1401/PH-I/4407/14-90/06/EN - Napiwki otrzymywane od klientów.

"(...) Na wstępie należy wskazać, iż z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Jej pracownicy i zleceniobiorcy otrzymują od klientów dobrowolne napiwki, które trafiają do wspólnej puli (zwykle na Jej rachunek bankowy, np. z tytułu płatności kartami kredytowymi). Napiwki te są następnie rozdzielane między pracowników i zleceniobiorców biorących udział w obsłudze danego klienta.

Ponadto Strona poinformowała, że w chwili obecnej wystawia fakturę, na której wykazana jest kwota napiwku podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

(...) Należy także zwrócić uwagę na fakt, iż podstawa opodatkowania stanowi fundament konstrukcji każdego podatku. Z punktu widzenia wysokości zobowiązania podatkowego, decydujące znaczenie obok stawki podatkowej ma właśnie podstawa opodatkowania. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ustalenie podstawy opodatkowania poprzedzać winno zawsze ustalenie, czy dana czynność stanowi na gruncie tego podatku czynność opodatkowaną oraz czy w stosunku do niej powstał obowiązek podatkowy. Ustalać podstawę opodatkowania można jedynie w tych przypadkach, gdy zaistniał przedmiot opodatkowania. Podstawa opodatkowania jest bowiem skonkretyzowanym - co do cech istotnych dla wymiaru podatku - i ujętym wartościowo przedmiotem podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Obrotem są zatem kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które wykonywane są przez podatnika. Zdaniem organu odwoławczego kwota należna z tytułu sprzedaży jest wartością subiektywną, a więc wartością faktycznie otrzymaną w danym przypadku, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych.

W opinii organu drugiej instancji przedmiotowe napiwki, wpływające na rachunek bankowy Strony są ściśle powiązane ze świadczonymi przez Nią usługami. Napiwki te są przekazywane przez klientów z tytułu świadczonych przez Stronę na ich rzecz usług. W związku z powyższym otrzymywane napiwki są pewnego rodzaju elementem kwoty należnej (faktycznie otrzymanej) od klienta (nabywcy) za wykonanie określonych usług (tj. czynności opodatkowanych).

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, podzielając stanowisko Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zaprezentowane w postanowieniu nr 1471/NUR1/443-91/06/AP z dnia 23.05.2006 r. stwierdza, że w zaistniałym stanie faktycznym otrzymywane od klientów przedmiotowe napiwki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych i należy traktować je jako obrót z tytułu odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Inaczej przedstawia się omawiana kwestia, jeżeli napiwki wręczane są bezpośrednio przez klienta określonym osobom z obsługi, lub przyjęty w danym podmiocie system umożliwia alokowanie środków z napiwków do konkretnych osób wskazanych przez klienta występującego jako usługodawca. Wówczas niewątpliwie usługobiorcami są skonkretyzowane osoby z obsługi, na których ciąży obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usługi potwierdzonej otrzymaną kwotą od nabywcy (klienta).

Natomiast wskazany przez Stronę system wprowadzany w formie regulaminu zakłada rozdzielanie kwot z napiwków według klucza narzuconego przez Stronę, tj. w oderwaniu od relacji między klientem a określoną osobą z obsługi. W takim przypadku otrzymane kwoty z napiwków stanowią formę podziękowania za obsługę przez wszystkich pracowników Strony lub określoną grupę pracowników (o ile regulamin jest znany klientowi) utożsamianych wszak ze Stroną a nie konkretną osobą. W konsekwencji przedmiotowe napiwki stanowią kwotę należną Stronie a nie konkretnej osobie. Potwierdzeniem takiej interpretacji jest wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2003 r. sygn. akt III SA 1460/01, który również przytaczany jest przez Stronę, która z orzeczenia tego wyciąga jednak odmienne wnioski. (...)"