej, opodatkował zaś dochód osiągany przez każdego ze wspólników, do ustalenia dochodu każdego ze wspólników należy stosować reguły przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dla każdego wspólnika osobno, tak jak osobno opodatkowuje się dochód wspólników z udziału w spółce. Z uwagi na fakt, iż podatnikiem podatku dochodowego może być wyłącznie wspólnik spółki komandytowej, tylko on, jako osoba fizyczna, może dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodu ze wspólnego źródła przychodów. Skoro zatem w myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci pozostałych wspólników, to w stosunku do tego tylko podatnika (wspólnika spółki komandytowej), który otrzymał przychód z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki, tego rodzaju wydatek nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej.

Stanowisko prezentowane we jest zatem prawidłowe, o ile czynności wymienione we wniosku, nie będą stanowiły czynności opisanych w ustawie z 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych jako "prowadzenie spraw spółki" oraz gdy nie będą obejmowały zakresu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście postanowił jak w sentencji.