1401/BF-I/4117-14/51/06/AG - Konsekwencje podatkowe związane z wystąpieniem ze spółki wspólnika spółki osobowej.

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 17 listopada 2006 r. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 6 listopada 2006 r. Nr 1449/1CG/415/i-44/A/06/MM w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Pan X, pismem z dnia 3 sierpnia 2006 r., wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, tworzona jest Spółka Komandytowa, z siedzibą w Warszawie, która będzie prowadzić w Polsce pozarolniczą działalność gospodarczą polegająca na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Komplementariuszem w Spółce Komandytowej zostanie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast wnioskodawca będzie komandytariuszem w tej Spółce. Udział wspólników w zyskach Spółki Komandytowej będzie ustalony w zależności od wysokości wkładów wniesionych przez nich do Spółki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Pan X wyraził stanowisko, że wycofanie pieniędzy i innych składników majątku ze Spółki Komandytowej do majątku osobistego osoby fizycznej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Pan X wskazał, że przedmiotem wycofania z majątku spółki będą środki pieniężne wypłacone na podstawie uchwały wspólników Spółki Komandytowej, a także, że zapytanie dotyczy zarówno wycofania środków w trakcie działania spółki, oraz w momencie jej rozwiązania.

Postanowieniem z dnia 6 listopada 2006 r. Nr 1449/1CG/415/i-44/A/06/MM, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia stwierdzono, że wypłacenie występującemu wspólnikowi wartości ustalonego udziału w pieniądzu czy też w naturze stanowi dla niego przysporzenie majątkowe, które jest opodatkowane na zasadach ogólnych jako dochód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto wskazano, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50 lit. a cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody otrzymane w związku ze zwrotem wkładów w spółce wolne są od podatku dochodowego, w części stanowiącej koszt ich nabycia, nadwyżka zaś podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na powyższe postanowienie wniesiono zażalenie, w którym zarzucono naruszenie art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez błędną ich wykładnię.

Z uwagi na podniesione zarzuty, Pełnomocnik Strony wnosi o potwierdzenie, że stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 4 sierpnia 2006 r. jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpoznaniu zarzutów zażalenia zauważa, co następuje:

Przedmiotem niniejszego postępowania jest ocena prawidłowości wydanego postanowienia Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Stosując się do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika był zobowiązany udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie wnoszącego, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Organ orzekający w sprawie udziela interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, a zatem przedstawia pogląd na to, jakie przepisy znajdują zastosowanie w opisanym przez podatnika stanie faktycznym i jakie są tego konsekwencje w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Analizując stan faktyczny zaprezentowany przez Podatnika oraz odnoszące się do tego stanu przepisy prawa podatkowego należy zauważyć, iż stosownie do art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Zgodnie z art. 103 ww. ustawy w sprawach nie uregulowanych stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Spółka komandytowa jest spółką osobową, nie mającą osobowości prawnej, stąd dla potrzeb opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez jej wspólników jako osób fizycznych ma zastosowanie art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użyłkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 65 § 1-5 Kodeksu spółek handlowych, wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej powoduje obowiązek rozliczenia się z byłym wspólnikiem. Prawo do zwrotu udziału kapitałowego obejmuje zwrot wniesionych do spółki wkładów, a także nadwyżkę majątkową. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego wspólnika, przez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wszystkie składniki materialne i niematerialne, które mają wartość wymierną w pieniądzu oraz wartość zbywczą spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym - oznaczające konieczność wyceny majątku spółki jawnej według cen rynkowych. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy wypłaca się wspólnikowi - co do zasady - w pieniądzu.

Obowiązujące w zakresie stosunków majątkowych wspólników spółki komandytowej przepisy Kodeksu spółek handlowych nie zawierają szczególnych regulacji odnoszących się do zasad ustalania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w formie udziału w spółce osobowej, odmiennych od powszechnie obowiązujących na podstawie cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając więc skutki podatkowe wystąpienia wspólnika, odwołać się należy do regulacji art. 9 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zarówno powołane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierające wyłączenia opodatkowania wskazanych kategorii dochodów z zakresu objętego tą ustawą, jak również przepisy art. 14 ust. 3 tejże ustawy, wyłączające niektóre rodzaje przychodów z katalogu przychodów z działalności gospodarczej - nie wymieniają zwrotu udziału kapitałowego, z wyjątkiem art. 21 ust. 1 pkt 50. Zatem dochody te będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych cyt. wyżej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym zakresie obowiązuje regulacja przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przychody otrzymane w związku ze zwrotem wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych wkładów, wolne są od podatku dochodowego. Skoro występującemu wspólnikowi przysługuje prawo do zwrotu udziału kapitałowego, który powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady oraz nadwyżkę majątkową, zatem nadwyżka ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż ocena stanowiska Strony dokonana przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście jest prawidłowa.

Końcowo zauważyć należy, że w sytuacji, gdy wspólnik będący osobą fizyczną występuje ze spółki osobowej i nie zamierza kontynuować działalności gospodarczej samodzielnie lub w ramach innej spółki osobowej, traktowany jest jako osoba fizyczna likwidująca działalność gospodarczą, zobowiązana do ustalenia dochodu z remanentu likwidacyjnego zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a także do zapłaty 10 % zryczałtowanego podatku dochodowego od remanentu likwidacyjnego, co wynika z regulacji przepisów art. 24 ust. 3 oraz art. 44 ust. 4 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowa decyzja wydana została na podstawie stanu prawnego, obowiązującego na dzień złożenia wniosku przez podatnika i jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.