1417/DPD2/423-133/05/MS/1 - Ubezpieczenia ryzyka kredytu kupieckiego.

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka działa w zakresie handlu akcesoriami komputerowymi. Z uwagi na straty powstałe w latach ubiegłych z tytułu niezapłaconych należności od odbiorców, Spółka zawarła umowę z ubezpieczycielem w zakresie zabezpieczenia należności, czyli tzw. ubezpieczenia ryzyka kredytu kupieckiego. W ramach tej umowy Spółka płaci kwartalną składkę ubezpieczeniową od kwoty stanowiącej wartość obrotu za okres trwania umowy (zawierającego VAT) z klientami objętymi ubezpieczeniem. W przypadku, gdy należności nie zostaną spłacone przez klienta w określonym terminie, ubezpieczyciel wypłaca Spółce odszkodowanie w wysokości 85% kwoty niespłaconej należności. Pozostałe 15% należności nie zostanie spłacone przez ubezpieczyciela i stanowi udział własny Spółki. W związku z powyższym Spółka zobowiązana jest do powstrzymania się od prowadzenia windykacji bez zgody ubezpieczyciela. Na podstawie przedmiotowej umowy wszystkie prawa Spółki - do wysokości wypłaconego odszkodowania - z mocy prawa przechodzą na spółkę ubezpieczającą. Ponadto ubezpieczyciel przed wypłatą odszkodowania może żądać przelewu ubezpieczonych należności.

Według Strony w przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ww. składkę na ubezpieczenie ryzyka kredytu kupieckiego zaliczyć można do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowa składka związana jest bowiem z prowadzoną działalnością gospodarczą i w sposób racjonalny - bezpośrednio lub pośrednio - przyczynia się do uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 cytowanej ustawy.

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie ma cytowany powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć te wydatki, które nie zostały przez ustawodawcę wyłączone jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, i które służą m.in. zabepieczeniu źródeł przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w zamian za uiszczaną kwartalnie składkę ubezpieczeniową ubezpieczyciel, na podstawie zwartej umowy ubezpieczenia, przejmuje na siebie część ryzyka związanego z ewentualnym brakiem zapłaty przez klientów Spółki. W ten sposób Spółka eliminuje część ryzyka związanego z nieotrzymaniem od swoich kontrahentów należności za sprzedany towar (usługę). Tym samym zawarcie umowy ubezpieczenia ryzyka kredytu kupieckiego i ponoszenie w związku z tym określonych koszów służy zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. W związku z powyższym składka ubezpieczeniowa płacona kwartalnie ubezpieczycielowi stanowi koszt uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa). Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).