1061-IPTPB2.4511.629.2016.1.AKu - PIT w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w 2017 r. z tytułu umowy o pracę wykonywanej we Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w 2017 r. z tytułu umowy o pracę wykonywanej we Francji - jest prawidłowe.

W dniu 24 maja 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w latach 2016 - 2017 z tytułu umowy o pracę wykonywanej we Francji.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 20 lipca 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.436.2016.1.AKu, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 lipca 2016 r. (data doręczenia 26 lipca 2016 r.), natomiast w dniu 4 sierpnia 2016 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, złożona na piśmie z dnia 29 lipca 2016 r. (data nadania 30 lipca 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Politechnice.... W okresie od dnia 1 października 2014 r. do dnia 30 września 2015 r. przebywał we Francji, gdzie prowadził badania naukowe na Uniwersytecie...., w ramach rocznego kontraktu o pracę. Na ten wyjazd Wnioskodawca dostał z Politechniki... skierowanie na staż zagraniczny.

Za ten okres, tzn. 3 miesiące w 2014 r. i 9 miesięcy w 2015 r. Wnioskodawca składał deklaracje podatkowe zarówno w Polsce, jak i we Francji, przy czym zgodnie z Umową w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. poz. 5 - art. 20 "nauczyciele, pracownicy badawczy i studenci"), dochody z pracy we Francji były zwolnione z opodatkowania w tamtejszym urzędzie skarbowym i wykazywane tylko przed urzędem skarbowym w Polsce, gdzie posłużyły do obliczenia stopy procentowej.

Począwszy od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca rozpocznie ponownie badania we Francji, na tym samym Uniwersytecie w ramach rocznej umowy o pracę, także w związku ze skierowaniem na staż zagraniczny z Politechniki..... Badania będą realizowane w ramach projektu sfinansowanego przez CNrS (Centre national de la recherche scientifique). W okresie pobytu Wnioskodawcy za granicą możliwe będzie otrzymanie dochodów z Politechniki.... (w tym wynagrodzenia za miesięczny urlop szkoleniowy, wynagrodzenia z tytułu pracy wykonanej jeszcze przed wyjazdem). Oprócz dochodów zagranicznych, Wnioskodawca będzie otrzymywał również dochody z Politechniki.... w roku 2016 oraz w 2017 (po powrocie ze stażu).

W związku z wyjazdem do Francji od 1 września 2016 r., w roku 2016 Wnioskodawca będzie przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. W przypadku roku 2017 dłużej niż 183 dni będzie przebywał we Francji, gdzie będzie wynajmował mieszkanie. Wnioskodawca podkreśla jednak, że przez cały pobyt za granicą, w Polsce pozostaje Jego rodzina (żona i dwoje dzieci), tutaj także Wnioskodawca posiada mieszkanie i miejsce pracy, dlatego jako ośrodek interesów życiowych traktuje Polskę.

Od dochodów we Francji nie jest automatycznie pobierana zaliczka na podatek dochodowy, całość musi zapłacić pracownik przy wypełnianiu rozliczenia rocznego. W trakcie poprzedniego wyjazdu do Francji na staż od 1 października 2014 r. do 30 września 2015 r. Wnioskodawca był zwolniony z zapłaty podatku we Francji, zgodnie z Umową w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. poz. 5 - art. 20).

Odnośnie przyszłego wyjazdu do Francji, tj. od 1 września 2016 r. do 31 sierpnia 2017 r., podatek od dochodów z Francji zostanie zapłacony za granicą, o ile Wnioskodawcy nie obowiązuje zwolnienie z tego podatku, zgodnie z wyżej wymienioną umową w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania.

Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na Uniwersytecie.... dotyczą prac badawczych podejmowanych wyłącznie w interesie publicznym i nie są prowadzone w celu osiągnięcia indywidualnej korzyści.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca wyjeżdżając po raz drugi na roczny staż zagraniczny do Francji, gdzie będzie wykonywał badania naukowe w ramach umowy o pracę z francuską jednostką naukowo-badawczą, będzie mógł przy rozliczeniach za rok 2016 i 2017 skorzystać z art. 20 Umowy polsko-francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. poz. 5) i być zwolnionym z zapłaty podatku we Francji, a jednocześnie w Polsce przy składaniu deklaracji rocznej stosować rozliczenie podatku metodą wyłączenia z progresją, zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi na powyższe pytanie w zakresie dochodów uzyskanych w 2017 r., natomiast, w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy rozliczeniach za rok 2016 i 2017 może skorzystać z artykułu 20 Umowy polsko-francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. poz. 5) i być zwolnionym z zapłaty podatku we Francji, ponieważ wyjeżdżając po raz drugi na roczny staż zagraniczny do Francji, faktyczna suma okresów, na które zawierane są umowy wyniesie 24 miesiące, co jest zgodne z terminem "...okres nie przekraczający dwóch lat" w art. 20 pkt 1 ww. umowy.

W Polsce przy składaniu deklaracji rocznej Wnioskodawca może zastosować rozliczenie podatku metodą wyłączenia z progresją, zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Cytowany wyżej przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje dwie przesłanki od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to, z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych", to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zatem ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu, czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca będzie prowadził badania na uniwersytecie we Francji w ramach rocznej umowy o pracę, w związku ze skierowaniem na staż zagraniczny. W tym okresie Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody zarówno za granicą jak i w Polsce. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na uniwersytecie francuskim będą otrzymywane w związku z pracą badawczą podejmowaną wyłącznie w interesie publicznym i nie będą prowadzone w celu osiągnięcia indywidualnej korzyści.

Wskazać należy, że do dochodów z Francji uzyskanych w 2017 r. przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce zastosowanie ma Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w wyżej wymienionym Państwie albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym Państwie.

Powyższy zapis definiuje pojęcie "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych umawiających się państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że wprawdzie w 2017 r. będzie przebywał we Francji powyżej 183 dni, tj. do 30 września 2017 r., ale jego ośrodek interesów życiowych nadal będzie mieścił się w Polsce. Z tego względu, ponieważ zostaną spełnione warunki zawarte art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, nauczyciel i pracownik badawczy, posiadający miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, który udaje się do drugiego Umawiającego się Państwa, aby prowadzić wykłady lub badania, jest zwolniony od opodatkowania w tym drugim Państwie z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego za swą działalność przez okres nie przekraczający dwóch lat.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ww. Umowy postanowień ust. 1 nie stosuje się do dochodów pochodzących z prac badawczych, jeżeli prace te nie są podejmowane w interesie publicznym, ale głównie z celu osiągnięcia indywidualnej korzyści przez jedną lub więcej określonych osób.

Należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, nauczyciel mający miejsce zamieszkania w Polsce, który wyjedzie do Francji w celu prowadzenia wykładów, jest zwolniony z opodatkowania we Francji z tytułu wynagrodzenia tam otrzymywanego przez okres nieprzekraczający dwóch lat, pod warunkiem, że prace prowadzone są wyłącznie w interesie publicznym W konsekwencji, ww. dochody z wynagrodzenia za pracę podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. w tym wypadku w Polsce. Oznacza to, że do ich opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej przywołanym art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Reasumując, dochody z umowy o pracę wykonywanej w 2017 r. na terytorium Francji, w myśl art. 20 Umowy polsko - francuskiej są zwolnione z opodatkowania we Francji, czyli w kraju, w którym praca jest wykonywana. Jednakże, z uwagi na posiadany status rezydenta podatkowego, Wnioskodawca ma obowiązek wykazywać w Polsce całość osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Z tego względu Wnioskodawca składając zeznanie roczne o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2017 r., dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, będzie uprawniony do obliczenia podatku przy zastosowaniu zasad wynikających z przepisu art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.