1432/IPdg2/415/428/7/25/2006 - Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

"(...) W dniu 17 października 2002 r. Pracodawca rozwiązał z Panią umowę o pracę bez wypowiedzenia, w trybie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy. W terminie 7 dni wniosła Pani odwołanie do sądu pracy, w którym zażądała Pani przywrócenia do pracy i zapłaty wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy. (...)

W dniu 31 marca 2005 r. Sąd Rejonowy wydał wyrok, na mocy którego została Pani przywrócona do pracy i zostało zasądzone wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy. Był to wyrok nieprawomocny, Strona pozwana (pracodawca) złożyła apelację. 20 grudnia 2005 r. sąd okręgowy apelację oddalił.

W dniu 4 stycznia 2006 r. pracodawca wypłacił Pani wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy, potrącając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%. (...)

(...) Według Pani przychód z tytułu zaległego wynagrodzenia powinien zostać podzielony na kwoty odpowiadające miesięcznemu wynagrodzeniu i rozliczony za każdy miesiąc odrębnie, poczynając od października 2002 r. W związku z tym, że za lata 2002-2004 rozliczała się Pani wspólnie z mężem uważa Pani, iż powinna złożyć korektę rozliczeń rocznych za ten okres, uwzględniając w nich wynagrodzenia należne, chociaż wówczas niewypłacone (wypłacone jednorazowo w roku 2006).

(...) Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskają od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy. (...)

(...) Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie.

W załączonym przez Panią wyroku z dnia 31 marca 2005 r. Sąd Rejonowy (...) przywrócił Panią do pracy na dotychczasowe warunki pracy i płacy oraz zasądził od pracodawcy wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy. W dniu 4 stycznia 2006 r. pracodawca wypłacił Pani - zgodnie z wyrokiem sądu - zaległe wynagrodzenie nie zaś odszkodowanie.

Powyższe wskazuje na to, że przepisy Kodeksu pracy rozróżniają jako odrębne pojęcia: wynagrodzenie oraz odszkodowanie. Nie są one tożsame. Zatem przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3 oraz 3b nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

(...) Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. (...) Z przepisów powyższych wynika, że przychód z tytułu wynagrodzenia powstaje w momencie jego otrzymania. Wynagrodzenie wypłacone w styczniu 2006 r. jest więc przychodem tego roku i winno być wykazane w zeznaniu podatkowym za ten rok, nie zaś za lata poprzednie (...)".