1061-IPTPP3.4512.52.2016.2.JM - Ustalenie prawa do pełnego odliczenia podatku w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części i paliwo do samochodu przeznaczonego na wynajem i innej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części i paliwo do samochodu przeznaczonego na wynajem i innej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części i paliwo do samochodu przeznaczonego na wynajem i innej działalności gospodarczej oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz o podpis Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Firma jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się w formie PKPiR. Firma prowadzi działalność: usługi transportowe, a w lutym wpis do ewidencji działalności gospodarczej został poszerzony o wynajem samochodów osobowych (bez kierowcy) - symb. PKD 77.11.Z. W przyszłości planowane jest nabycie samochodu osobowego w formie leasingu operacyjnego w celu wynajmu pojazdu innej firmie co będzie dokumentowane comiesięczną fakturą VAT (samochód osobowy nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych). Podatek VAT od faktur leasingowych, części, paliwa będzie odliczany w całości (100%), gdyż samochód osobowy będzie stanowił przedmiot wynajmu innej firmie.

Po zakończonym leasingu samochód osobowy będzie wykupiony na osobę prywatną więc nie będzie stanowił majątku firmy, tylko majątek prywatny.

Wnioskodawca prowadzi firmę:.... Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe.

1. Faktury dokumentujące wydatki związane z ratami leasingowymi, częściami oraz paliwem (paliwo zakupione przez Wnioskodawcę) będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy.

2. Pierwsza umowa najmu została zawarta 15 marca 2016 r. na okres 1 roku z firmą:.... NIP:..... Następne umowy najmu będą długoterminowe.

3. Samochód osobowy będzie wykorzystywany na wynajem.

4. Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - stawką 23%.

5. W trakcie trwania umowy najmu, gdzie samochód będzie do dyspozycji najemcy, zakup paliwa będzie dokonywany przez najemcę. W okresie kiedy samochód będzie w dyspozycji Wnioskodawcy w związku z ewentualnymi naprawami, wymianą opon, badaniami technicznymi w stacjach kontroli pojazdów zakup paliwa na dojazd będzie dokonywany przez Wnioskodawcę co będzie dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na firmę Wnioskodawcy - VAT naliczony będzie odliczony w 100%.

6. O ilości i miejscu nabycia paliwa do samochodu w trakcie wynajmu będzie decydował najemca.

7. Samochód do wynajmu będzie przekazywany z tzw. "pełnym bakiem".

8. W okresie umowy najmu zakupu paliwa będzie dokonywał najemca, co dokumentowane będzie fakturą wystawianymi na firmę najemcy. W okresie kiedy samochód będzie w dyspozycji Wnioskodawcy zakupu paliwa będzie dokonywał Wnioskodawca co będzie dokumentowane fakturą VAT na firmę Wnioskodawcy.

9. Po zakończeniu umowy najmu samochód nadal będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą oraz nadal będzie przeznaczony pod wynajem i będzie wynajmowany, jeżeli Wnioskodawcy uda się znaleźć najemcę.

* Dokumentem, z którego będzie wynikało, iż samochód jest wykorzystywany do działalności gospodarczej, będzie umowa najmu.

* Wnioskodawca nie będzie kontrolował najem, gdyż przeznaczenie samochodu wynika z umowy najmu.

* Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu.

* Wnioskodawca nie składał do Urzędu Skarbowego informacji VAT-26.

* Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu samochód nadal będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą, pojazd i kluczyki będą przechowywane w firmie Wnioskodawcy.

W lutym Wnioskodawca otrzymywał fakturę zaliczkową na zakup samochodu i odliczył podatek VAT naliczony w wysokości 100%. W deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest odliczanie 100% VAT od faktur leasingowych i innych zakupów (części, paliwo) związanych z samochodem osobowym przeznaczonym wyłącznie na potrzeby odpłatnego najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT od faktur leasingowych, części, paliwa będzie odliczany 100%, gdyż samochód osobowy będzie tylko i wyłącznie wynajmowany innej firmie (nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych). Samochód osobowy będzie wykorzystywany w celu odpłatnego najmu innej firmie co dokumentowane będzie wystawieniem comiesięcznej faktury VAT tej firmie. Zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. A w zw. z ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT ograniczenia w odliczeniu VAT nie mają zastosowania, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, przy czym sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Według art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę:.... Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe. Firma prowadzi działalność: usługi transportowe, a w lutym wpis do ewidencji działalności gospodarczej został poszerzony o wynajem samochodów osobowych (bez kierowcy) - symb. PKD 77.11.Z. W przyszłości planowane jest nabycie samochodu osobowego w formie leasingu operacyjnego w celu wynajmu pojazdu innej firmie. Faktury dokumentujące wydatki związane z ratami leasingowymi, częściami oraz paliwem (paliwo zakupione przez Wnioskodawcę) będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy. W okresie umowy najmu zakupu paliwa będzie dokonywał najemca, co dokumentowane będzie fakturą wystawianymi na firmę najemcy. W okresie kiedy samochód będzie w dyspozycji Wnioskodawcy zakupu paliwa będzie dokonywał Wnioskodawca co będzie dokumentowane fakturą VAT na firmę Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - stawką 23%. Pierwsza umowa najmu została zawarta 15 marca 2016 r. na okres 1 roku. Samochód osobowy będzie wykorzystywany na wynajem. Po zakończeniu umowy najmu samochód nadal będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą oraz nadal będzie przeznaczony pod wynajem i będzie wynajmowany, jeżeli Wnioskodawcy uda się znaleźć najemcę. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu samochód nadal będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą, pojazd i kluczyki będą przechowywane w firmie Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanej sytuacji dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części, paliwo do samochodu przeznaczonego na wynajem i innej działalności gospodarczej.

Wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodów przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu "wyłącznie" w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów np. użycie samochodu przez pracownika Wnioskodawcy celów służbowych. Zatem w odniesieniu do pojazdu, który - tak jak w przypadku Wnioskodawcy - będzie przeznaczony do odpłatnego najmu, ale pomiędzy poszczególnymi umowami najmu samochód będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą inną niż wynajem, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane przepisami elementy. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przeznacza samochód również do wykorzystywania do celów pozostałej działalności gospodarczej, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w firmie zasad jego używania eliminujących, możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, to ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszeniu naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-26 informacji o pojeździe samochodowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej. W sytuacji opisanej we wniosku nie można bowiem uznać, że pojazd będzie przeznaczony wyłącznie do odpłatnego najmu, gdyż jak sam Wnioskodawca wskazuje pomiędzy poszczególnymi umowami najmu samochód będzie wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą.

Tym samym należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach sprawy, aby Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części i paliwo do samochodu, które będzie nabywane w okresie pomiędzy poszczególnymi umowami najmu (o ile nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy), stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z ust. 4 pkt 1, ust. 5 pkt 1 lit. a i ust. 12, to Wnioskodawca zobowiązany będzie do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe oraz prowadzenia ewidencji przebiegu tego pojazdu, a także zapewnienia procedur, wykluczających użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W przypadku natomiast niespełnienia tych warunków, trzeba uznać, że samochód ten wykorzystywany będzie do działalności mieszanej, a zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia całości podatku naliczonego.

Zatem, w przypadku braku ewidencji przebiegu pojazdu, niezgłoszenia pojazdu na druku VAT-26 i niezapewnieniu procedur, wykluczających użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, Wnioskodawcy - w myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy - będzie przysługiwało prawo do odliczenia tylko 50% kwoty podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na leasing samochodu oraz wydatkami na części, paliwo do samochodu, które będzie nabywane w okresie pomiędzy poszczególnymi umowami najmu.

Odnosząc się do kwestii związanej z prawem do odliczenia podatku w związku z wydatkami na zakup paliwa w okresie trwania umowy najmu, to w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w okresie umowy najmu zakupu paliwa będzie dokonywał najemca, co dokumentowane będzie fakturą wystawianymi na firmę najemcy.

Zgodnie z treścią art. 106e pkt 3;4 i 5 ustawy, faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Zatem w zakresie wydatków na zakup paliwa w okresie trwania umowy najmu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało w ogóle prawo do odliczenia podatku, ponieważ faktury dokumentujące nabycie paliwa w ww. okresie, nie będą wystawione na Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacja został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.