1401/PH-I/4407/14-150/06/KO - Odliczenie podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do samochodów demonstracyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 września 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1401/PH-I/4407/14-150/06/KO Odliczenie podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do samochodów demonstracyjnych.

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26 września 2006 r. wniesionego przez firmę X, reprezentowaną przez Panią,.... na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 13 września 2006 r., znak: 1471/NTR2/443-234/06/MP w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 12 czerwca 2006 r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do samochodów demonstracyjnych.

Jak wynika z treści wniosku Strona prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie sprzedaży nowych i używanych samochodów. W związku z tym Strona nabywa paliwo do samochodów demonstracyjnych służących do jazd próbnych oraz do samochodów przedsprzedażowych, będących samochodami osobowymi. Zarówno samochody demonstracyjne, jak i przedsprzedażowe są przez Stronę traktowane jako towary handlowe i po krótkim okresie eksploatacji są sprzedawane klientom, zwykle po preferencyjnej cenie.

W związku z powyższym Strona wystąpiła o potwierdzenie stanowiska, iż kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dotyczących zakupu paliwa do samochodów demonstracyjnych podlegają odliczeniu analogicznie jak podatek związany z zakupem samochodów stanowiących przedmiot działalności handlowej.

W wydanym w dniu 13 września 2006 r. postanowieniu znak: 1471/NTR2/443-234/06/MP Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Uzasadniając swoje stanowisko organ pierwszej instancji wskazał na przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wnosząc o wnikliwe przeanalizowanie przedstawionego stanowiska.

Uzasadniając wniesione zażalenie Strona wskazuje, że ustawodawca dopuszczając pewne wyjątki dotyczące odliczenia podatku naliczonego w całości od zakupionych pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, tj. w sytuacji w której przedmiotem działalności pośrednika jest m.in. odsprzedaż samochodów, wprowadził regułę odnoszącą się również do firmy kupującej paliwo do samochodów demonstracyjnych w salonach lub do jazd próbnych. Ponadto, uzasadniając swoje żądanie Strona przywołała postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku (znak: RO-XV/443/VAT-691/85/AM/06) oraz artykuł z dziennika "Rzeczpospolita" z dnia 5 czerwca 2006 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

1.

jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub

2.

z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Analiza sprawy dokonana w kontekście zadanego pytania oraz zajętego przez Stronę stanowiska wskazuje, że interpretacja udzielona przez organ pierwszej instancji jest nieprawidłowa. Tym samym zachodzi przesłanka określona w art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Na wstępie należy podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, określonym w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednakże przepisy ustawy przewidują sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniającego go do takiego odliczenia. Stosownie do treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspónotowego nabycia towarów lub kwot podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W tym miejscu należy zauważyć, iż powołany powyżej przepis, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a)

odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b)

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Przepis powyższy jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że art. 86 ust. 3 art. ustawy nie dotyczy tej kategorii samochodów.

Tym samym zakaz odliczania podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów, których ten przepis nie dotyczy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona zajmuje się sprzedażą samochodów, z których część przeznaczona jest jako samochody demonstracyjne służące do jazd próbnych. W związku z tym Strona zakupuje paliwo do tych samochodów. Samochody te są zaewidencjonowane jako towary handlowe.

Zdaniem organu odwoławczego, z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności Strony jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż samochodów, które w okresie przedsprzedażowym pełnią rolę samochodów demonstracyjnych służących do jazd próbnych oraz samochody te figurują w ewidencji księgowej Spółki jako towary handlowe, Stronie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do tych samochodów.

W tym miejscu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

-

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W sytuacji zatem, gdy samochody używane są do celów demonstracyjnych w okresie krótszym niż rok nie zaliczają się do środków trwałych, lecz traktowane są jako towary stanowiące składniki majątku.

Tak więc w opisanej sytuacji stwierdzić należy, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania, o ile w okresie do 1 r. samochód będący pojazdem demonstracyjnym zostanie przez Stronę sprzedany.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl