1432/IPdg2/415/429/14/2006 - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionych towarów handlowych w momencie dokonania zakupu w ciągu roku podatkowego oraz skorygowania tych kosztów na koniec roku, po sporządzeniu inwentaryzacji.

Na podstawie art. 217 oraz art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje stanowisko przedstawione przez Stronę za nieprawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego. W związku z wysokością zrealizowanego w roku poprzednim obrotu, z dniem 1 stycznia 2006 r. jest Pan zobowiązany do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść pytania: Czy podatnik prowadzący księgi rachunkowe ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionych towarów handlowych w momencie dokonania zakupu w ciągu roku podatkowego oraz skorygowania tych kosztów na koniec roku, po sporządzeniu inwentaryzacji.

Stanowisko podatnika:

Artykuł 17 ust. 2 ustawy o rachunkowości stanowi, że kierownik jednostki może sam ustalić metody prowadzenia ksiąg pomocniczych. Dlatego tez, zdaniem Strony ma prawo ustalić zasadę, zgodnie z którą wartość zakupionych towarów będzie odpisywana w koszty w dniu zakupu. Koszty zakupu tego towaru na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w momencie zakupu. Po sporządzeniu inwentaryzacji na koniec roku podatkowego koszty zakupu towarów zostaną skorygowane do rzeczywistej wartości.

Stanowisko organu podatkowego:

Przepis art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) stanowi, że kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników obrotowych posiadanych przez jednostkę podejmuje decyzje o stosowaniu jednej z metod, wskazanych w tym przepisie dotyczących kont ksiąg pomocniczych dla tych grup składników m.in. metodę odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu, połączone z ustaleniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy.

W przypadku przedsiębiorcy, prowadzącego działalność wyłącznie w zakresie handlu detalicznego przyjęcie metody, określonej przepisem art. 17 ust. 2 pkt 4 byłoby nieprawidłowe, ponieważ naruszałoby zasadę istotności, zawartą w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy stanowiącym, że dokonując wyboru rozwiązań dopuszczonych ustawą i dostosowując je do potrzeb jednostki należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich operacji gospodarczych istotnych do oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

Zakup, magazynowanie i sprzedaż towarów stanowią główny cel działalności handlowej, dlatego zastosowanie rozwiązania uproszczonego, wprawdzie dopuszczonego ustawą ale niespełniającego wymogów zasady istotności jest niewłaściwe dla przedsiębiorstwa handlowego.

Wprawdzie przepisy ustawy o rachunkowości nie definiują pojęcia przychodów, kosztów i dochodów dla celów podatkowych, niemniej przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), które regulują te zagadnienia odwołują się w części przepisów do ustawy o rachunkowości.

Z przepisu art. 24a ust. 1 wynika, że osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu/straty, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy (w świetle przepisów o rachunkowości miesiąc stanowi również okres sprawozdawczy).

W wyniku analizy wyżej wymienionych przepisów ustawy o rachunkowości oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że dla celów podatkowych Strona nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości zakupionych towarów w momencie ich zakupu, ponieważ jest obowiązana wykazać koszty na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, zaś zarachowanie w księgach zakupu towaru w ciężar kosztów w momencie jego dokonania stanowiłoby naruszenie jednej z podstawowych zasad rachunkowości.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z przepisem art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego.