1401/PV-IV/4407/14-17a/2007/MK - Czy dokonując sprzedaży lub świadczenia usług na rzecz spółki cywilnej wskazanej we wniosku Strona dokonuje sprzedaży na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), oraz w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 listopada 2007 r. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia:

W dniu 29 czerwca 2007 r. wpłynął do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Ze stanu faktycznego wynika, że Strona jest podatnikiem podatku od towarów i usług, rolnikiem ryczałtowym, nie ma obowiązku rejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny i może korzystać ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Będąc rolnikiem ryczałtowym działającym samodzielnie Strona założy z innym wspólnikiem spółkę cywilną (spółki cywilne). Spółki te w zależności od okresu będą podatnikami niemającymi obowiązku rejestracji w podatku VAT lub podatnikami VAT czynnymi. Po przekroczeniu określonego obrotu, Strona zostanie zmuszona do zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny, jeśli zaś nie przekroczy obrotu uprawniającego do bycia rolnikiem sama będzie również mogła zadecydować o zarejestrowaniu się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny. Jako podatnik podatku od towarów i usług czynny Strona znacząco rozszerzy swoją działalność na wszelkie możliwe czynności objęte lub nieobjęte przepisami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca będzie dokonywać zakupu towarów rolnych i usług rolniczych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług od rolników ryczałtowych oraz będzie dokonywał sprzedaży lub świadczenia usług między innymi dla rolników ryczałtowych. Wskazano również, że spółka cywilna dokonująca dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadcząca usługi rolnicze, korzystająca ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z wyjątkiem rolników obowiązanych na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych jest rolnikiem ryczałtowym, co potwierdza również art. 116 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W powyższym piśmie wystąpiono m.in. z pytaniem czy dokonując sprzedaży lub świadczenia usług na rzecz spółki cywilnej wskazanej we wniosku Strona dokonuje sprzedaży na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług.

Postanowieniem z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście uznał stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe. Organ pierwszej instancji zgodził się z poglądem wnioskodawcy, iż spółka cywilna dokonująca dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadcząca usługi rolnicze, która nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych może mieć status rolnika ryczałtowego. Organ pierwszej instancji uznał, iż status rolnika ryczałtowego mogą uzyskać osoby fizyczne oraz spółki cywilne osób fizycznych, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nieprzekroczyły równowartości w walucie polskiej 800.000 euro, bowiem podatnicy ci nie są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Organ pierwszej instancji zaznaczył, że rolnik ryczałtowy jako osoba fizyczna i rolnik ryczałtowy jako spółka cywilna w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to dwa odrębne podmioty i dwóch odrębnych podatników tego podatku posługujących się odrębnymi numerami NIP. W konsekwencji powyższego dokonując sprzedaży lub świadcząc usługi na rzecz spółki cywilnej, której Strona jest wspólnikiem, będąc jednocześnie rolnikiem ryczałtowym jako osoba fizyczna, wnioskodawca dokonuje sprzedaży, zakupu lub świadczy usługi na rzecz innego rolnika ryczałtowego, co również jest zgodne z poglądem wnioskodawcy.

W związku z powyższym postanowieniem złożono w dniu 5 października 2007 r. wniosek o uzupełnienie postanowienia nr 1449/1BV/35/2007/AP z dnia 26 września 2007 r. o stanowisko, które organ pierwszej instancji uzyska od wnioskodawcy oraz o ocenę prawną całego stanowiska pytającego zgodnie z art. 14a § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Postanowieniem z dnia 26 października 2007 r. nr 1449/1BV/448/146/2007/MDP Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście odmówił uwzględnienia ww. wniosku Strony. Naczelnik Urzędu oceniając treść wydanego postanowienia w sprawie interpretacji uznał rozstrzygnięcie za całkowite, wyczerpujące i tym samym niewymagające jego uzupełnienia. Ponadto postanowieniem z dnia 30 listopada 2007 r. nr 1449/1BV/448/155/07/MDP organ pierwszej instancji sprostował z urzędu pomyłki pisarskie popełnione w postanowieniu z dnia 26 października 2007 r. nr 1449/1BV/448/146/2007/MDP.

Na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, pismem z dnia 5 listopada 2007 r. Strona złożyła zażalenie wnosząc o jego zmianę lub uchylenie i przekazanie do ponownego rozpatrzenia. W zażaleniu zarzucono naruszenie art. 14a § 3, art. 14b § 3, art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 125 § 1-2, art. 139 § 1-2, art. 140 § 1, art. 148 § 1 i § 2, art. 216 § 1 i 2, art. 217 § 1 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Mianowicie Strona zauważa, iż w dniu 16 października 2007 r. otrzymała za pośrednictwem poczty postanowienie z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP, w którym Naczelnik Urzędu uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, podczas gdy organ pierwszej instancji nie mógł tak uznać, gdyż w przedmiotowym wniosku nie zawarto żadnego stanowiska. Naczelnik Urzędu przed wydaniem postanowienia nr 1449/1BV/35/2007/AP z dnia 26 września 2007 r. powinien wezwać Stronę na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa do uzupełnienia wniosku o stanowisko w sprawie. W związku z brakiem takiego wezwania ww. postanowienie jest wydane z naruszeniem prawa i powinno być zmienione.

Strona zauważa również, iż postanowienie z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP zostało wysłane za pośrednictwem poczty w dniu 1 października 2007 r., a formalnie, skutecznie doręczne w dniu 16 października 2007 r. i dlatego też w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zarzucono również organowi pierwszej instancji popełnienie błędów w numerach wniosków przez niego złożonych oraz w numerach postanowień, co skutkuje niemożliwością Strony rozpoznania się w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, zaś działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie zaś do art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie rolnika ryczałtowego oznacza rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle powyższych przepisów prawa podatkowego uznać należy, iż podatnikiem podatku od towarów i usług może być w zasadzie każdy samodzielny podmiot prawny, niezależnie od jego formy organizacyjno - prawnej, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą. Przy czym za działalność gospodarczą uznaje się również czynności rolników. Równocześnie przepis art. 2 ust. 19 ww. ustawy wskazujący definicję rolnika ryczałtowego nie wskazuje, aby jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, tj. spółka cywilna, nie mogła być rolnikiem ryczałtowym. Jedynym warunkiem korzystania ze statusu rolnika ryczałtowego jest brak obowiązku takiego podmiotu, wynikającego z odrębnych przepisów, do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W przypadku bowiem, gdy osoba fizyczna, czy spółka cywilna dokonująca dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej produkcji rolniczej bądź świadcząca usługi rolnicze będzie miała obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, wówczas podmiot taki utraci status rolnika ryczałtowego.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca we wniosku z dnia 29 czerwca 2007 r. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego zauważył, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług, rolnikiem ryczałtowym, nie ma obowiązku rejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny. Ponadto wnioskodawca wskazał, iż będąc rolnikiem ryczałtowym działającym samodzielnie Strona założy z innym wspólnikiem spółkę cywilną (spółki cywilne). Spółki te w zależności od okresu będą podatnikami niemającymi obowiązku rejestracji w podatku VAT lub podatnikami VAT czynnymi. Tym samym wnioskodawca wskazał, iż zarówno osoba fizyczna będąca rolnikiem ryczałtowym jak również spółka cywilna są odrębnymi podmiotami, które nie mają obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług czynny i mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznaje, iż organ pierwszej instancji w wydanym postanowieniu z dnia z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP prawidłowo dokonał interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie. Należy powtórzyć za organem pierwszej instancji, iż rolnik ryczałtowy jako osoba fizyczna i rolnik ryczałtowy jako spółka cywilna, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to dwa odrębne podmioty i dwóch odrębnych podatników tego podatku. Zatem dokonując sprzedaży lub świadcząc usługi na rzecz spółki cywilnej, której Strona jest wspólnikiem, będąc jednocześnie rolnikiem ryczałtowym jako osoba fizyczna, wnioskodawca dokonuje sprzedaży, zakupu lub świadczy usługi na rzecz innego rolnika ryczałtowego, co również jest zgodne z poglądem wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do zarzutów podatnika wniesionych w zażaleniu z dnia 5 listopada 2007 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie zgadza się z poglądem Strony, iż postanowienie Naczelnika Urzędu z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP otrzymane przez Stronę w dniu 16 października 2007 r. uznające stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe nie mogło być wydane, gdyż w przedmiotowym wniosku nie zawarto żadnego stanowiska. Mianowicie należy zauważyć, iż w sprawach interpretacji przepisów prawa podatkowego, przy których nie prowadzi się postępowania dowodowego celem dokonania ustaleń faktycznych, organ winien udzielić odpowiedzi jedynie na postawione pytanie. Dopiero wówczas, gdy organ nie może udzielić odpowiedzi z braku danych istotnych dla interpretowanego przepisu, wzywa Stronę w trybie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa o uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowej sprawie Strona we wniosku z dnia 29 czerwca 2007 r. jasno wskazała, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług, rolnikiem ryczałtowym, nie ma obowiązku rejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny i może korzystać ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Dalej wskazano, iż będąc rolnikiem ryczałtowym działającym samodzielnie Strona założy z innym wspólnikiem spółkę cywilną (spółki cywilne), które w zależności od okresu będą podatnikami niemającymi obowiązku rejestracji w podatku VAT lub podatnikami VAT czynnymi. Wskazano również, iż Strona po przekroczeniu określonego obrotu, zostanie zmuszona do zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny, jeśli zaś nie przekroczy obrotu uprawniającego do bycia rolnikiem sama będzie również mogła sama zadecydować o zarejestrowaniu się jako podatnik podatku od towarów i usług czynny. Jako podatnik podatku od towarów i usług czynny Strona znacząco rozszerzy swoją działalność na wszelkie możliwe czynności objęte lub nieobjęte przepisami podatku od towarów i usług. W ocenie tut. organu powyższe stwierdzenia podatnika należało uznać za wyrażenie stanowiska Strony, iż osoba fizyczna będąca rolnikiem ryczałtowym jest odrębnym podatnikiem podatku VAT, jak również spółka cywilna jest odrębnym podatnikiem tego podatku. I tym samym wniosek Strony zawierał jej stanowisko.

Odnośnie zaś zarzutu, że postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego - Śródmieście z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP zostało wysłane za pośrednictwem poczty w dniu 1 października 2007 r., a formalnie, skutecznie doręczone w dniu 16 października 2007 r. i dlatego też w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. organ nie zgadza się z powyższym zarzutem. Mianowicie z akt sprawy wynika, iż postanowienie z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP zostało doręczone w dniu 28 września 2007 r. do rąk pracownika upoważnionego przez zakład pracy Strony do odbioru korespondencji, o czym świadczy zwrotne potwierdzenie jego odbioru i należy uznać je za skuteczne w trybie art. 148 § 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie bowiem z art. 148 § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy, przy czym pisma mogą być również doręczane w siedzibie organu podatkowego oraz w miejscu pracy adresata - osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji. W świetle powyższego należy zauważyć, że pierwszym rzędzie doręczenie powinno nastąpić w miejscach określonych w § 1 ww. przepisu, czyli w mieszkaniu adresata lub w miejscu pracy oraz w siedzibie organu podatkowego. Z akt zgromadzonych w sprawie wynika, że w dniu 27 września 2007 r. podjęto próbę doręczenia postanowienia w miejscu zamieszkania adresata przez pracowników urzędu skarbowego, jednakże nikogo nie zastano. W dniu 28 września 2007 r. pracownicy Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście udali się do siedziby spółki, w której adresat jest zatrudniony. Postanowienie z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/07/AP zostało doręczone osobie upoważnionej do odbioru korespondencji przez pracodawcę Strony. Równocześnie z adnotacji pracowników Urzędu Skarbowego z dnia 28 września 2007 r. wynika, że poproszono pracownika ochrony o skontaktowanie się telefoniczne z wnioskodawcą, który telefonicznie odmówił zejścia do portierni i odebrania pism, więc pracownicy organu pierwszej instancji udali się do kancelarii Spółki. W konsekwencji powyższego nie naruszono art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, gdyż w przedmiotowej sprawie wniosek Strony wpłynął do organu pierwszej instancji w dniu 29 czerwca 2007 r. (zgodnie z datą pieczątki wpływu). Natomiast postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście nr 1449/1BV/35/2007/AP nosi datę 26 września 2007 r., zaś zostało doręczone w dniu 28 września 2007 r., zgodnie z art. 148 § 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa. Ponadto należy również podkreślić, że nie doszło także do naruszenia art. 139 § 1 i art. 140 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, które nie miały zastosowania w przedmiotowym przypadku, gdyż terminy wydawania interpretacji wynikają z art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Odnosząc się natomiast do zarzutów Strony dotyczących naruszenia przepisów normujących postępowanie dowodowe, tj. art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 125 § 1-2 ustawy - Ordynacja podatkowa podnieść należy, iż organy podatkowe w przypadku postępowania podatkowego dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego nie prowadzą postępowania wyjaśniającego. Specyfika regulacji dotyczących interpretacji przepisów prawa podatkowego wprost wyklucza stosowanie niektórych przepisów tego działu Ordynacji podatkowej, np. przepisów regulujących postępowanie dowodowe, wyjaśniające (wyrok WSA z dnia 20 marca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3706/06).

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowieniem z dnia 17 grudnia 2007 r. nr 1401/PV-IV/4407/14-17/2007/MK wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego w związku z zażaleniem z dnia 5 listopada 2007 r. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 26 października 2007 r. nr 1449/1BV/448/146/2007/MDP odmawiające uwzględnienia wniosku o uzupełnienie postanowienia w sprawie interpretacji.

W dniu 11 stycznia 2008 r. Strona została zapoznana z zebranym materiałem dowodowym w przedmiotowej sprawie, co zostało potwierdzone protokołem. W dniu 16 stycznia 2008 r. wpłynęło pismo Strony, w którym stwierdzono, że okazano podatnikowi dokumenty związane z postanowieniami z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP i z dnia 26 października 2007 r. nr 1449/1BV/448/146/2007/MDP, jednakże dokonując ich analizy zauważono ich niekompletność. Mianowicie zebrane w sprawie akta nie zawierają "ponaglenia - skargi" z dnia 7 listopada 2007 r., odpowiedzi Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na ww. "ponaglenie - skargę" oraz duplikatu postanowienia z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP wraz z potwierdzeniem odbioru. W piśmie z dnia 16 stycznia 2008 r. odniesiono się również do arkusza odwoławczego, w którym Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, zgodnie z art. 227 ustawy - Ordynacja podatkowa, odniósł się do zarzutów podniesionych w zażaleniu. Podatnik zauważa, iż organ pierwszej instancji cytując wskazane w zażaleniu naruszenia stosownych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, w żaden sposób się do nich nie odniósł. Brak ustosunkowania się przez Naczelnika Urzędu do zarzutów Strony, narusza art. 123 § 1 i art. 200 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa i dlatego też podatnik żąda okazania prawidłowego dokumentu, zgodnego z art. 227 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz przeprowadzenia dowodu z tego dokumentu zgodnie z art. 188 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Strona zarzuca organowi pierwszej instancji, iż w piśmie z dnia 19 listopada 2007 r., w którym opisano sposób doręczenia postanowień dotyczących interpretacji, podano nieprawdę niemającą potwierdzenia w stanie faktycznym ani w dowodach w sprawie. Mianowicie Strona oświadczyła, że w dniach 27 i 28 września 2007 r. w jej miejscu zamieszkania, ktoś z domowników przebywał, więc pracownicy urzędu mogli doręczyć postanowienie interpretacyjne w mieszkaniu adresata. Strona podniosła także, że nie okazano jej adnotacji potwierdzającej sytuację z pracownikiem ochrony w zakładzie pracy, jak również organ pierwszej instancji nie ustalił, czy osoba podpisująca odbiór pism jest osobą upoważnioną przez pracodawcę. Dlatego też jedyną pewną datą jest data doręczenia duplikatów postanowień interpretacyjnych dokonana za pośrednictwem poczty.

Odnośnie wniosku Strony z dnia 16 stycznia 2008 r. o uzupełnienie materiału zebranego w przedmiotowej sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że postępowanie w przedmiocie interpretacji bazuje na stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę. Wnioskodawca ma obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego i tylko do tak określonego stanu faktycznego wyrażana jest ocena prawna, tak przez podatnika jak i organ podatkowy. W postępowaniu tym nie może zatem toczyć się spór o stan faktyczny, ani też nie może być prowadzone klasyczne postępowanie dowodowe zmierzające do zbierania materiałów dowodowych i ich oceny, a organ ma obowiązek przyjąć taki stan, jaki podaje podatnik. Co najwyżej może w trybie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa żądać uszczegółowienia opisu stanu faktycznego, jeśli jest to niezbędne do dokonania jego prawidłowej kwalifikacji prawnej. A zatem pełnym materiałem dowodowym w przypadku postępowania interpretacyjnego jest wniosek podatnika oraz ewentualne jego uzupełnienie. Dokumenty, o których uzupełnienie wnioskuje Strona nie zmieniają stanu faktycznego zawartego we wniosku ani dokonanej przez organ merytorycznej oceny. Również arkusz odwoławczy nie zmienia stanu faktycznego zawartego we wniosku ani dokonanej oceny merytorycznej przez organ pierwszej instancji. Tym samym nie naruszono art. 123 § 1 i art. 200 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Odnosząc się zaś ponownie do ustalenia czy i kiedy doszło do doręczenia postanowienia z dnia 26 września 2007 r. nr 1449/1BV/35/2007/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że zarówno zwrotne potwierdzenie odbioru ze wskazanym powyższym postanowieniem, jak również adnotacja pracowników organu pierwszej instancji z dnia 28 września 2007 r. są wystarczające do uznania, iż doszło do doręczenia w zakładzie pracy adresata w dniu 28 września 2007 r., zgodnie z art. 148 § 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Końcowo wyjaśnienia wymaga, że na mocy art. 1 pkt 6 w związku z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., nr 217, poz. 1590), od 1 lipca 2007 r. obowiązują nowe zasady udzielania interpretacji w indywidualnych sprawach. Jednakże jak stanowi przepis art. 4 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej, w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że wygasają one z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były przedmiotem interpretacji.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.