1401/PD-4230Z-35/06/KO - Zwiększenie wartości początkowej otrzymanego aportem budynku o niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym

Pytanie podatnika dotyczy kwestii zwiększenia wartości początkowej otrzymanego aportem budynku o niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym

Decyzja

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8 poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. "P-I" z dnia 20.03.2006 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Nr 1471/DPD2/423-5/06/MS z dnia 07.03.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki

Orzeka

- Zmienić w/w postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i stwierdzić, że wartością początkową budynku wniesionego do Spółki w formie aportu będzie jego ustalona przez Spółkę wartość, nie wyższa niż wartość rynkowa, na którą składać się będzie również wartość dokonanych ulepszeń.

Uzasadnienie

Spółka zwróciła się wnioskiem z dnia 11.01.2006 r. o udzielenie interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka od 01.10.2001 r. dzierżawi od S.A. "P" budynek biurowy przy Al. Jerozolimskich. S.A. "P" przysługuje prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajduje się w/w nieruchomość. W dniu 1 stycznia 2004 r. "P-I", za zgodą właściciela dokonała modernizacji budynku biurowego. Ulepszenie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako inwestycja w obcym środku trwałym z roczną stawką amortyzacyjną 2,5 %. Aktem notarialnym z dnia 17 stycznia 2006 r. przeniesiono prawo użytkowania wieczystego nieruchomości i związane z nim prawo własności z S.A. "P" na "P-I". Zgodnie z § 5 niniejszej umowy przedstawiciele "P" w imieniu "P", w wykonaniu zobowiązania pokrycia objętych przez "P" udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym "P-I", utworzonych uchwałą opisaną w § 1 tego aktu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników "P-I" z dnia 17 stycznia 2006 r., przenoszą na rzecz "P-I" opisany w § 1 i 2 tego aktu aport w postaci nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego i związanego z nim prawa własności budynków, budowli i urządzeń), a przedstawiciele "P-I" w imieniu "P-I" wyrażają na to zgodę i aport ten, na rzecz "P-I" nabywają.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska w kwestii dotyczącej zwiększenia wartości początkowej otrzymanego aportem budynku o niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym. W uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka stwierdza, że w momencie, kiedy budynek oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu stają się własnością Spółki przestaje istnieć podstawa dalszej amortyzacji i ewidencjonowania ulepszenia w obcym obiekcie. Niezamortyzowana część inwestycji w kwocie netto powinna zwiększyć wartość początkową otrzymanego aportem budynku.

Postanowieniem Nr 1471/DPD2/423-5/06/MS z dnia 07.03.2006 r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie potwierdził stanowiska Spółki. Swoje rozstrzygnięcie uzasadnił tym, że w przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z wystąpieniem żadnej z okoliczności wymienionych w art. 16h ust. 1 pkt 1, które powodują, że podatnik winien zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Brak jest bowiem podstaw do stwierdzenia, że nabycie przez Podatnika prawa własności do dotychczas dzierżawionych nieruchomości powoduje wystąpienie okoliczności wskazanych w w/w przepisie. Podatnik nadal będzie wykorzystywał dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności w/w budynek wraz z ulepszeniami, zmieni się jedynie tytuł prawny na podstawie którego środek ten jest przez niego użytkowany.

W zażaleniu na w/w postanowienie Spółka podtrzymała swoje stanowisko zawarte we wniosku. W uzasadnieniu zażalenia Strona stwierdza, że w przedstawionym stanie faktycznym nie ma podstaw do stosowania art. 16h ust. 1 pkt 1, ponieważ po nabyciu własności budynku inwestycje w obcym środku trwałym nie mogą już stanowić odrębnych środków trwałych. Dodatkowo Spółka wskazała, że w myśl art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Spółka nabywając środek trwały w wyniku nabycia prawa jego własności ma obowiązek prawidłowo ustalić wartość początkową tegoż środka trwałego z zastosowaniem powołanych przepisów. Na przedmiotową wartość początkową budynku składać się zatem będzie wartość wnoszonego budynku powiększona o niezamortyzowaną część nakładów na inwestycje w obcym środku trwałym (poniesione wydatki na ulepszenie budynku). W konsekwencji, wartość początkowa budynku zostanie ustalona zgodnie z dyspozycją art. 16g ust. 1 pkt 4 tj. w wysokości wartości rynkowej przedmiotu wkładu niepieniężnego.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki, postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz zażalenia Podatnika, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza jak niżej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dzierżawiony przez Spółkę budynek, na modernizację którego poniesiono nakłady (zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym) został przekazany Spółce w formie aportu.

W tym przypadku, od momentu rozwiązania umowy dzierżawy i wniesienia do majątku Spółki tego budynku w formie aportu - Spółka nie może już dokonywać odpisów amortyzacyjnych inwestycji w obcym środku trwałym, gdyż zmieni się kwalifikacja własności tego środka trwałego - będzie on stanowił składnik majątku Spółki.

Stosownie bowiem do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak wynika z kolei z treści art. 48 Kodeksu cywilnego do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem. Oznacza to, że od momentu przeniesienia prawa własności na Spółkę staje się ona właścicielem zarówno środka trwałego jak też ulepszeń w nim dokonanych.

W konsekwencji Spółka nie może również zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym. Kosztem uzyskania przychodu będą w tej sytuacji odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej wniesionego aportem środka trwałego.

Wartość początkowa wniesionego do Spółki środka trwałego powinna zostać ustalona na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Wartość początkowa wniesionego w formie aportu środka trwałego ustalona na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. może zostać podwyższona jedynie o wydatki poniesione na jego montaż - co wynika z art. 16g ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Tak więc wysokość wartości początkowej środka trwałego wniesionego aportem ograniczona jest jedynie jego wartością rynkową (oraz ewentualnymi wydatkami na montaż).

Ponadto stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie stanowią kosztu uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że wartością początkową budynku wniesionego do Spółki w formie aportu będzie jego ustalona przez Spółkę wartość, nie wyższa niż wartość rynkowa, na którą składać się będzie również wartość dokonanych ulepszeń (modernizacji).

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 121 ustawy Ordynacja podatkowa należy uznać go za nietrafny bowiem powołane przez Stronę postanowienie zostało wydane na podstawie innego stanu faktycznego dla innego podmiotu i nie znajduje zastosowania w sprawie.