1401/PH-I/4407/14-7/07/EN/PV-I - Czy podatnik, który pomimo braku takiego obowiązku rozpoczął ewidencjonowanie obrotu przy użyciu kasy fiskalnej, może zaprzestać tego ewidencjonowania?

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 2 pkt 22, art. 6 pkt 3, art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), § 2 pkt 1, § 3 ust. 1 pkt 1, § 3a ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16 stycznia 2007 r., Nr L.dz. 92/NG/07 wniesionego przez X na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2007 r., Nr 1471/NTR1/443-385/06/MF, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Pismem z dnia 3 października 2006 r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii, czy w przedstawionym stanie faktycznym dopuszczalne jest zaprzestanie ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Strona wskazała, że w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego nie jest i nigdy nie była podatnikiem zobowiązanym do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kas rejestrujących - zwolnienie to wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Zdaniem Strony w okresie, w którym rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży na kasach rejestrujących i we wszystkich kolejnych latach działalności takie zwolnienie Jej przysługiwało, a ewidentnym Jej przeoczeniem było to, że z niego nie skorzystała. W opinii Strony powyższy fakt nie przesądza o możliwości skorzystania z tego zwolnienia w chwili obecnej. Strona podkreśliła, że planuje odstąpienie od ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych przy użyciu kas rejestrujących i wyrejestrowanie wszystkich zgłoszonych we właściwym urzędzie skarbowym urządzeń fiskalnych.

Jednocześnie Strona zauważyła, iż rozpoczęcie ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących przysporzyło Jej znacznych kosztów i w dalszym ciągu są one pomnażane.

Ponadto Strona podniosła, że zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas fiskalnych wynikającego z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących znacznie ograniczy koszty, a jednocześnie nie wpłynie w żadnym stopniu na wysokość osiąganych przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej do tej pory na kasach fiskalnych. Natomiast ewidencja prowadzona do tej pory za pomocą kas rejestrujących zastąpiona zostanie równie szczegółową ewidencją, która pozwoli na dokładne określenie przychodu ze sprzedaży i kwot podatku należnego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stała na stanowisku, iż w całym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących nie ma żadnego ograniczenia, które pozbawiałoby Ją na dzień dzisiejszy prawa wyboru zwolnienia z ewidencjonowania obrotu przy użyciu kas rejestrujących, jeżeli wcześniej dobrowolnie rozpoczęła ewidencję obrotu na kasach fiskalnych i nie skorzystała z przysługującego Jej wtedy zwolnienia.

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2007 r., Nr 1471/NTR1/443-385/06/MF, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, iż w świetle obowiązujących przepisów (wskazanych w postanowieniu) badany winien być wyłącznie obrót osiągnięty przez Stronę z pozostałej (dodatkowej) działalności, tj. sprzedaży materiałów informacyjnych, gazety firmowej, papierosów i zapalniczek. W konsekwencji, Strona jest obowiązana do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W zażaleniu Strona zarzuca zaskarżonemu postanowieniu błędną interpretację prawa podatkowego, co miało istotny wpływ na jego treść.

Strona w zażaleniu zaznacza, że stara się o zwolnienie od obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących jedynie w zakresie działalności dodatkowej, tj. sprzedaży materiałów informacyjnych, gazety firmowej, papierosów i zapalniczek, a więc działalności do której ma zastosowanie ustawa o podatku od towarów i usług.

Strona podkreśla, iż spełnia warunki wymienione w § 3a ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, a co się z tym wiąże jest podmiotem zwolnionym z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Strona podaje, że udział obrotów z tytułu prowadzenia działalności dodatkowej wynosi niespełna 2% w obrotach ogółem.

Ponadto Strona wskazuje, iż przesłanką do uzyskania przedmiotowego zwolnienia jest ponad 70% udział obrotów z tytułu sprzedaży towarów i usług wymienionych w pozycji 1-39 załącznika do ww. rozporządzenia, a zatem także z działalności związanej z grami losowymi i zakładami wzajemnymi (poz. 32 powyższego załącznika), w ogólnym obrocie podatnika osiągniętym w poprzednim r. podatkowym z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zdaniem Strony ustawa o VAT oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia mówią o ogólnym obrocie podatnika, a zatem nie jest to tylko obrót ze sprzedaży uzyskanej w związku z działalnością, do której mają zastosowanie przepisy ww. ustawy.

Jednocześnie Strona zauważa, że w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jest mowa o sprzedaży, przez którą rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy każdą sprzedaż, a nie wyłącznie sprzedaż uzyskaną z działalności, do której mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Strony nie zaktualizował się obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wcześniej z jakiegokolwiek tytułu. Strona ponownie podkreśla, iż w okresie, kiedy rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży na kasach rejestrujących, a także we wszystkich kolejnych latach działalności, przysługiwało Jej przedmiotowe zwolnienie.

Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2007 r., Nr 1471/NTR1/443-385/06/MF i o uznanie za dopuszczalną możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego w § 3a ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje:

Z przedstawionego w przedmiotowej sprawie stanu faktycznego wynika, że Strona prowadzi działalność gospodarczą na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27 z późn. zm.), a podstawowy rodzaj Jej działalności sklasyfikowany został w PKD pod Nr 92.71 Z. Cały przychód uzyskiwany z tej działalności podlega opodatkowaniu podatkiem od gier w wysokości 10% i nie mają do niego zastosowania zapisy ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 3 ww. ustawy. Obrót wynikający z zawieranych zakładów wzajemnych, tzn. zapłata za kupony oraz wypłata wygranych są ewidencjonowane w stosownym systemie ewidencji komputerowej w każdym punkcie przyjmowania zakładów. Obroty te są następnie przekazywane codziennie drogą elektroniczną do Jej centrali w Cieszynie. Ponadto w punktach przyjmowania zakładów Strona prowadzi dodatkową działalność polegającą na sprzedaży osobom fizycznym materiałów informacyjnych, gazety firmowej, papierosów i zapalniczek. Osiągnięte z tego rodzaju działalności obroty są znikome, a ich udział w obrotach ogółem nie przekracza rocznie 2%. W 1999 r. obroty z tej sprzedaży przekroczyły kwotę 40.000 zł, a więc kwotę uprawniającą do zwolnienia z ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotów ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych i Strona wystąpiła w dniu 6 stycznia 2000 r. z wnioskiem do właściwego wówczas urzędu skarbowego o odroczenie terminu rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas fiskalnych do dnia 31 stycznia 2001 r. Strona uzasadniła powyższy wniosek rodzajem prowadzonej działalności, rozproszeniem sprzedaży po całej Polsce i znacznymi nakładami inwestycyjnymi na zorganizowanie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Natomiast właściwy urząd skarbowy przychylił się do wniosku Strony. Jednakże kolejny wniosek o dalsze przesunięcie terminu rozpoczęcia ewidencjonowania został rozpatrzony przez organ podatkowy odmownie, w rezultacie czego Strona przystąpiła do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych na kasach rejestrujących od dnia 1 lutego 2001 r. Łącznie na dzień dzisiejszy Strona wykorzystuje do tego celu 387 szt. urządzeń fiskalnych i 2 kasy rezerwowe.

W tym miejscu organ odwoławczy zauważa, że zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2006 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. Natomiast rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 243, poz. 1768) termin ten został przedłużony do dnia 30 czerwca 2007 r.

Stosownie zaś do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 2006 r., do dnia 31 grudnia 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionej w poz. 1-39 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim r. podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy był wyższy niż 70%. Przy czym należy zaznaczyć, że w poz. 34 ww. załącznika zostały wymienione usługi związane z rekreacją, kulturą i sportem, z wyłączeniem usług związanych z filmami i taśmami wideo oraz wyświetlaniem filmów na innych nośnikach.

Ponadto organ drugiej instancji podkreśla, iż zgodnie z ww. przepisem powyższe zwolnienie stosuje się, jeżeli wcześniej nie powstał wobec podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje, że rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących dodano § 3a ust. 1 pkt 1, którym przedłużono termin określony w ww. § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 2006 r. do dnia 30 czerwca 2007 r.

W tym miejscu organ odwoławczy zauważa, iż analogiczne regulacje dotyczące kwestii zwolnienia podatnika z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zawierały także poprzednio obowiązujące rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących: rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 234, poz. 1971 z późn. zm.), rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. (Dz. U. Nr 273, poz. 2706 z późn. zm.).

Ponadto organ drugiej instancji podkreśla, że zarówno w ww. przepisach rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, jak i w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jest mowa o sprzedaży, przez którą - w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy także wskazać, iż stosownie do art. 6 pkt 3 powyższej ustawy, przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stoi na stanowisku, że określony w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących odnosi się jedynie do ww. czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Zdaniem organu odwoławczego powyższym obowiązkiem nie są objęte czynności pozostające poza zakresem opodatkowania VAT. W związku z czym obrót osiągnięty z tytułu wykonywania przez Stronę czynności w ramach Jej podstawowej działalności (wykonywanej na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych) nie powinien być brany pod uwagę przy rozstrzyganiu kwestii, czy Strona ma obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. A zatem w opinii organu drugiej instancji w rozpatrywanej sprawie winien być brany pod uwagę jedynie obrót osiągnięty przez Stronę z tytułu wykonywania dodatkowej działalność (tj. polegającej na sprzedaży osobom fizycznym materiałów informacyjnych, gazety firmowej, papierosów i zapalniczek), który (zdaniem Strony) jest znikomy, a jego udział w obrotach ogółem nie przekracza rocznie 2%.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ odwoławczy, podzielając stanowisko Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zaprezentowane w postanowieniu z dnia 8 stycznia 2007 r., Nr 1471/NTR1/443-385/06/MF stwierdza, że z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona nie spełniła warunków wynikających z ww. § 3 ust. 1 pkt 1, § 3a ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, uprawniających Ją do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia jak w sentencji decyzji.