1401/PD-4230Z-100/05/JP - Koszty niewielkich ilości kosmetyków, próbek i testerów przekazywanych do redakcji w celu rozpowszechnienia wizerunku tych towarów w mediach jako koszt uzyskania przychodu

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 grudnia 2005 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1401/PD-4230Z-100/05/JP Koszty niewielkich ilości kosmetyków, próbek i testerów przekazywanych do redakcji w celu rozpowszechnienia wizerunku tych towarów w mediach jako koszt uzyskania przychodu

Koszty niewielkich ilości kosmetyków, próbek i testerów przekazywanych do redakcji w celu rozpowszechnienia wizerunku tych towarów w mediach jako koszt uzyskania przychodu

Pytanie podatnika

Czy koszty pojedynczych próbek, testerów bądź produktów, przekazywanych redakcjom, stanowią koszty uzyskania przychodu dla Spółki w sytuacji gdy bezpośrednim skutkiem takiego przekazania nie były ukazujące się w prasie artykuły na temat towarów sprzedawanych przez Spółkę lub artykuły w inny sposób dotyczące Spółki.

Decyzja

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia "C" Sp. z o.o. z dnia 30.09.2005 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 19.09.2005 r. nr 1472/ROP1/423-240-230/05/JL w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika

orzeka

- odmówić zmiany przedmiotowego postanowienia w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.

Uzasadnienie

Spółka jest dystrybutorem na terytorium Polski zagranicznych kosmetyków zapachowych i pielęgnacyjnych. W ramach prowadzonych działań marketingowych Spółka organizuje m. in. konferencje prasowe oraz okolicznościowe spotkania z dziennikarzami, jak również przesyła do redakcji czasopism i dzienników pojedyncze egzemplarze kosmetyków bądź próbki i testery tych kosmetyków w celu zapoznania się z nimi przez dziennikarzy danej redakcji.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z pytaniem, czy w/w koszty pojedynczych próbek, testerów bądź produktów, przekazywanych redakcjom, stanowią koszty uzyskania przychodu dla Spółki w sytuacji gdy bezpośrednim skutkiem takiego przekazania nie były ukazujące się w prasie artykuły na temat towarów sprzedawanych przez Spółkę lub artykuły w inny sposób dotyczące Spółki.

Zdaniem Spółki, koszty niewielkich ilości kosmetyków, próbek i testerów przekazywanych do redakcji w celu rozpowszechnienia wizerunku tych towarów w mediach stanowią w całości koszt uzyskania przychodu dla Spółki.

Postanowieniem z dnia 19.09.2005 r. nr 1472/ROP1/423-240-230/05/JL Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie potwierdził stanowiska Spółki.

W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Główną zasadą zaliczenia poniesionych wydatków na reklamę w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest sposób jej prowadzenia, czyli ukierunkowanie na jej adresatów. Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna czyli występuje w dostępnym dla wszystkich miejscu, jest przede wszystkim oficjalna jawna i skierowana do anonimowych odbiorców. W przedmiotowej sprawie koszty pojedynczych egzemplarzy kosmetyków bądź próbki i testery tych kosmetyków będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodu, jeżeli powyższe działania będą miały następstwo w postaci odpowiednich publikacji skierowanych do anonimowego i nieograniczonego kręgu odbiorców.

W zażaleniu skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Spółka stwierdza, że wydatki będące przedmiotem postępowania ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów, tj. w celu zwiększenia popytu na towary, których Spółka jest jedynym dystrybutorem w Polsce. Nie wiążą się z osiągnięciem określonego przychodu, lecz poniesione zostały celowo i rozsądnie w celu osiągnięcia przychodu, choćby przychód taki następnie nie został z przyczyn niezależnych od podatnika osiągnięty. W niektórych przypadkach wydatki takie uzyskują pośredni związek z osiągniętym przychodem gdy na skutek przesłania pojedynczych egzemplarzy towarów, testerów bądź próbek redakcja danego czasopisma opublikowała ich zdjęcia bądź artykuł na ten temat.

Opisane działania Spółki mają na celu osiągnięcie stosunkowo niewielkim kosztem rezultatu w postaci publikacji skierowanych do nieoznaczonego grona czytelników czasopism, które to publikacje nie byłyby artykułami odpłatnymi.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki oraz postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza jak niżej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Artykuł 16 ust. 1 pkt 28 stwierdza, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przesyłając niewielkie ilości kosmetyków, próbki i testery redakcjom prasowym Spółka ma na celu zaprezentowanie ich walorów i właściwości kosmetycznych. W tej sytuacji należy uznać, że przekazanie wymienionych produktów stanowi ich reklamę.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalony został pogląd, że reklama, która jest kierowana do określonej, nie anonimowej liczby odbiorców, zindywidualizowanego adresata jest reklamą niepubliczną. O publicznym charakterze reklamy przesądza bowiem to, że będąc skierowaną do nieograniczonego kręgu podmiotów, potencjalnie umożliwia ona każdemu zapoznanie się z jej treścią (wyrok z dnia 29.01.1999 r. sygn. akt. I SA/Wr 1590/97, 17.02.1999 r. sygn. akt SA/Gd 259/97, 18.11.2004 r. sygn. akt III SA 3224/03).

W wyroku z dnia 19 kwietnia 2002 r., sygn. akt I SA/Łd 762-763/01 NSA orzekł iż: "Wydatki na konferencję prasowa mającą na celu reklamę i promocję towaru mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocje i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli wywołało to skutek w postaci stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników."

W przedmiotowej sprawie, na podstawie przedstawionego w zażaleniu sposobu działania Spółki, możliwość zapoznania się z produktami Spółki będą miały jedynie osoby, do których kosmetyk jest wysyłany. Jeżeli redakcja nie opublikuje w ogólnodostępnym czasopiśmie reklamy produktu to wydatki ponoszone na kosmetyki, próbki i testery wysyłane do redakcji prasowej będą stanowiły koszty uzyskania przychodu do wysokości 0,25 % uzyskanych przez Spółkę przychodów.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl