1401/PV-I/4407/14-26/07/JKr - Miejsce świadczenia usługi pośrednictwa związanej bezpośrednio z dostawą.

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14b § 5 pkt 1 oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 6 grudnia 2007 r. wniesionego przez Sp. z o.o., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r., Nr 1471/VTR2/443-34/07/MŻ (duplikat z dnia 26 listopada 2007 r.), wydane w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

- odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 6 czerwca 2006 r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z treści wniosku Strona prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży hurtowej pozostałych półproduktów (PKWiU 51.56.Z) oraz usługi przedstawicielskie (PKWiU 74.87-14) pośrednictwa w sprzedaży towarów. Usługobiorcą usług Strony jest spółka X Co., Ltd zarejestrowana w Japonii, na rzecz i w imieniu której Strona świadczy następujące usługi:

Za świadczenie ww. usług Strona otrzymuje prowizję stanowiącą procent od wartości sprzedaży zrealizowanej przez X Co., Ltd za pośrednictwem Strony w danym miesiącu.

W związku z powyższym Strona wystąpiła o potwierdzenie stanowiska, iż wykonywane przez nią czynności uznać należy za usługę pośrednictwa w dostawie towarów do której to usługi mieć będzie zastosowanie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług miejscem dokonania dostawy towarów będzie Japonia, wobec czego faktura wystawiona przez stronę nie powinna zawierać polskiego podatku VAT.

W wydanym w dniu 22 sierpnia 2007 r. postanowieniu znak: 1471/VTR2/443-34/07/MŻ Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe wskazując na brzmienie art. 27 ust. 1, art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Postanowienie powyższe zostało doręczone na adres rejestracji podany we wniosku z 4 czerwca 2007 r. Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie, w którym zarzuciła, iż postanowienie zostało doręczone nieprawidłowo, bowiem we wniosku z 4 czerwca 2007 r. podano obok adresu rejestracji również adres do korespondencji. Ponadto uzasadniając wniesione zażalenie Strona zarzuciła naruszenie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług poprzez niewłaściwe określenie miejsca opodatkowani usług pośrednictwa w dostawie towarów świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta japońskiego oraz naruszenie art. 14a § 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) poprzez pominięcie niektórych elementów stanu faktycznego, co stanowi brak pełnej oceny prawnej stanowiska Strony. Strona wniosła na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej o zmianę przez organ odwoławczy zaskarżonego postanowienia i uznanie za prawidłowe w całości stanowiska Strony przedstawionego we wniosku z dnia 4 czerwca 2007 r.

W dniu 14 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał postanowienie Nr 1401/PH-I/4407/14-63/07/JKr/PV-I, którym stwierdził niedopuszczalność zażalenia z uwagi na fakt nieskutecznego doręczenia postanowienia z dnia 22 sierpnia 2007 r., Nr 1471/VTR2/443-34/07/MŻ.

Duplikat postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r., Nr 1471/VTR2/443-34/07/MŻ został doręczony w sposób prawidłowy w dniu 30 listopada 2007 r.

Strona złożyła zażalenie na powyższe postanowienie w ustawowym terminie. W zażaleniu zarzucono naruszenie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) poprzez błędne przyjęcie terytorium kraju jako miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta japońskiego. Zarzucono również naruszenie zasad wyrażonych w art. 120 i art. 121 Ordynacji podatkowej poprzez brak skutecznego doręczenia zaskarżonego postanowienia w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zarzucono również naruszenie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie w niniejszej sprawie postanowienia mimo faktu, iż z uwagi na niewydajnie odpowiedniego postanowienia w odpowiedzi na wniosek spółki w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Strona zarzuciła także naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej w związku z art. 219 tej ustawy z uwagi na brak pełnego uzasadnienia faktycznego postanowienia.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2007 r.) organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w ww. art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej.

W pierwszym rzędzie Dyrektor Izby Skarbowej rozpatrzy zarzuty proceduralne. W zażaleniu na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zarzucono naruszenie zasad wyrażonych w art. 120 i art. 121 Ordynacji podatkowej poprzez brak skutecznego doręczenia zaskarżonego postanowienia w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zarzucono również naruszenie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie w niniejszej sprawie postanowienia mimo faktu, iż z uwagi na niewydanie odpowiedniego postanowienia w odpowiedzi na wniosek spółki w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika lub inkasenta zawartym we wniosku. Zdaniem pełnomocnika Strony Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego jest związany stanowiskiem Spółki przedstawionym we wniosku z dnia 4 czerwca 2007 r. i nie był uprawniony do wydania postanowienia o udzieleniu pisemnej interpretacji, stwierdzającego iż stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o jej udzielenie jest nieprawidłowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że powyższy zarzut Strony uznać należy za chybiony. Jak wynika z akt sprawy wniosek z dnia 4 czerwca 2007 r. wpłynął do organu pierwszej instancji w dniu 6 czerwca 2007 r. a zatem termin do wydania interpretacji upłynął 1 września 2007 r. Zaskarżone postanowienie wydane zostało natomiast 22 sierpnia 2007 r. czyli przed upływem tego terminu.

Przewidziana w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej instytucja tzw. milczących wiążących interpretacji podatkowych i związania organów podatkowych stanowiskiem podatnika zawartym we wniosku miała na celu ochronę podatnika przed bezczynnością bądź opieszałością w działaniu organów podatkowych. W sytuacji zatem braku działania organu podatkowego i niewydania w terminie trzymiesięcznym interpretacji podatkowej wiążące staje się stanowisko i ocena prawna dokonana przez podatnika we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej. W rozpatrywanym przypadku nie można organowi podatkowemu pierwszej instancji zarzucić bezczynności. Organ ten wydał bowiem z zachowaniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej rozstrzygnięcie będące odpowiedzią na wniosek podatnika, tj. postanowienie z dnia 22 sierpnia 2007 r., Nr 1471/VTR2/443-34/07/MŻ. Zastosowanie w powyższym przypadku instytucji "milczącej interpretacji" wydaje się zatem mijające się z celem jaki wyznaczono tej instytucji, czyli dyscyplinowaniem organu podatkowego.

Dodać należy, że pełnomocnik Strony wiąże termin "wydania" interpretacji z datą doręczenia interpretacji Stronie. W tym miejscu należy zauważyć, że mimo rozbieżności panującej w orzecznictwie ostatnio przeważa jednak pogląd, zgodnie z którym termin "wydanie" interpretacji a co za tym idzie moment do którego należy liczyć ewentualny upływ terminu określonego w art. 14b § 3 wiązać należy nie z doręczeniem interpretacji stronie, lecz z datą, z którą jest podpisywany akt administracyjnoprawny zawierający ową interpretację (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2007 r., sygn. akt II FSK 700/07).

Dyrektor Izby Skarbowej odnosząc się do zarzutu Strony dotyczącego naruszenia art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej w związku z art. 219 tej ustawy z uwagi na brak pełnego uzasadnienia faktycznego postanowienia stwierdza, że również i ten zarzut uznać należy za chybiony. Uzasadnienie faktyczne decyzji (i postanowienia) powinno zawierać w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności. Uzasadnienie prawne musi zaś zawierać wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa (art. 210 § 4 o.p.). Powyższe zasady mają również zastosowanie do postanowień wydawanych w doktrynie art. 14b Ordynacji podatkowej. Z uwagi jednak na specyfikę instytucji interpretacji podatkowych, w których organ podatkowy musi opierać się na stanie faktycznym przedstawionym przez stronę we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, bez możliwości samodzielnego przeprowadzania postępowania dowodowego powyżej zacytowane przepisy stosowane powinny być odpowiednio. Jak stwierdził bowiem WSA w wyr. z dnia 4 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 214/07 "postępowanie w przedmiocie interpretacji bazuje bowiem na stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę. Wnioskodawca ma obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Tylko w stosunku do tak określonego stanu faktycznego wyrażana jest jego ocena prawna, tak przez podatnika, jak i organ podatkowy. W postępowaniu tym nie może się toczyć spór o stan faktyczny, ani też nie może być prowadzone klasyczne postępowanie dowodowe zmierzające do zbierania materiałów dowodowych i ich oceny. Postępowanie to nie może również zmierzać do kwestionowania przez organ stanu faktycznego podawanego przez wnioskodawcę. Organ ma obowiązek przyjąć taki stan faktyczny, jaki podaje podatnik." Następnie Sąd stwierdził w powyższym wyr., że "przepisy działu IV Ordynacji podatkowej znajdują zastosowanie do postępowania w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego, o ile specyfika instytucji interpretacji nie wyklucza ich stosowania." Z uwagi na powyższe uznać należy, że zarzut Strony jest bezzasadny, albowiem organ podatkowy pierwszej instancji oparł się na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku zaś uzasadnienie faktyczne zaskarżonego postanowienia zawiera przytoczone wszystkie, istotne dla sprawy, wymienione we wniosku istotne okoliczności faktyczne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c z zastrzeżeniem ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów. Stosownie do art. 28 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Stosownie zaś do art. 22 ust. 1 ww. ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jeżeli zatem z danych okoliczności faktycznych wynika, że usługa pośrednictwa związana jest bezpośrednio z dostawą towarów, to można uznać, że miejscem świadczenia jest Japonia. Zauważyć należy, że Strona przedstawiając własną ocenę prawną swojego stanowiska, pominęła warunek dotyczący bezpośredniego związku wykonywanej usługi pośrednictwa z dostawą towarów. Naczelnik Urzędu Skarbowego w swoim postanowieniu zwrócił uwagę na ten warunek jako niezbędny element dla prawidłowego określenia miejsca świadczenia usługi. Z uwagi na powyższe uznać należy rozstrzygnięcie dokonane przez organ pierwszej instancji za prawidłowe.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej z uwagi na fakt, iż w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, uznać należało zażalenie Strony za nieuzasadnione.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna. W razie uznania jej za niezgodną z prawem, Stronie służy na podstawie art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.