1061-IPTPP3.4512.20.2016.2.OS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2016 r. (data wpływu Izby Skarbowej w Łodzi 15 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, będącej we wspólności majątkowej małżeńskiej - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2016 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, będącej we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, własnego stanowiska oraz przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (...) wraz z małżonkiem (...) są właścicielami, na zasadach rozszerzonej umownej małżeńskiej wspólności majątkowej, nieruchomości położonej w... powiecie..., województwie..., o obszarze 0,2817 ha stanowiącej działkę o nr ewid. 6549/3. Niniejsza nieruchomość stanowi ich majątek wspólny na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej małżeńską wspólność ustawową objętą aktem notarialnym z dnia 23 grudnia 2015 r. Przed rozszerzeniem wspólności majątkowej właścicielem powyższej nieruchomości był mąż (... który nabył ją na podstawie umowy sprzedaży - akt notarialny z dnia 15 marca 2001 r. Powyższa nieruchomość została przeznaczona z dniem 19 listopada 2014 r. do wyłącznego wykorzystywania na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej zarejestrowanej pod nazwą... z siedzibą..., NIP..., REGON.... Firma ta przez cały okres od dnia 19 listopada 2014 r. do chwili obecnej jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotowa nieruchomość w latach 2014-2015 została zabudowana:

Ponadto dokonano przebudowy posadowionego na przedmiotowej działce dodatkowego budynku usługowego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnia samochodową, a nakłady na jego ulepszenie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Wszelkie prace związane z wykonaniem wszystkich ww. obiektów wykonano w ramach działalności gospodarczej... w latach 2014-2015 (NIP...). W związku z budową budynku biurowego obsługi stacji paliw, całej infrastruktury stacji paliw, wiaty stalowej, utwardzenia placu oraz przebudową budynku usługowego Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku naliczonego. Ponadto opisane wyżej budynki ani stacja paliw nie były do grudnia 2015 r. przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w szczególności nie były do tego czasu przedmiotem najmu ani dzierżawy opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Od grudnia 2015 r. nieruchomość wraz z zabudową jest wydzierżawiona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez.... W 2016 r... wraz z mężem zamierzają dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wraz z infrastrukturą na niej posadowioną.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Sprzedawana nieruchomość, objęta zakresem pytania, nie będzie stanowiła:

a. Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - gdyż sprzedaż nie obejmuje: 1) oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorstwo, 2) praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości z innych stosunków prawnych, 4) wierzytelności, i środków pieniężnych, 5) koncesji, licencji, zezwoleń, 6) patentów i innych praw własności przemysłowej, 7) majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych, 8) tajemnic przedsiębiorstwa, 9) ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,

b. Zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż brak jest też wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego zbywanej nieruchomości w stosunku do całego przedsiębiorstwa i przedmiotem sprzedaży nie są zobowiązania związane ze zbywaną nieruchomością.

2. W odpowiedzi na pytanie: "Czy budynek handlowy obsługi stacji paliw, zakopane w ziemi dwa zbiorniki paliw ciekłych o poj. 30 m³ każdy, dwa dystrybutory stacji paliw, rurociągi technologiczne, instalacja LPG wraz ze zbiornikiem, wiata stalowa, myjnia oraz budynek socjalno-biurowy, mające być przedmiotem sprzedaży stanowią budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.). Należy wskazać odrębnie dla każdego z ww. obiektów". Wnioskodawca odpowiedział: Tak:

a. Budynek handlowy obsługi stacji paliw (kategoria XVII wg ustawy - Prawo budowlane),

b. Wiata stalowa (kategoria XVII wg ustawy - Prawo budowlane),

c. Instalacja paliwowa i gazu propan butan (w skład której wchodzą: 2 szt. zbiorników paliwowych podziemnych o poj. 30 m³ każdy, zbiornik podziemny gazu płynnego propan-butan - 1 szt., stanowiska spustowe paliwowe, dystrybutor gazowy 1 szt.) (kategoria XX wg ustawy - Prawo budowlane),

d. Budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową (kategoria XVII wg ustawy - Prawo budowlane),

e. Plac utwardzony płytą betonową (kategoria XVII wg ustawy - Prawo budowlane),

f. Plac utwardzony kostką brukową (kategoria XVII wg ustawy - Prawo budowlane),

wszystkie te obiekty stanowią budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.).

4. Zarówno grunt jak i wszystkie obiekty na nim posadowione nie były nigdy wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

5. Na pytanie oznaczone w wezwaniu nr 6: "Czy położone na gruncie: budynek handlowy obsługi stacji paliw, zakopane w ziemi dwa zbiorniki paliw ciekłych o poj. 30 m³ każdy, dwa dystrybutory stacji paliw, rurociągi technologiczne, instalacja LPG wraz ze zbiornikiem, wiata stalowa, myjnia oraz budynek socjalno-biurowy, są trwale związane z gruntem. Informacje w powyższym zakresie należy podać odrębnie dla każdego ww. obiektu.", Wnioskodawca odpowiedział: Tak, wszystkie obiekty wymienione w pytaniu nr 6 są związane trwale z gruntem.

6. Wymienione we wniosku:

a. Plac utwardzony płytą betonową związany jest z wiatą stalową i zapewnia możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem,

b. Plac utwardzony kostką brukową obsługuje wszystkie obiekty budowlane (stację paliw PKOB 1230) posadowione na niniejszej nieruchomości i zapewnia możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

7. Budynek handlowy obsługi stacji paliw - PKOB 1230, Wiata stalowa - PKOB 1230, Instalacja paliwowa i gazu propan butan (w skład której wchodzą: 2 szt. zbiorników paliwowych podziemnych o poj. 30 m³ każdy, zbiornik podziemny gazu płynnego propan-butan - 1 szt., stanowiska spustowe paliwowe, dystrybutor paliwowy 2 szt., dystrybutor gazowy 1 szt.) PKOB 1230, Budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową - PKOB 1230, Plac utwardzony płytą betonową - PKOB 1230, Plac utwardzony kostką brukową - PKOB 1230.Zgodnie z "Zasadami klasyfikowania obiektów budowlanych" określonymi w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - "W niektórych przypadkach jednostkę klasyfikacyjną stanowi nieruchomość rozpatrywana jako kompleks obiektów budowlanych". W przypadku Wnioskodawcy inwestycja polegała na kompleksowej budowie stacji paliw wraz z budynkami i infrastrukturą.

8. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą budynków i budowli objętych zakresem pytania w dniu sprzedaży nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dla żadnego z budynków i budowli.

9. Wnioskodawca ponosił nakłady (wynoszące więcej niż 30% wartości początkowej, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), wyłącznie na ulepszenie budynku usługowego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową, jednakże przed sprzedażą budynek ten w stanie ulepszonym nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres 5 lat.

Zgodnie z "Zasadami klasyfikowania obiektów budowlanych" określonymi w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - "W niektórych przypadkach jednostkę klasyfikacyjną stanowi nieruchomość rozpatrywana jako kompleks obiektów budowlanych". W przypadku Wnioskodawcy inwestycja polegała na kompleksowej budowie stacji paliw wraz z budynkami i infrastrukturą.

1. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą budynków i budowli objętych zakresem pytania w dniu sprzedaży nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dla żadnego z budynków i budowli.

2. Wnioskodawca ponosił nakłady (wynoszące więcej niż 30% wartości początkowej, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), wyłącznie na ulepszenie budynku usługowego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową, jednakże przed sprzedażą budynek ten w stanie ulepszonym nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy cena sprzedaży ww. nieruchomości (opisanej w punkcie 80 niniejszego wniosku) wraz z infrastrukturą na niej posadowioną będzie w całości stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż w przypadku sprzedaży gruntu zabudowanego, sposób opodatkowania budynku bądź budowli wyznacza także sposób opodatkowania gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT) i nie będą miały zastosowania zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, gdyż:

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż sprzedawana nieruchomość wraz z budynkami i budowlami na niej posadowionymi będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Z kolei w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, na podstawie art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwolnieniu od podatku podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że;

Dla nieruchomości, dla których nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

Wskazać należy, iż zgodnie z zapisem art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane przez budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle powyższych przepisów znajdujące się na działce utwardzenie terenu nie stanowi, zgodnie z Prawem budowlanym, budynku czy też budowli. Ustawodawca nie wymienia go bowiem wśród obiektów budowlanych, umieszcza je natomiast w katalogu urządzeń budowlanych, określonych odrębnie od budowli. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ww. obiekt stanowi odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki zdefiniowane w ww. ustawie.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku i opodatkować łącznie z tym budynkiem, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną:

Sprzedawana nieruchomość, objęta zakresem pytania, nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy - Kodeks cywilny ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Budynek handlowy obsługi stacji paliw, zakopane w ziemi dwa zbiorniki paliw ciekłych o poj. 30 m³ każdy, dwa dystrybutory stacji paliw, rurociągi technologiczne, instalacja LPG wraz ze zbiornikiem, wiata stalowa, myjnia oraz budynek socjalno-biurowy, mające być przedmiotem sprzedaży stanowią budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Zarówno grunt jak i wszystkie obiekty na nim posadowione nie były nigdy wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wszystkie obiekty są związane trwale z gruntem. Plac utwardzony płytą betonową związany jest z wiatą stalową i zapewnia możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, Plac utwardzony kostką brukową obsługuje wszystkie obiekty budowlane (stację paliw PKOB 1230) posadowione na przedmiotowej nieruchomości i zapewnia możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Na przedmiotowej działce dodatkowego dokonano przebudowy posadowionego budynku usługowego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową, a nakłady na jego ulepszenie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Wszelkie prace związane z wykonaniem wszystkich ww. obiektów wykonano w ramach działalności gospodarczej. W związku z budową budynku biurowego obsługi stacji paliw, całej infrastruktury stacji paliw, wiaty stalowej, utwardzenia placu oraz przebudową budynku usługowego Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku naliczonego. Ponadto opisane wyżej budynki ani stacja paliw nie były do grudnia 2015 r. przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w szczególności nie były do tego czasu przedmiotem najmu ani dzierżawy. Od grudnia 2015 r. nieruchomość wraz z zabudową jest wydzierżawiona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez.... Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą budynków i budowli objętych zakresem pytania w dniu sprzedaży nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dla żadnego z budynków i budowli. Wnioskodawca ponosił nakłady (wynoszące więcej niż 30% wartości początkowej, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), wyłącznie na ulepszenie budynku usługowego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową, jednakże przed sprzedażą budynek ten w stanie ulepszonym nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres 5 lat.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem dostawy będzie nieruchomość na którą składają się poszczególne budynki i budowle oraz urządzenia budowlane. Zatem, w stosunku do przedmiotowych budynków i budowli, posadowionych na działce do pierwszego zasiedlenia doszło wraz z wydzierżawieniem tych nieruchomości, tj. w grudniu 2015 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem (rok 2015) a planowaną dostawą (rok 2016) nie upłynie także okres dłuższy niż 2 lata. Zatem, w przypadku dostawy stacji paliw wraz z infrastrukturą towarzyszącą, nie będzie miał zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Również dostawa utwardzonych placów, jako urządzeń budowlanych, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10.

Z uwagi na to, że w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w odniesieniu do dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Z powołanej regulacji wynika, że aby sprzedaż budynków i budowli mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki określone w tym przepisie, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków lub budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że na ulepszenie budynku socjalnego, który przerobiono na budynek socjalno-biurowy wraz z myjnią samochodową nakłady przekroczyły 30% jego wartości początkowej oraz w związku z budową budynku biurowego obsługi stacji paliw, całej infrastruktury stacji paliw, wiaty stalowej, utwardzenia placu oraz przebudową budynku usługowego, Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku naliczonego, zatem w analizowanej sytuacji nie będą miały zastosowanie zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Analogicznie, nie znajdzie tu również zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ dokonującemu dostawy (Sprzedawcy) przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zmodernizowanie oraz wytworzenie przedmiotowych nieruchomości oraz urządzeń budowlanych. Nadto zarówno grunt jak i wszystkie obiekty na nim posadowione nie były nigdy wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, że dostawa poszczególnych budynków i budowli oraz urządzeń budowlanych, nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy a także w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, planowana sprzedaż opodatkowana jest według stawki podstawowej 23%.

Nadto należy wskazać, iż dostawa gruntu, będącego we wspólności majątkowej małżeńskiej, na którym posadowione są budynki i budowle wraz z urządzeniami budowalnymi, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy, również podlega opodatkowania podatkiem VAT, według stawki podstawowej 23%.

Ponieważ Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości to oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.