1061-IPTPP1.4512.56.2016.2.AK

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP1.4512.56.2016.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 9 lutego 2016 r., do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 12 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 23 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT dla instalatorów OZE - jest nieprawidłowe,

* opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT dla innych podmiotów niż instalatorzy OZE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT,

* opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach nieobjętych akredytacją UDT.

Wyżej wskazany wniosek został przesłany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Tryb. celem rozpatrzenia zgodnie z właściwością (data wpływu 12 lutego 2016 r.).

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 23 marca 2016 r.) w zakresie wskazania przedmiotu sprawy oraz doprecyzowania opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Ośrodek Kształcenia Zawodowego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej przywoływany jako Spółka, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestr Przedsiębiorców i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest organizacja specjalistycznych szkoleń zawodowych dla branży budowlanej i energetycznej na terenie całego kraju. Spółka nie posiada statusu jednostki oświatowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm.).

W odniesieniu do niektórych z organizowanych szkoleń Spółka posiada akredytację przyznaną na podstawie art. 68b ustawy o systemie oświaty. W drodze decyzji nr. Kuratora Oświaty z dnia 24 maja 2011 r. Spółka uzyskała akredytację w całości prowadzonego kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych:

* AutoCAD - komputerowe wspomaganie projektowania - kurs obejmujący 30 godz.;

* Kosztorysowanie - kurs obejmujący 60 godz.;

* Uprawnienia energetyczne - kursy obejmujące 30/48/66 godz.

Akredytacja obejmuje ww. kursy organizowane przez Spółkę w..., przy ul....br>

Następnie, na mocy decyzji nr. Kuratora Oświaty z dnia 9 maja 2012 r. Spółka uzyskała również akredytację na część prowadzonego kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych w zakresie:

* AutoCAD - komputerowe wspomaganie projektowania. Poziom podstawowy. - czas trwania 30 godz.;

* AutoCAD - komputerowe wspomaganie projektowania. Poziom zaawansowany 2D - czas trwania 30 godz.;

* AutoCAD - komputerowe wspomaganie projektowania. Poziom zaawansowany 3D - czas trwania 30 godz.;

* AutoCAD - komputerowe wspomaganie projektowania. Poziom podstawowy + zaawansowany 2D - czas trwania 42 godz.

Spółka jest w trakcie procesu akredytacji szkoleń energetycznych prowadzonych w formach oraz miejscach nieobjętych decyzją z 2011 r.

Oprócz kursów objętych akredytacją. Kuratora Oświaty, Spółka oferuje również inne szkolenia zawodowe, których tematyka oraz forma organizacyjna dostosowana jest do aktualnego zapotrzebowania rynku. Między innymi organizuje szkolenia z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii (szkolenia OZE).

Szkolenia te są kierowane do osób posiadających wykształcenie minimum zasadnicze zawodowe lub równoważne w zakresie instalowania urządzeń i instalacji: sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych, pragnących:

* poszerzyć zakres prowadzonej działalności o montaż lub sprzedaż instalacji OZE,

* poszerzyć wiedzę z zakresu fotowoltaiki, słonecznych systemów grzewczych, pomp ciepła itp.,

* zostać autoryzowanymi instalatorami systemów OZE.

Uczestnikami szkoleń mogą być przykładowo instalatorzy OZE, inwestorzy, doradcy inwestycyjni, pracownicy firm produkujących i sprzedających urządzenia wykorzystywane w systemach OZE, lub pracownicy nadzoru inwestycyjnego. Spółka nie wymaga od osób uczestniczących w szkoleniach OZE, aby określały założony przez nich cel uczestnictwa, ani też nie prowadzi działań sprawdzających, w jaki sposób osoby te wykorzystują zdobytą wiedzę, oraz dla jakich potrzeb posługują się zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia. Tym samym Spółka nie gromadzi i nie posiada danych na ten temat.

Spółka organizowała i planuje nadal organizować szkolenia OZE w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych;

* słonecznych systemów grzewczych;

* pomp ciepła.

Programy szkoleń OZE zostały opracowane przez Spółkę na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (Dz. U. , 2014 r., 505 dalej: rozporządzenie wykonawcze z dnia 25 marca 2014 r.). Dla potrzeb ww. szkoleń Spółka zatrudnia wykwalifikowaną kadrę oraz dysponuje odpowiednim zapleczem technicznym, w tym m.in. stacjonarnym i mobilnym laboratorium - co umożliwia organizację szkoleń na wysokim poziomie, na terenie całego kraju.

W związku ze spełnieniem wymogów określonych w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. , 2012 r., poz. 1059, z późn. zm.), a w stanie prawnym obowiązującym od 4 maja 2015 r. ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r. poz. 478 z późn. zm. - dalej "ustawa o OZE") oraz powołanego wyżej rozporządzenia wykonawczego z dnia 25 marca 2014 r., Spółka wystąpiła do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego o wydanie jej akredytacji w zakresie prowadzenia szkoleń dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii oraz szkoleń przypominających dla osób ubiegających się o przedłużenie takiego certyfikatu.

Spółka uzyskała akredytację Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) w odniesieniu do szkoleń podstawowych oraz przypominających w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 16 lutego 2015 r., na okres od 20 stycznia 2015 r. do 19 stycznia 2020 r.;

* słonecznych systemów grzewczych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.;

* pomp ciepła - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.

organizowanych w dwóch lokalizacjach, tj.w... oraz w.

Organizowane przez Spółkę szkolenia OZE są w całości odpłatne. Koszt uczestnictwa pokrywa bezpośrednio uczestnik albo podmiot, który skierował daną osobę na szkolenie (np. pracodawca). Wniosek nie obejmuje szkoleń stanowiących usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych ze środków publicznych w co najmniej 70%.

W kwestii rozumienia przez Spółkę sformułowań "w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT" i "w lokalizacjach nieobjętych akredytacją UDT" Spółka pragnie wyjaśnić, iż:

* pojęcie "w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT" odnosi się do szkoleń prowadzonych (odbywających się) w miejscach podanych w załącznikach do Zaświadczeń wydanych przez Urząd Dozoru Technicznego (URE), poświadczających udzielenie akredytacji na prowadzenie określonych rodzajów szkoleń OZE w następujących miejscach (aktualnie dwie lokalizacje): w... oraz w...;

* pojęcie "w lokalizacjach nieobjętych akredytacją UDT" odnosi się natomiast do szkoleń prowadzonych/organizowanych w innych miejscach, niż wymienione ww. wskazanych wyżej dokumentach.

Zgodnie z treścią poszczególnych z wydanych przez UDT zaświadczeń o udzieleniu akredytacji do prowadzenia szkoleń OZE, wykaz miejsc prowadzenia szkoleń podawany jest w załączniku do zaświadczenia. Organizator szkoleń OZE, tutaj: Spółka, nie uzyskuje akredytacji na prowadzenie szkoleń "w ogóle" lub na określonym terenie. Szkoleniami akredytowanymi są jedynie te, które odbywają się zgodnie z warunkami akredytacji we wskazanych co do adresu miejscach (lokalizacjach).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka uzyskała akredytację na organizowanie szkoleń OZE podstawowych oraz przypominających w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych,

* słonecznych systemów,

* pomp ciepła,

w dwóch lokalizacjach: w... oraz w....

Szkolenia odbywające się w innych miejscach niż podane wyżej (np. w siedzibie zlecającego przeprowadzenie szkolenia) są szkoleniami organizowanymi w lokalizacjach nieobjętych akredytacją UDT.

Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na szkolenia objęte zakresem pytań. Po złożeniu wniosku o interpretację Spółka otrzymała decyzję. Kuratora Oświaty z dnia 27 stycznia 2916 r. Nr.., przyznającą akredytację placówce Ośrodek Kształcenia Zawodowego. Sp. z o.o. ul.... na część prowadzonego kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, m.in. w zakresie "Odnawialne źródła energii", organizowanego w formie kursów obejmujących 30 godz. zajęć lekcyjnych w miejscu:. Sp. z o.o.,....

Powyższa decyzja przyznająca akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty nie dotyczy jednak szkoleń OZE będących przedmiotem wniosku. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, pytania Spółki odnoszą się do kształcenia w zakresie instalacji odnawialnych źródeł energii odbywającego w formie 24 godz. szkoleń. Ta forma kształcenia nie była i nadal nie jest objęta akredytacją Kuratora Oświaty.

Dla doprecyzowania opisu stanu faktycznego Spółka pragnie wyjaśnić, że organizuje szkolenia OZE na terenie całego kraju, stosownie do otrzymywanych zleceń oraz potrzeb uczestników. Tak szeroki zasięg działania umożliwia jej posiadane laboratorium mobilne.

Organizowane przez Spółkę szkolenia OZE - aktualnie realizujące program nauczania w ramach 24 godz. zajęć lekcyjnych - nie są objęte akredytacją w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (przy czym Spółka ma świadomość, że w przypadku uzyskania akredytacji dla tej formy kształcenia, oceny zasad opodatkowania VAT szkoleń OZE będzie musiała dokonywać z uwzględnieniem faktu jej posiadania).

W odniesieniu do szkoleń OZE będących przedmiotem wniosku Spółka uzyskała jedynie akredytację Urzędu Dozom Technicznego do prowadzenia szkoleń podstawowych oraz przypominających w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych - potwierdzoną Zaświadczeniem o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 16 lutego 2015 r., na okres od 20 stycznia 2015 r. do 19 stycznia 2020 r. - dla miejsc prowadzenia tych szkoleń: w... oraz w...;

* słonecznych systemów grzewczych - potwierdzona Zaświadczeniem o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r. - dla miejsc prowadzenia tych szkoleń: w... oraz w...;

* pomp ciepła - potwierdzoną Zaświadczeniem o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r. - dla miejsc prowadzenia tych szkoleń: w... oraz w....

Wymienione wyżej zaświadczenia UDT zostały wydane na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (Dz. U. z 2014 r. poz. 505), a ich elementem jest załącznik zawierający miejsca prowadzenia szkoleń. Zaświadczenia UDT potwierdzające udzielenie akredytacji zostały wydawane w związku ze spełnieniem przez Spółkę określonych w przepisach prawa warunków i wymogów, po złożeniu przez nią stosownych wniosków.

Wniosek o udzielenie akredytacji jest sformalizowanym dokumentem, którego wzór został określony w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia z dnia 25 marca 2014 r. Elementem tego wniosku jest m.in. wskazanie miejsca lub miejsc prowadzenia szkoleń wraz z podaniem ich adresu (ulica, numer budynku/lokalu, kod pocztowy, miejscowość, województwo). Udzielona przez UDT akredytacja obejmuje zatem szkolenia OZE we wskazanym w niej zakresie, prowadzone w określonych miejscach (lokalizacjach).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku wskazane jako nr 1) Czy szkolenia OZE organizowane przez Spółkę w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg podstawowej stawki VAT wynoszącej 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizowane przez nią szkolenia OZE odbywające się zarówno w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT, jak również w innych lokalizacjach podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg podstawowej stawki VAT wynoszącej 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) stawka podatku wynosi 23%. Jednakże dalsze przepisy ustawy o VAT oraz wydanych do niej rozporządzeń wykonawczych przewidują również stosowanie stawek obniżonych oraz zwolnień od podatku. W konsekwencji stawkę podstawową należy stosować wówczas, gdy nie obowiązuje przepis szczególny, na podstawie którego dana czynność została objęta opodatkowaniem w niższej wysokości albo zwolnieniem od podatku. Podkreślenia przy tym wymaga, że zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od reguły powszechności opodatkowania, mogą być stosowane jedynie w odniesieniu do ściśle określonych czynności wykonywanych na warunkach wskazanych w ustawie o VAT oraz rozporządzeniach wykonawczych. Jak wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE); (dawniej: Europejski Trybunał Sprawiedliwości), uregulowania w tym zakresie nie mogą być interpretowane rozszerzająco.

Wśród czynności zwolnionych od podatku VAT, w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zostały wymienione usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

* lit. a - prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,

* lit. b - świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją,

* lit. c - finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Spółka nie jest jednostką oświatową w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani też nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej, świadczy zatem inne usługi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Pojęcie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, należy rozumieć zgodnie z definicją zawartą w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77/1; dalej: rozporządzenie wykonawcze), które wiąże wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej i jest stosowane bezpośrednio. Przepis ten stanowi, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W kontekście powyższego, oceny czy dana usługa szkoleniowa ma charakter zawodowy należy dokonywać z punktu widzenia jej celu, który powinien być nakierowany na aktywność zawodową. Jednak ustalenia w tym zakresie nie są wystarczające dla objęcia usługi zwolnieniem, musi bowiem zostać spełniony również jeden z dodatkowych warunków wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Co istotne uregulowanie to nie precyzuje, o jakie "odrębne przepisy" chodzi.

Należy więc uznać, że każde szkolenie prowadzone w związku z obowiązującymi przepisami prawa określającymi dla danego zawodu/specjalności zawodowej np.:

* sposób kształcenia bądź zdobywania kwalifikacji, lub

* wymóg odbywania określonych szkoleń zawodowych, lub

* wymóg uzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, w zakresie, w jakim jest kierowane do grupy zawodowej objętej tymi przepisami, będzie szkoleniem realizowanym na podstawie "odrębnych przepisów", dla którego właściwe jest zwolnienie od podatku.

Ze zwolnienia na podstawie przywołanego wyżej przepisu nie będą natomiast korzystały szkolenia, które wprawdzie spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, jednak ich organizacja nie jest nakierowana na spełnienie warunków określonych uregulowań prawnych.

Szkolenia OZE niewątpliwie są szkoleniami z zakresu kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, ich celem jest bowiem przekazanie wiedzy teoretycznej oraz praktycznej w obszarze funkcjonowania i instalacji odnawialnych źródeł energii. Wiedza ta jest niezbędna przede wszystkim przy wykonywaniu zawodu instalatora tego rodzaju urządzeń, ale jest również przydatna m.in. dla sprzedawców, pracowników nadzoru inwestycyjnego, budowanego i technicznego. W odniesieniu do osób trudniących się instalacją urządzeń odnawialnych źródeł energii, należy zwrócić uwagę, że obowiązujące przepisy prawa nie definiują pojęcia "instalator", ani też nie wprowadzają wymogu, aby osoby te legitymowały się szczególnym wykształceniem. Instalatorzy mogą jednak dla potwierdzenia posiadanej wiedzy i umiejętności uzyskać certyfikat Urzędu Dozoru Technicznego.

Na podstawie art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r. poz. 478, dalej: ustawa o OZE), osoba dokonująca instalacji:

1.

mikroinstalacji lub

2.

małych instalacji, lub

3.

instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW.

zwana w ustawie "instalatorem", może wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, o wydanie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, zwanego dalej "certyfikatem".

Z kolei ust. 3 pkt 3 przywołanego wyżej artykułu stanowi, że jednym z warunków uzyskania certyfikatu (oprócz m.in. odpowiednich kwalifikacji, lub udokumentowanego doświadczenia) jest ukończenie szkolenia podstawowego dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji, małej instalacji lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 146 ust. 1 lub w art. 153 ust. 1, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii.

Certyfikat uzyskują instalatorzy, którzy złożą z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego.

Z obowiązku ukończenia szkolenia podstawowego oraz zdania egzaminu są zwolnione osoby, które posiadają:

* dyplom technika urządzeń i systemów energetyki odnawialnej,

* dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lub specjalności w zakresie instalacji odnawialnego źródła energii albo urządzeń i instalacji sanitarnych, elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych, cieplnych i klimatyzacyjnych lub elektrycznych.

Certyfikat Instalatora OZE jest ważny przez okres 5 lat od daty jego wydania. Ważność certyfikatu może zostać przedłużona na kolejny 5-letni okres. Warunkiem niezbędnym jest w tym przypadku (obok spełniania warunków formalnych niezbędnych do uzyskania certyfikatu) ukończenie szkolenia przypominającego w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływy ważności certyfikatu. Osoba ubiegająca się o przedłużenie ważności certyfikatu musi również wykazać, że wykonywała czynności w zakresie instalacji, modernizacji lub utrzymania w należytym stanie technicznym infrastruktury OZE (art. 143 ustawy o OZE). Szkolenia podstawowe oraz przypominające, o których mowa powyżej mogą być organizowane jedynie przez akredytowanych organizatorów (art. 146 ustawy o OZE).

Organizatorem szkoleń może z kolei zostać podmiot, który:

* posiada system zarządzania szkoleniami;

* posiada warunki lokalowe i wyposażenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie szkoleń;

* dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia;

* uzyskał akredytację Prezesa UDT w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 136 ust. 2, zwaną dalej "akredytacją"

Akredytacja jest udzielana na wniosek organizatora szkolenia. Zgodnie z art. 147 ust. 2 ustawy o OZE wniosek o wydanie akredytacji zawiera:

* oznaczenie firmy organizatora szkolenia i adresu jego siedziby;

* numer identyfikacji podatkowej (NIP) organizatora szkolenia oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeżeli zostały nadane;

* określenie:

* typu przeprowadzanych szkoleń,

* rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenie,

* miejsca lub miejsc prowadzenia szkolenia;

* podpis wnioskodawcy albo osoby uprawnionej do reprezentacji wnioskodawcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

Do wniosku o udzielenie akredytacji dołącza się:

* tablicę korelacji zakresu programowego szkolenia prowadzonego przez organizatora z zakresem programowym szkolenia określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 152,

* procedury systemu zarządzania szkoleniami, o których mowa w art. 146 ust. 2 pkt 2-4,

* wykaz szkoleń z określeniem zakresu programowego dla danego typu szkolenia, z podziałem na grupy tematyczne i zagadnienia,

* wykaz zajęć szkoleniowych oraz liczby godzin edukacyjnych,

* wykaz urządzeń technicznych, w tym wyposażenia laboratoryjnego lub innych urządzeń do zajęć praktycznych,

* wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne i praktyczne wraz z ich danymi osobowymi oraz danymi dotyczącymi wykształcenia oraz przebiegu praktyki zawodowej dla danego typu szkolenia i rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii.

Zgodnie z art. 149 ust. 2 ustawy o OZE, akredytacja jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej udzielenia i podlega okresowej weryfikacji, co najmniej raz w okresie ważności udzielonej akredytacji. Cytowane wyżej przepisy są odpowiednikiem uregulowań Prawa energetycznego, obowiązujących w przedmiotowym zakresie w stanie prawnym przed 4 maja 2015 r. Szczegółowe kwestie związane z wydawaniem certyfikatów oraz akredytacją podmiotów organizujących szkolenia podstawowe i przypominające od 7 maja 2014 r. reguluje rozporządzenie wykonawcze z dnia 25 marca 2014 r.

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że podejmuje wszelkie działania, aby organizowane przez nią szkolenia prezentowały jak najwyższy poziom oraz były dostosowane do potrzeb uczestników i zleceniodawców. Przejawia się to poprzez zatrudnianie wysoko wykwalifikowanej kadry dydaktycznej, opracowywanie autorskich programów szkoleń, przygotowywanie materiałów szkoleniowych oraz zorganizowaniu stosownego zaplecza lokalowego i technicznego, co łącznie gwarantuje uczestnikom odpowiednie warunki do nabywania wiedzy teoretycznej oraz praktycznych umiejętności w zakresie objętym tematyką danego szkolenia. Istotnym elementem działań Spółki jest przy tym pozyskiwanie dokumentów stwierdzających wysoką jakość jej szkoleń, umożliwiających rozszerzanie oferty szkoleniowej oraz dających uczestnikom nowe możliwości rozwoju zawodowego.

Stąd też, w związku ze spełnieniem warunków określonych w przepisach Prawa energetycznego, a aktualnie w ustawie o OZE, Spółka wystąpiła i uzyskała akredytację w odniesieniu do szkoleń

podstawowych oraz przypominających w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 16 lutego 2015 r., na okres od 20 stycznia 2015 r. do 19 stycznia 2020 r.;

* słonecznych systemów grzewczych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.;

* pomp ciepła - Zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.;

organizowanych w dwóch lokalizacjach, tj.w... oraz w....

Powyższe uprawnia ją do organizowania szkoleń, które potencjalnie stwarzają uczestnikom możliwość uzyskania certyfikatu instalatora OZE oraz przedłużenia takiego certyfikatu (zaświadczenie o ukończeniu szkolenia OZE jest "ważne" dla potrzeb certyfikacji instalatora przez 12 miesięcy od jego ukończenia - art. 136 ust. 1 pkt 4 i art. 142 pkt 2 ustawy o OZE).

Ponadto akredytacja jest przede wszystkim potwierdzeniem jakości organizowanych szkoleń, co z punktu widzenia uczestników oraz zleceniodawców jest odbierane jako gwarancja odbycia w pełni profesjonalnego szkolenia. Podmioty akredytowane podlegają okresowej weryfikacji przez UDT w odniesieniu do zachowania wszystkich wymogów warunkujących jej udzielenie, nie rzadziej niż raz w okresie ważności akredytacji, a negatywny wynik weryfikacji oznacza cofnięcie akredytacji (art. 149 -151 ustawy o OZE). Należy podkreślić, że Spółka w pełni przestrzega warunków akredytacji jedynie w odniesieniu do szkoleń OZE odbywających się wyłącznie w lokalizacjach określonych w akredytacji - szkolenia te kończą się wydaniem zaświadczenia o ukończeniu szkolenia przeprowadzonego przez podmiot akredytowany przez UDT.

W stosunku do szkoleń OZE odbywających się w miejscach, które nie zostały wymienione w akredytacji, również wówczas gdy są realizowane de facto na takich samych warunkach co wskazane wyżej (m.in. zgodnie z tym samym programem zajęć), Spółka nie występuje jako podmiot akredytowany. Zaświadczenie o ukończeniu takiego kursu nie legitymuje do ubiegania się o certyfikat, potwierdzający kwalifikacje instalatora OZE.

Podkreślenia również wymaga, że oferta szkoleń OZE kierowana jest do osób będących przedstawicielami różnych grup zawodowych zainteresowanych nabyciem wiedzy i umiejętności objętych tematyką zajęć. Spółka ma świadomość, że część uczestników to instalatorzy, którzy przystępują do "akredytowanych" szkoleń OZE z uwagi na okoliczność, iż ich ukończenie jest spełnieniem jednego z warunków ubiegania się o certyfikat. Nie mniej Spółka nie gromadzi informacji na ten temat, w szczególności Spółka nie warunkuje uczestnictwa w szkoleniu od "bycia instalatorem", bądź złożenia deklaracji o celu odbycia szkolenia. Wymogi stawiane wobec potencjalnych uczestników zakładają jedynie posiadanie określonego minimum wiedzy i wynikają z dbałości o jakość świadczonych usług oraz ich wysoki poziom.

Odnosząc przywołane przepisy prawa do stanu faktycznego, jasnym jest, że w przypadku szkoleń OZE warunek świadczenia usług w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, może zostać spełniony jedynie w stosunku do szkolenia instalatorów OZE uczestniczących w "akredytowanym" szkoleniu w celu uzyskania certyfikatu potwierdzającego kwalifikacje instalatora (szkolenie podstawowe) albo jego przedłużenia (szkolenia przypominające). Wniosek taki wynika z brzmienia przepisów ustawy o OZE, które regulują formę i zasady kształcenia jedynie instalatorów dążących do uzyskania/przedłużenia certyfikatu potwierdzającego kwalifikacje instalatora OZE. Ukończenie szkolenia instalatora OZE jest jednym z warunków niezbędnych do uzyskania certyfikatu instalatora. Sam certyfikat instalatora OZE jest dokumentem, który z kolei potwierdza posiadanie kwalifikacji zawodowych. Dlatego w tym wypadku szkolenie to może być usługą kształcenia zawodowego, która jest prowadzona w formach i zasadach określonych w odrębnych przepisach. Oczywiście to, czy dana osoba rzeczywiście przystąpi do danego egzaminu, w konsekwencji zdobywając certyfikat potwierdzający nabycie umiejętności zawodowych zależy tylko i wyłącznie od uczestnika szkolenia. Natomiast w odniesieniu do osób, które nie są instalatorami OZE uczestnictwo w szkoleniu nie musi się przekładać na zdobycie kwalifikacji zawodowych. W szkoleniu bowiem mogą uczestniczyć osoby, które zawodowo nie zajmują się tematyką OZE, ale chcą poszerzyć swoją wiedzę z zakresu tej dziedziny. Dotyczy to np. inwestorów, którzy rozważają zamontowanie infrastruktury OZE na posiadanych budynkach. Szkolenie traktują oni jako okazję do poznania m.in. zasad działania instalacji, zalet i kosztów związanych z jej funkcjonowaniem. Pomoże im to podjąć decyzję o realizacji inwestycji.

Należy podkreślić, że szkolenia prowadzone dla osób, które nie są zainteresowane uzyskaniem certyfikatu instalatora OZE nie muszą odbywać się na zasadach określonych w ustawie o OZE i rozporządzeniu wykonawczym z dnia 25 marca 2014 r. Jednak prowadzenie tych szkoleń w oparciu o uzyskaną akredytację (i zgodnie z zasadami z niej wynikającymi) spełnia ważne funkcje marketingowe.

Do kwestii zakresu zwolnienia od podatku szkoleń OZE organizowanych przez podmiot posiadający akredytację UDT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i braku możliwości zastosowania tego zwolnienia w stosunku do osób niebędących instalatorami - w podobnym stanie faktycznym - odniósł się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2014 r., sygn. IBPP1/443-523/14/AZb., w której stwierdził, cyt.: "(...) świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli, wprawdzie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, jednakże nie można uznać, że szkolenia te w stosunku do ww. osób będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem świadczenie tych usług, jako skierowane do osób niebędących instalatorami, nie uprawnia do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Jak już bowiem wskazano, osoby nie będące instalatorami (tekst jedn.: nie będący osobami dokonującymi instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji) nie mogą uzyskać certyfikatu, o którym mowa we wskazanych przepisach ustawy - Prawo energetyczne oraz przepisach ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Tym samym osoby nie będące instalatorami nie uczestniczą w opisanej przez Wnioskodawcę formie szkolenia celem czy to uzyskania czy odnowienia uprawnień (certyfikatu), zatem również brak uczestnictwa w tego typu szkoleniu nie powoduje u nich negatywnych skutków w postaci utraty tego typu uprawnień (certyfikatu)".

Stąd też Spółka może stosować zwolnienie od podatku jedynie:

* w zakresie usług realizowanych w pełni zgodnie z warunkami akredytacji, oraz jednocześnie

* wyłącznie w stosunku do uczestników będących instalatorami OZE, którzy w okresie 12 miesięcy od ukończenia szkolenia przystąpią do egzaminu certyfikacyjnego albo odpowiednio wystąpią o przedłużenie certyfikatu.

Aby spełnić wymogi zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, Spółka musiałaby nie tylko przestrzegać warunków akredytacji UDT, ale dodatkowo dysponować dokumentami potwierdzającymi fakt szkolenia osób będących instalatorami OZE, którzy "skutecznie" posłużą się uzyskanym zaświadczeniem dla potrzeb uzyskania/przedłużenia certyfikatu. Pierwszy z warunków Spółka spełnia wyłącznie w zakresie szkoleń OZE odbywających się w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT. Przy pozostałych nie posiada statusu akredytowanego podmiotu i tym samym nie jest uprawniona do wydawania zaświadczeń umożliwiających instalatorom ubieganie się o wydanie/przedłużenie certyfikatu. Szkolenia te nie mogą być uznane za organizowane w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Zdaniem Spółki w żadnym przypadku nie spełnia drugiego z ww. warunków, ponieważ:

* nie prowadzi działań mających na celu ograniczenie uczestnictwa w szkoleniach jedynie do instalatorów OZE,

* nie gromadzi informacji o uczestnikach dotyczących wykonywanego przez nich zawodu ani też celu uczestnictwa w szkoleniu OZE,

* nie podejmuje żadnych działań dla ustalenia, do jakich celów uczestnik ostatecznie posłużył się zaświadczeniem o ukończeniu kursu oraz w jaki sposób wykorzystał zdobytą wiedzę i umiejętności.

Spółka jedynie gromadzi opinie uczestników na temat organizowanych przez nią szkoleń oraz sugestie dotyczące stałego podnoszenia ich jakości i poziomu.

W świetle powyższego, do organizowanych przez Spółkę szkoleń OZE nie znajduje zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, gdyż Spółka nie spełnia przesłanek uznania ich za świadczone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Brak możliwości zastosowania ww. zwolnienia w tym przypadku oznacza, że organizowane przez Spółkę szkolenia OZE podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

Podsumowując, w ocenie Spółki szkolenia OZE organizowane przez Spółkę w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg podstawowej stawki VAT wynoszącej 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT dla instalatorów OZE,

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT dla innych podmiotów niż instalatorzy OZE.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo "bezpośredni" oznacza "dotyczący kogoś lub czegoś wprost", słowo "branża" oznacza "gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju", natomiast słowo "zawód" oznacza "wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych".

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca między innymi organizuje szkolenia z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii (szkolenia OZE). Szkolenia te są kierowane do osób posiadających wykształcenie minimum zasadnicze zawodowe lub równoważne w zakresie instalowania urządzeń i instalacji: sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych, pragnących:

* poszerzyć zakres prowadzonej działalności o montaż lub sprzedaż instalacji OZE,

* poszerzyć wiedzę z zakresu fotowoltaiki, słonecznych systemów grzewczych, pomp ciepła itp.,

* zostać autoryzowanymi instalatorami systemów OZE. - zostać autoryzowanymi instalatorami systemów OZE.

Uczestnikami szkoleń mogą być przykładowo instalatorzy OZE, inwestorzy, doradcy inwestycyjni, pracownicy firm produkujących i sprzedających urządzenia wykorzystywane w systemach OZE, lub pracownicy nadzoru inwestycyjnego. Organizowane przez Spółkę szkolenia OZE - aktualnie realizujące program nauczania w ramach 24 godz. zajęć lekcyjnych - nie są objęte akredytacją w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (przy czym Spółka ma świadomość, że w przypadku uzyskania akredytacji dla tej formy kształcenia, oceny zasad opodatkowania VAT szkoleń OZE będzie musiała dokonywać z uwzględnieniem faktu jej posiadania). Spółka nie posiada statusu jednostki oświatowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Wniosek nie obejmuje szkoleń stanowiących usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych ze środków publicznych w co najmniej 70%. Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na szkolenia objęte zakresem pytań.

Spółka uzyskała akredytację Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) w odniesieniu do szkoleń podstawowych oraz przypominających w zakresie:

* systemów fotowoltaicznych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr...15 z dnia 16 lutego 2015 r., na okres od 20 stycznia 2015 r. do 19 stycznia 2020 r.;

* słonecznych systemów grzewczych - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.;

* pomp ciepła - zaświadczenie o udzieleniu akredytacji nr... z dnia 7 sierpnia 2015 r., na okres od 5 sierpnia 2015 r. do 4 sierpnia 2020 r.

organizowanych w dwóch lokalizacjach, tj.w... oraz w...br>

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy usługi szkoleniowe w zakresie odnawialnych źródeł energii dla instalatorów OZE, inwestorów, doradców inwestycyjnych, pracowników firm produkujących i sprzedających urządzenia wykorzystywane w systemach OZE, lub pracowników nadzoru inwestycyjnego, świadczone w miejscach dla których ma akredytację UDT, podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów, stwierdzić należy, że w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest jednostką działającą w ramach systemu oświaty ani uczelnią, czy też jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy badawczo-rozwojową, usługi szkoleniowe świadczone przez Zainteresowanego nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i lit. b ustawy.

Należy więc przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowić będą nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na ww. szkolenia będące przedmiotem wniosku. Ponadto Wnioskodawca podał, że świadczone przez niego usługi nie będą stanowić usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych ze środków publicznych w co najmniej 70%.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w treści wniosku nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu, tj. usługi te nie będą świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub nie będą to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż ww. szkolenia regulowane są m.in. przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (obowiązujące w tym zakresie do dnia 4 maja 2015 r.), ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii.

Należy w tym miejscu przytoczyć obowiązujące do dnia 3 maja 2015 r. przepis ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.). Zgodnie z art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, zgodnie z którym osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", o wydanie certyfikatu.

W myśl art. 20h ust. 2 ww. ustawy, certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów odnawialnego źródła energii:

1.

kotłów i pieców na biomasę lub

2.

systemów fotowoltaicznych, lub

3.

słonecznych systemów grzewczych, lub

4.

pomp ciepła, lub

5.

płytkich systemów geotermalnych.

Jak stanowi art. 20h ust. 3 pkt 3 i pkt 4 ww. ustawy, certyfikat może być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki:

1.

ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji lub małej instalacji, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 20q ust. 1 lub w art. 20w, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii;

2.

złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną, odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego.

Zgodnie z art. 20k ust. 1 ww. ustawy, przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT dokonuje sprawdzenia spełnienia przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których mowa w art. 20h ust. 3 lub 4.

Na podstawie art. 20n ust. 1 ww. ustawy, Prezes UDT, na wniosek instalatora złożony nie później niż na 30 dni przed dniem upływu ważności uprzednio wydanego certyfikatu przedłuża ważność certyfikatu na okres kolejnych 5 lat, pod warunkiem że instalator:

1.

złożył oświadczenie, że spełnia warunki, o których mowa w art. 20h ust. 3 lub 4;

2.

w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu ważności certyfikatu ukończył szkolenie przypominające, potwierdzone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń;

3.

przedstawi wykaz zainstalowanych, poddanych modernizacji lub utrzymywanych w należytym stanie technicznym minimum pięciu referencyjnych mikroinstalacji lub małych instalacji w celu potwierdzenia ciągłości pracy.

W myśl art. 20q ust. 1 ww. ustawy, akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o których mowa odpowiednio w art. 20h ust. 3 pkt 3 oraz w art. 20n ust. 1 pkt 2, może być podmiot, który:

1.

posiada system zarządzania szkoleniami;

2.

posiada warunki lokalowe i wyposażenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie szkoleń;

3.

dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia;

4.

uzyskał akredytację Prezesa UDT, zwaną dalej "akredytacją", w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2.

Stosownie do art. 20q ust. 2 ww. ustawy, system zarządzania szkoleniami, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera w szczególności:

1.

wskazanie osoby odpowiedzialnej za zarządzanie organizacją szkoleń i za informacje związane ze szkoleniem;

2.

procedurę dokumentowania i weryfikacji kompetencji personelu prowadzącego szkolenia oraz zapewnienia ciągłej aktualizacji ich wiedzy;

3.

procedurę rejestrowania uczestników szkoleń oraz dokumentowania przebiegu szkoleń wraz z oceną ich efektywności;

4.

procedurę nadzoru nad:

a.

aktualizacją i dokonywaniem zmian w programach szkoleń i materiałach szkoleniowych,

b.

stanem urządzeń technicznych, w tym wyposażeniem laboratoryjnym lub innymi urządzeniami do zajęć praktycznych;

5.

zasady informowania o:

a.

cenniku opłat za szkolenia oraz trybie ich wnoszenia,

b.

miejscu odbywania, datach i godzinach rozpoczęcia oraz zakończenia szkolenia,

c.

zakresie programowym szkolenia, w tym przepisach prawnych, normach, specyfikacjach technicznych i innych pomocach niezbędnych do realizacji programu szkolenia,

d.

wyposażeniu dostarczanym przez organizatora, w tym środkach ochrony indywidualnej oraz wymaganiach bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z miejscami szkolenia

- dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, przy uwzględnieniu dobrej praktyki szkoleniowej.

Zgodnie z art. 20r. ust. 1 ww. ustawy, w celu uzyskania akredytacji podmiot składa do Prezesa UDT pisemny wniosek o udzielenie akredytacji odpowiednio do danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii, w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenia.

Stosownie do art. 20r. ust. 3 ww. ustawy, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizator szkolenia jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty:

* tablicę korelacji zakresu programowego szkolenia prowadzonego przez organizatora z zakresem programowym szkolenia określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20v,

* procedury systemu zarządzania szkoleniami, o których mowa w art. 20q ust. 2 pkt 2-4,

* wykaz szkoleń z określeniem zakresu programowego dla danego typu szkolenia, z podziałem na grupy tematyczne i zagadnienia,

* wykaz zajęć szkoleniowych oraz liczby godzin edukacyjnych,

* wykaz urządzeń technicznych, w tym wyposażenia laboratoryjnego lub innych urządzeń do zajęć praktycznych,

* wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne i praktyczne wraz z danymi dotyczącymi wykształcenia oraz przebiegu praktyki zawodowej

- dla danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii.

Na podstawie art. 20s ust. 1 ww. ustawy, Prezes UDT przed udzieleniem akredytacji dokonuje oceny wniosku oraz dokumentów złożonych przez organizatora szkoleń oraz sprawdzenia spełnienia przez organizatora szkolenia wymagań, o których mowa w art. 20q ust. 1 pkt 1-3.

Zgodnie z art. 20v ww. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1.

warunki i sposób udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej okresowej weryfikacji i cofnięcia, wzór wniosku o udzielenie akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 20w ust. 1 pkt 1, oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia,

2.

zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu,

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w 20v ww. ustawy - Prawo energetyczne, wydane zostało rozporządzenie Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (Dz. U. z 2014 r. poz. 505), które określa m.in. warunki i sposób udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej okresowej weryfikacji i cofnięcia, wzór wniosku o udzielenie akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 20w ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, zwanej dalej "ustawą", oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia, zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2 ustawy, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Zgodnie natomiast z art. 136 ust. 1 ww. ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r. poz. 478 z późn. zm. - obowiązującej od 4 maja 2015 r.), osoba dokonująca instalacji:

1.

mikroinstalacji lub

2.

małych instalacji, lub

3.

instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kw

- zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", o wydanie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, zwanego dalej "certyfikatem".

W myśl art. 136 ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii, certyfikat potwierdza posiadanie kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów instalacji odnawialnego źródła energii:

1.

kotłów i pieców na biomasę lub

2.

systemów fotowoltaicznych, lub

3.

słonecznych systemów grzewczych, lub

4.

pomp ciepła, lub

5.

płytkich systemów geotermalnych.

Certyfikat może być wydany instalatorowi, który: ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji, małej instalacji lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kw, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 146 ust. 1 lub w art. 153 ust. 1, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii (art. 136 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 142 ustawy o odnawialnych źródłach energii, prezes UDT przedłuża ważność certyfikatu na okres kolejnych 5 lat, jeżeli instalator:

1.

spełniania warunki, o których mowa w art. 136 ust. 3 lub 4;

2.

ukończył, w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu ważności certyfikatu, szkolenie przypominające;

3.

zainstalował, poddał modernizacji lub utrzymuje w należytym stanie technicznym co najmniej pięć mikroinstalacji, małych instalacji lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kw.

Wniosek o przedłużenie ważności certyfikatu składa się do Prezesa UDT w terminie 30 dni przed dniem upływu ważności certyfikatu (art. 143 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 146 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii, akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o których mowa w art. 136 ust. 3 pkt 3 oraz w art. 143 ust. 2 pkt 2, może być podmiot, który:

1.

posiada system zarządzania szkoleniami;

2.

posiada warunki lokalowe i wyposażenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie szkoleń;

3.

dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia;

4.

uzyskał akredytację Prezesa UDT w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 136 ust. 2, zwaną dalej "akredytacją".

W myśl art. 147 ust. 1 ww. ustawy o odnawialnych źródłach energii, prezes UDT udziela akredytacji na wniosek organizatora szkolenia.

Wniosek o udzielenie akredytacji zgodnie z art. 147 ust. 2 ww. ustawy o odnawialnych źródłach energii zawiera:

1.

oznaczenie firmy organizatora szkolenia i adresu jego siedziby;

2.

numer identyfikacji podatkowej (NIP) organizatora szkolenia oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeżeli zostały nadane;

3.

określenie:

a.

typu przeprowadzanych szkoleń,

b.

rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenie,

c.

miejsca lub miejsc prowadzenia szkolenia;

4.

podpis wnioskodawcy albo osoby uprawnionej do reprezentacji wnioskodawcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji

Akredytacja jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej udzielenia i podlega okresowej weryfikacji, co najmniej raz w okresie ważności udzielonej akredytacji (art. 149 ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii)

Zgodnie zaś z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (Dz. U. z 2014 r. poz. 505), zwanego dalej "rozporządzeniem" akredytacja jest udzielana przez Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", pod warunkiem wykazania przez organizatora szkoleń, zwanego dalej "organizatorem", spełniania wymagań określonych w art. 20q ust. 1 ustawy.

W myśl § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia, Zakres programowy szkolenia podstawowego, odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, obejmuje:

1.

w części teoretycznej:

a.

zagadnienia ogólne obejmujące podstawowe pojęcia i definicje z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii, właściwości fizyczne i technologiczne instalacji oraz postanowienia dokumentów odniesienia,

b.

zagadnienia specjalistyczne, w tym uwzględnione w załączniku IV dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywę 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.Urz.UE.L 140 z 05.06.2009, str. 16, z późn. zm.);

2.

w części praktycznej - ćwiczenia lub zadania praktyczne z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii, z podaniem wykazu odpowiednich urządzeń technicznych, w tym wyposażenia laboratoryjnego oraz zasad ich bezpiecznego stosowania.

Na podstawie § 12 ust. 2 ww. rozporządzenia, Zakres programowy szkolenia podstawowego określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak stanowi § 13 ww. rozporządzenia, zakres programowy szkolenia przypominającego dla osób ubiegających się o przedłużenie ważności certyfikatu obejmuje wybrane zagadnienia ze szkolenia podstawowego, uwzględniające w szczególności tematy dotyczące wiedzy o aktualnych dokumentach odniesienia oraz umiejętności praktyczne z zakresu nowych technologii i dobrych praktyk instalacyjnych.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w zakresie odnawialnych źródeł energii w miejscach objętych akredytacją UDT dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii oraz szkoleń przypominających dla osób ubiegających się o przedłużenie takiego certyfikatu, spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług - usługi te mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i podniesienie kompetencji zawodowych oraz są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Nadto ww. szkolenia organizowane w miejscach objętych akredytacją UDT stwarzają uczestnikom możliwość uzyskania certyfikatu instalatora OZE. Z przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii wynika bowiem, iż podmioty akredytowane podlegają okresowej weryfikacji przez UDT w odniesieniu do zachowania wszystkich wymogów warunkujących jej udzielenie, nie rzadziej niż raz w okresie ważności akredytacji, a negatywny wynik weryfikacji oznacza cofnięcie akredytacji (art. 149 -151 ustawy o OZE). Jak wskazuje Wnioskodawca, Spółka w pełni przestrzega warunków akredytacji jedynie w odniesieniu do szkoleń OZE odbywających się wyłącznie w lokalizacjach określonych w akredytacji - szkolenia te kończą się wydaniem zaświadczenia o ukończeniu szkolenia przeprowadzonego przez podmiot akredytowany przez UDT.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż ww. szkolenia w zakresie odnawialnych źródeł energii w miejscach objętych akredytacją UDT dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii oraz szkoleń przypominających dla osób ubiegających się o przedłużenie takiego certyfikatu mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Natomiast w odniesieniu do osób niebędących instalatorami stwierdzić należy, iż nie mogą one uzyskać certyfikatu, o którym mowa we wskazanych przepisach ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz przepisach ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Tym samym osoby nie będące instalatorami nie uczestniczą w opisanej przez Wnioskodawcę formie szkolenia celem czy to uzyskania czy odnowienia uprawnień (certyfikatu), zatem również brak uczestnictwa w tego typu szkoleniu nie powoduje u nich negatywnych skutków w postaci utraty tego typu uprawnień (certyfikatu). Zatem nie sposób uznać, że w odniesieniu do tych osób określone zostały w odrębnych przepisach formy i zasady tych szkoleń, skoro uczestniczą one w szkoleniu opartym na programie regulowanym przez ww. rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii, a przeznaczonym dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla innych podmiotów niż instalatorzy, o których mowa w ustawie odnawialnych źródłach energii, tj.m.in. dla inwestorów, doradców inwestycyjnych, pracowników firm produkujących i sprzedających urządzenia wykorzystywane w systemach OZE, lub pracowników nadzoru inwestycyjnego, wprawdzie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, jednakże nie można uznać, że szkolenia te w stosunku do ww. osób będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zatem świadczenie tych usług, jako skierowane do osób niebędących instalatorami, nie uprawnia do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Wnioskodawca winien zatem świadczone usługi dla osób innych niż instalatorzy, jako niespełniające przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania stawką podstawową szkoleń z zakresu instalacji odnawialnych źródeł energii organizowanych w lokalizacjach wskazanych w akredytacji UDT w zaistniałym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl