1435/DP1/423-113/05/MGA - Pomoc de minimis.
Pismo z dnia 27 stycznia 2006 r. Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście 1435/DP1/423-113/05/MGA Pomoc de minimis.
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście po rozpatrzeniu wniosku z dnia 04.11.2005 r. (data wpływu 09.11.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki dotyczącej opodatkowania otrzymanej pomocy publicznej
postanawia
potwierdzić stanowisko podatnika.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik otrzymał na podstawie art. 48 § 1 Ordynacji podatkowej pomoc publiczną zwaną pomocą DE MINIMIS. Wartość tej pomocy można ustalić na podstawie otrzymanych zaświadczeń o udzielonej pomocy de minimis. Podatnik jest zdania, iż wartość otrzymanej pomocy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Zgodnie z ustępem 2 dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Natomiast przychód został zdefiniowany w art. 12 ww. ustawy m.in. jako otrzymane pieniądze, wartości pieniężne. Wartość pomocy de minimis udzielonej na podst. art. 48 § 1 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym przed 01.09.2005 r. - odroczenie i rozłożenie na raty zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej) wskazana w zaświadczeniu o udzielonej pomocy de minimis, nie stanowi przychodu faktycznie otrzymanego przez Spółkę.
Z uwagi na powyższe stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe.
Pouczenie
1. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
2. Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowe - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
3. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).