1412/PDF/415-13/06 - Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje w jaki sposób należy prowadzić księgi rachunkowe. Mówi jakie podmioty gospodarcze mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Według ust. 3 ww. artykułu obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które:

Natomiast ust. 4 i 5 tego samego artykułu stanowią, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego r. podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem r. podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na podstawie ust. 6, wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5 przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września r. poprzedzającego rok podatkowy.

Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Przepisy ustawy o rachunkowości, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 stosuje się z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium RP:

W świetle art. 4 ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, jednostki obowiązane są stosować przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy.

Ww. ustawa o rachunkowości nakłada obowiązek ewidencjonowania wszystkich zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych w porządku chronologicznym. Zgodnie z treścią art. 4 ust. 2 zdarzenia, w tym operacje gospodarcze, ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną.

Ust. 3 pkt 2 tego artykułu stanowi, iż rachunkowość obejmuje prowadzenie, na podstawie dochodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w przypadku chronologicznym i systematycznym.

Zgodnie z art. 4 ust. 4, jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku określonego w art. 4 ust. 1.

Należy pamiętać, że ustawa o rachunkowości nakłada na podatnika odpowiedzialność za wykonanie obowiązków w zakresie rachunkowości. Stanowi o tym art. 4 ust. 3 pkt 5, mówiący, że kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości - z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury - zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą.

W ocenie tutejszego organu skarbowego, prawidłowe ustalenie dochodu, dla celów podatkowych, wymaga ewidencjonowania wszystkich zdarzeń gospodarczych, zarówno przychodów, jak kosztów, z zachowaniem chronologii według zasad określonych w ustawie o rachunkowości. Jeżeli księga komornicza i jej sposób prowadzenia spełniają warunki o rachunkowości. Jeżeli księga komornicza i jej sposób prowadzenia spełniają warunki określone w ww. ustawie o rachunkowości, a w szczególności w art. 4, wówczas, w przedstawionym stanie faktycznym, zajęte przez Pana stanowisko jest prawidłowe.