1061-IPTPP2.4512.86.2016.2.PRP - VAT w zakresie nieuznania za odrębną czynność opodatkowaną podatkiem VAT transakcji przeniesienia własności przydomowych oczyszczalni ścieków.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP2.4512.86.2016.2.PRP VAT w zakresie nieuznania za odrębną czynność opodatkowaną podatkiem VAT transakcji przeniesienia własności przydomowych oczyszczalni ścieków.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za odrębną czynność opodatkowaną podatkiem VAT transakcji przeniesienia własności przydomowych oczyszczalni ścieków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za odrębną czynność opodatkowaną podatkiem VAT transakcji przeniesienia własności przydomowych oczyszczalni ścieków. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz doprecyzowanie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina z mieszkańcami realizowała, jako inwestycję, wspólne zadanie "Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków". Na podstawie umów cywilnoprawnych, poprzez dobrowolną wpłatę udziału finansowego w kosztach inwestycji uczestniczyły osoby fizyczne (mieszkańcy), dla których budowane były przydomowe oczyszczalnie ścieków. Dokonanie dobrowolnych wpłat przez mieszkańców na rzecz Gminy warunkowało wybudowanie przez Gminę oczyszczalni i miało na celu pomóc Gminie w zmniejszeniu kosztów inwestycji służącej zaspokojeniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Wpłaty mieszkańców partycypujących w kosztach budowy nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - IPPP2/443-1038/08-4/MS.

Gmina nie odzyskała podatku VAT naliczonego, ponieważ zakupy dotyczące zadania "Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków" nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wydatki ponoszone na nabywanie towarów i usług wykorzystywanych do inwestycji budowy przydomowych oczyszczalni ścieków związane są z wykonywaniem zadań własnych Gminy, a zakończona inwestycja nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Po zakończeniu realizacji inwestycji, przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią własność Gminy.

Na podstawie umowy użyczenia Gmina oddała użytkownikowi (właścicielowi) w bezpłatne użytkowanie. Następnie po okresie nie krótszym niż 5 lat Gmina przekaże nieodpłatnie przydomową oczyszczalnię ścieków na rzecz użytkownika (właściciela).

W piśmie z dnia 14 kwietnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1.

jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.

realizacja inwestycji była realizowana ze środków własnych Gminy bez udziału żadnego Programu.

3.

faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji inwestycji są wystawiane na Gminę.

4.

inwestycja, o której mowa we wniosku, była realizowana w latach 2008-2010.

5.

interpretacja nr IPPP2/443-1038/08-4/MS została wydana dla Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy Gmina przeniesie własność oczyszczalni ścieków to transakcja taka nie będzie stanowić odrębnej czynności opodatkowanej VAT, ale będzie stanowić element całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Gminę własności przydomowych oczyszczalni ścieków właścicielom, na rzecz których zostały wybudowane nie stanowi odpłatnej dostawy towarów i usług - art. 7 ust. 2 ustawy.

Gmina zawierając umowę z mieszkańcami zobowiązała się do świadczenia mającego na celu budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na posesjach osób prywatnych (tekst jedn.: na działkach będących własnością mieszkańców Gminy). Po wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków przedmiot świadczenia w postaci oczyszczalni został wydany właścicielom tych posesji.

Mieszkańcy Gminy, na działkach na których zostały wybudowane przydomowe oczyszczalnie ścieków, będą je użytkowali, będą mieli prawo do rozporządzania tymi budowlami jak właściciel. Przeniesienie w przyszłości (po upływie 5 lat) własności oczyszczalni ścieków na mieszkańców nie będzie zatem stanowić odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Gmina zawierając umowy z mieszkańcami zobowiązała do świadczenia usługi mającej na celu budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na posesjach osób prywatnych (tekst jedn.: na działkach będących własnością mieszkańców Gminy). Po wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków przedmiot świadczenia w postaci oczyszczalni został wydany właścicielom tych posesji.

W związku z powyższym, mieszkańcy Gminy użytkowali, tzn. rozporządzali tymi budowlami jak właściciel. Ponadto Gmina w tej samej umowie z mieszkańcami zobowiązała się do nieodpłatnego przeniesienia prawa własności na rzecz mieszkańców Gminy w okresie nie krótszym niż 5 lat.

Gmina poza wybudowaniem przydomowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców nie świadczyła żadnych innych usług. Przydomowe oczyszczalnie ścieków budowane były u mieszkańców niemających możliwości podłączenia się do kanalizacji zbiorczej i zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. realizacja zadania w postaci przydomowych oczyszczalni stanowi zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty i należy do zadań własnych Gminy. Także zadaniami własnymi Gminy, zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) jest zbiorowe odprowadzanie ścieków.

Gmina realizując zadania własne na terenach o rozproszonej zabudowie wybudowała przydomowe oczyszczalnie ścieków.

Przeniesienie własności oczyszczalni na mieszkańców (po upływie nie krótszym niż 5 lat) przez Gminę wynika z zawartej umowy i nie będzie zatem stanowić odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na nieodpłatność tej czynności i jednocześnie stanowić będzie element całościowej usługi świadczonej na rzecz mieszkańców w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej i związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż po zakończeniu realizacji inwestycji, przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią własność Gminy, następnie po okresie nie krótszym niż 5 lat Gmina przekaże nieodpłatnie przydomową oczyszczalnię ścieków na rzecz użytkownika (właściciela).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż Gmina zawierając umowę z mieszkańcami zobowiązała się do świadczenia mającego na celu budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na posesjach osób prywatnych. Po wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków, przedmiot świadczenia w postaci oczyszczalni wydany został właścicielom tych posesji. Mieszkańcy Gminy, na działkach na których zostały wybudowane przydomowe oczyszczalnie ścieków, użytkują je, mają prawo do rozporządzania tymi budowlami jak właściciel. Przeniesienie przez Gminę własności przydomowych oczyszczalni ścieków na mieszkańców nie stanowi zatem odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale stanowi element całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Jednocześnie należy wskazać, iż przekazanie przez Gminę przydomowych oczyszczalni ścieków właścicielom, na rzecz których zostały wybudowane nie stanowi nieodpłatnej dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Reasumując, transakcja przeniesienia przez Gminę własności przydomowych oczyszczalni ścieków na mieszkańców nie stanowi odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale stanowi element całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl