1401/BP-II/4210-8/07/JM - Koszt utylizacji niesprzedanych towarów.

"Z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu na 2006 r., wynika że kosztami uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych. W obowiązującym od 1 stycznia 2001 r. stanie prawnym, żaden przepis art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie wyklucza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych, co nie oznacza jednak automatycznego pomniejszania przychodów podatkowych o wszystkie straty powstałe w środkach obrotowych. Stanowisko to jest powszechnie aprobowane w orzecznictwie sądów administracyjnych /wyrok NSA z 28 lipca 2005 r. sygn. akt FSK 2000/04; wyrok NSA z 18 września 2003 r. sygn. akt SA/Rz 2130/01/.

Uznanie strat w środkach obrotowych za koszty uzyskania przychodów jest możliwe, o ile stan faktyczny spełnia warunki art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za koszt podatkowy należy uznać straty w środkach obrotowych, gdy powstały poza wolą podatnika, w sposób od niego niezależny, mimo zachowania należytej staranności w prowadzeniu przedsiębiorstwa, gdy okoliczności powstania owych strat wykazane zostały w sposób należyty. Należy także zauważyć, iż w niektórych przypadkach straty w środkach obrotowych są konsekwencją prowadzenia działalności gospodarczej w sposób naturalny na ich powstanie. Organ odwoławczy, odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego w niniejszej sprawie, stwierdza, że zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów jako normalne następstwo prowadzonej działalności, jak i wydatki ponoszone na usługi utylizacyjne, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Organ II instancji, zwraca uwagę że, ponoszone przez podatnika koszty uzyskania przychodów, mają być prawidłowo udokumentowane. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określa formy dokumentowania wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w art. 9 ust. 1, nakłada na podatników jedynie obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami. Z kolei przepis art. 180 Ordynacji podatkowej stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast w art. 181 ww. ustawy wymienia się przykładowo, rodzaje dowodów najczęściej spotykane w postępowaniu podatkowym. Przez pojęcie "dowodu" rozumie się środek, który pozwala na przekonanie o istnieniu określonych faktów lub umożliwia weryfikację twierdzeń o tych faktach. Dyrektor Izby Skarbowej uważa, że sposób udokumentowania wydatków ponoszonych przez Spółkę, na utylizację niesprzedanych towarów, tj. niemożność szczegółowego wykazania ilości i wartości przekazanego sprzętu do utylizacji, nie podlega interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej. Zdaniem organu II instancji, Spółka ma obowiązek dokumentować ponoszone koszty w taki sposób, aby móc przedstawić lub wskazać dowody na okoliczność faktycznego poniesienia wydatków w celu osiągnięcia przychodów oraz potwierdzających związek przyczynowo - skutkowego z osiągniętym lub zamierzonym przychodem. W taki sposób udokumentowany wydatek, który został poniesiony na nabycie usługi utylizacyjnej, może stanowić koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...)"