1433/NG/GF/VII/415-2/06/GS - Nabycie używanego samochodu a indywidualna stawka amortyzacji liniowej.

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów postanawia stanowisko zawarte we wniosku z dnia 14 listopada 2005 r., uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2005 r. (wpływ do tutejszego Urzędu - 5 stycznia 2006 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznać za prawidłowe.

1. Stan faktyczny podany we wniosku wnioskodawcy jest następujący:

w dniu 27 września 2005 r. X-Spółka Jawna, której Podatnik jest udziałowcem zakupiła na potrzeby działalności gospodarczej firmy, samochód marki Fiat Seicento VAN za kwotę 10.245.90 zł. netto; samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i przekazany do używania w miesiącu październiku 2005 r.;

Pytanie podatnika:

Czy Podatnik prowadzący działalność gospodarczą może zastosować indywidualne stawki amortyzacji liniowej, jeżeli nabył już używany samochód, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela przez wymagany okres co najmniej 6 miesięcy?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Podatnik uważa, że nabyty samochód spełnia wymogi uznania go za używany środek trwały (data pierwszej rejestracji 6 stycznia 2003 r., przebieg w dniu zakupu 65.000 km) i od miesiąca listopada 2005 r. zamierza amortyzować samochód przyjmując indywidualną stawkę w wysokości 40% w stosunku rocznym i amortyzować liniowo, wliczając co miesiąc w koszty odpisy amortyzacyjne od ustalonej wartości początkowej.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zagadnienie dotyczące kwalifikowania wydatków do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalenia ich wartości początkowej oraz zasady amortyzacji regulują przepisy art. 22a-22o ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej u.p.d.o.f. (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami, podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 22h ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z przepisu art. 22h ust. 4 u.p.d.o.f. wynika, że podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji, do końca tego roku podatkowego. Przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych mogą być stosowane: podstawowe, podwyższone lub obniżone oraz indywidualne stawki amortyzacyjne. Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a nie może być krótszy niż 30 miesięcy. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu, środki trwałe wymienione w ust. 1 pkt 2 uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż podatnik może zastosować indywidualne stawki amortyzacji, jeżeli nabył już używany samochód, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (właścicieli), przez wymagany okres co najmniej 6 miesięcy. Stawka roczna wynosi wówczas 40% (100%: 30 = 3.33; 3.33 × 12 = 39.99). Stawki indywidualne mogą być zastosowane jedynie przy amortyzacji liniowej. Wybraną przed rozpoczęciem amortyzacji metodę należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów postanowił jak w sentencji.