1401/BF-I/4117-14/49/06/JC - Możliwość zmiany decyzji co do wyboru podatku liniowego.

Na podstawie art. 14b § 5 oraz art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Pani z dnia 30.10.2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie z dnia 4 października 2006 r. nr 1421/BF/415-65/GJ/06 w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Pismem z dnia 18 lipca 2006 r. wystąpiła Pani z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zdaniem Pani, złożenie oświadczenia o wyborze na 2006 rok opodatkowania liniowym podatkiem dochodowym przychodów z działalności gospodarczej nie pozbawia Pani możliwości skorzystania z opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dziecko, jeżeli w roku podatkowym nie osiągnie Pani przychodu z tej działalności.

Postanowieniem z dnia 4 października 2006 r. nr 1421/BF/415-65/GJ/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie w uznał stanowisko Pani zawarte we wniosku za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu przedstawiającym stan prawny zajętego stanowiska organ podatkowy pierwszej instancji powołał zapisy art. 6 ust. 4 pkt 3 i ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie już samo złożenie przez Panią oświadczenia o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym powoduje, że mają do Pani zastosowanie przepisy art. 30c ustawy, a to wyklucza możliwość złożenia rocznego zeznania o dochodzie wspólnie z dzieckiem. Na możliwość skorzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia rocznego przez osobę samotnie wychowującą dziecko nie ma więc wpływu fakt nie osiągnięcia, w roku podatkowym, przychodów opodatkowanych w sposób zryczałtowany (19% podatkiem liniowym.

Uznając, że powyższe postanowienie naruszyło art. 2 i 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 120 i art. 122 ustawy - Ordynacja podatkowa a także błędnie zinterpretowało przepis art. 6 ust. 8 w związku z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wniosła Pani o uchylenie postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie i potwierdzenie prawidłowości Pani stanowiska.

Po przeanalizowaniu akt i rozpoznaniu zarzutów zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, co następuje:

Zgodnie z zapisem w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od osoby samotnie wychowującej w roku podatkowym dziecko - które nie ukończyło 25 lat, uczy się w szkole wyższej (w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym lub przepisów o wyższych szkołach zawodowych) i nie uzyskało w roku podatkowym dochodów (z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku) - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dziecko.

Jednakże z zapisu wymienionego ust. 8 (art. 6 ustawy) wynika jednoznacznie, że ten preferencyjny sposób rozliczenia rocznego nie dotyczy osoby samotnie wychowującej dziecko, gdy do tej osoby lub do dziecka maja zastosowanie przepisy art. 30c ustawy.

Tak jednoznaczne brzmienie przepisu powoduje konieczność uznania, że o możliwości wspólnego rozliczenia rocznego osoby samotnie wychowującej dziecko i dziecka decyduje nie fakt osiągnięcia przychodu opodatkowanego podatkiem liniowym ale już samo złożenie oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

W ocenie organu odwoławczego dokonana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie interpretacja zapisu art. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). jest prawidłowa a zarzut dotyczący naruszenia tego przepisu nie jest trafny.

Pozostałe zarzuty odwołania, dotyczące naruszenia przepisów art. 120 i art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 2 i art. 7 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483) zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, są zbyt ogólnikowe. Brak wskazania, na czym konkretnie polega naruszenie, wymienionych przez Stronę, przepisów uniemożliwia ustosunkowanie się do tego zarzutu.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie organ podatkowy pierwszej instancji orzekający w sprawie udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, przedstawiając jakie przepisy znajdują zastosowanie w opisanym przez Panią stanie faktycznym i jakie są tego konsekwencje w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wydając postanowienie organ ten oparł się na obowiązującym prawie zarówno z punktu widzenia formalnego (udzielono interpretacji we właściwym trybie, określonym przepisami Ordynacji podatkowej) jak i merytorycznego (wskazano obowiązujące przepisy ustawy podatkowej, które znajdują zastosowanie w sprawie).