1401/BP-II/4210-1/07/KO - Zwrot części opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1401/BP-II/4210-1/07/KO Zwrot części opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

"(...)Zgodnie z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów dokonana przez jednostkę winna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku, jego celowość i zasadność dla funkcjonowania podmiotu oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. Wydatki z tytułu podatku od nieruchomości i opłaty za użytkowanie wieczyste zwykle klasyfikowane są jako wydatki pośrednie, ponieważ ich charakter nie znajduje odzwierciedlenia w danym przychodzie.

Zgodnie z zapisami umowy zawartej pomiędzy Stroną a Zbywcą, do zapłaty opłaty za użytkowanie wieczyste działki za 2006 r. zobowiązany jest Zbywca. Z kolei "E" zobowiązana jest do zwrócenia na rzecz Zbywcy kwoty stanowiącej proporcjonalną część opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego działki będącej przedmiotem transakcji tj. za okres od 6 lutego 2006 r. do końca roku. Zatem Podatnik zawierając umowę nabycia prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynku zobowiązał się również warunkowo, do zwrotu części opłaty za użytkowanie wieczyste. Jak wynika z akt sprawy bez tego postanowienia umowa nie doszłaby do skutku. W konsekwencji "E" nie nabyłaby budynku, który stanowi główne źródło jej przychodów. Zgodzić należy się ze Stroną, że opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, o których mowa w art. 238 k.c. mają charakter cywilnoprawnego świadczenia okresowego i tak jak inne świadczenia cywilnoprawne mogą być przedmiotem regulacji umownych. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 listopada 2000 r. IV CKN 164/00 stwierdził: "Przedmiot użytkowania wieczystego wcale nie musi pozostawać we władaniu wieczystego użytkownika skoro nie jest wyłączony z obrotu. Przypisany temu prawu obowiązek świadczenia przypisanej w art. 238 k.c. opłaty rocznej natomiast, wprawdzie dzieli losy tego prawa, niemniej jednak nie w takim znaczeniu, żeby nie można było w drodze swobody kształtowania stosunków cywilnoprawnych (art. 353 k.c.) przerzucić tego prawa na osobę nie będącą wieczystym użytkownikiem".

Jednocześnie należy zauważyć, że z przedstawionych w zażaleniu postanowień zawartej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku wynika, że obowiązek zapłaty części opłaty za użytkowanie wieczyste ma charakter warunkowy (pozytywna opinia organu podatkowego). Na dzień sprzedaży prawa wieczystego użytkowania oraz budynku nie istniało roszczenie o zwrot ww. opłaty. Należy zatem uznać, że zwrot opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste za okres od 6 lutego 2006 r. do końca tego roku nie jest elementem ceny nabycia prawa użytkowania wieczystego (art. 16g ust. 3 ustawy). Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Strony mogły więc umówić się na częściowy zwrot opłaty za użytkowanie wieczyste.

Reasumując stwierdzić należy, że zobowiązanie Spółki do zwrotu opłaty za użytkowanie wieczyste było warunkiem zawarcia umowy przeniesienia własności budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Nieruchomości te są wykorzystywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem Spółka ma prawo do zaliczenia określonych w umowie cywilnoprawnej wydatków związanych z opłatą za wieczyste użytkowanie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 - mimo faktu, że to nie zainteresowana bezpośrednio na podstawie art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami wniosła sporną opłatę do odpowiedniego urzędu. (...)"

Opublikowano: S.Podat. 2007/8/28-29