1424/1110/443/113/2005/IW - Niedobory w dostawie towarów.

"(...) Zakres czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W przepisie tym postanowiono, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2) eksport towarów,

3) import towarów,

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. W związku z powyższym niedobory zawinione i niezawinione, jako nie stanowiące dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ww. przepisów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 cyt. ustawy podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Realizacja tego prawa została ograniczona w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt ustawy, który stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zatem w przedmiotowej sprawie dla rozstrzygnięcia kwestii ewentualnej korekty podatku naliczonego w związku z ujawnionym niedoborem towarów, istotne jest określenie związku, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, pomiędzy zakupem towarów i prawem do odliczenia podatku oraz ustalenie, czy wystąpiły okoliczności określone w art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W ocenie tut. organu podatkowego w momencie realizacji prawa do odliczenia nie musi być spełniona określona w podanym wyżej przepisie art. 86 ust. 1 przesłanka wykorzystania towaru do wykonania czynności opodatkowanej. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu tego towaru - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. W tej sytuacji odmowa odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów, które następnie zostały objęte niedoborem, mogłoby się jedynie wiązać z regulacjami prawnymi zawartymi w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle powołanego przepisu ważne jest, aby w momencie nabycia towarów przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uniemożliwiały zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów mających związek z czynnościami opodatkowanymi i stwierdzony niedobór towarów jest uznawany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym - to ujawniony niedobór w towarze (materiale) nie powoduje konieczności dokonywania korekt odliczonego podatku VAT.

Według definicji zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższych uregulowań wynika, iż wystąpienie niedoborów zawinionych oznacza brak możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów, których niedobór stwierdzono.

Jeżeli bowiem wartością niedoboru obciążono osobę odpowiedzialną materialnie za powierzony jej towar, to nie można wówczas zaliczyć wydatków związanych z nabyciem towarów, których niedobór stwierdzono do kosztów zyskania przychodów, gdyż wydatek ten zostanie pokryty przez osobę materialnie odpowiedzialną. Fakt niezaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów - w świetle ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 - skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru objętego niedoborem zawinionym. Ewentualna korekta podatku naliczonego, odliczonego na zasadach określonych w art. 86 ww. ustawy, winna być dokonana w rozliczeniu podatku VAT za miesiąc, w którym niedobór stwierdzono i zakwalifikowano jako zawiniony (...)".