1061-IPTPB2.4511.334.2016.2.KK - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB2.4511.334.2016.2.KK Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 20 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.334.2016.1.k.k., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 maja 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 23 maja 2016 r.), zaś w dniu 6 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 30 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 kwietnia 1997 r. rodzice Wnioskodawczyni, tj...., darowali w formie aktu notarialnego gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni oraz Jej dwóm braciom:. oraz..., na współwłasność w częściach równych. W skład gospodarstwa rolnego wchodziła, m.in. współwłasność udziału 9/20 części w działce nr 599, położonej we wsi....

W dniu 9 lutego 2006 r..., będąca współwłaścicielem udziału 9/20 części w działce nr 599, Wnioskodawczyni oraz dwóch Jej braci, znieśli współwłasność działki nr 599, w formie aktu notarialnego. W wyniku tego aktu notarialnego, Wnioskodawczyni oraz Jej bracia, zostali współwłaścicielami udziału 18/20 części w działce nr 599, w częściach równych.

W 2011 r. uprawomocniło się orzeczenie Sądu Rejonowego w... o zniesieniu współwłasności działki nr 599. Działka ta została podzielona na 7 działek. Działki nr 599/1 i nr 599/2 zostały przyznane spadkobiercom..., którego udział w działce nr 599 wynosił 2/20. Działki nr 599/3 oraz nr 599/4 o powierzchniach równych po 0,13 ha, zostały przyznane na własność dwóm braciom Wnioskodawczyni, natomiast działki nr 599/5 oraz nr 599/6 o powierzchniach równych po 0,13 ha, zostały przyznane Wnioskodawczyni. Działka nr 599/7 o powierzchni 1,42 ha pozostała we współwłasności Wnioskodawczyni oraz dwóch Jej braci w częściach równych.

W uzupełnieniu z dnia 30 maja 2016 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w skutek zniesienia współwłasności działki nr 599 w 2006 r., udział 18/20 w działce nr 599 stał się współwłasnością Jej oraz dwóch braci:. oraz..., w częściach równych, a udział 2/20 pozostawał własnością spadkobierców.... Nie było spłaty za część działki należącą do..., ponieważ zniesienie współwłasności polegało na darowaniu Wnioskodawczyni oraz Jej dwóm braciom udziału w działce, poprzez notarialny akt darowizny. Całkowita powierzchnia działki nr 599 wynosiła 2,16 ha. Wartość rynkowa otrzymanych przez Wnioskodawczynię działek nr 599/5 i nr 599/6 oraz udziału w działce nr 599/7, przekroczyła wartość rynkową Jej udziału w działce nr 599, nabytego w drodze darowizny w 2006 r. Jednak biorąc pod uwagę podział całości majątku w wyniku zniesienia współwłasności (innych działek) w 2011 r., nie nastąpiło przysporzenie majątkowe. Nie było spłaty w wyniku zniesienia współwłasności w 2011 r. Działka nr 599/6 jest rolna i Wnioskodawczyni nie planuje jej odrolnienia. Wnioskodawczyni zamierza zbyć działkę nr 599/6 w 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z planami sprzedaży przez Wnioskodawczynię działki nr 599/6, czy sprzedaż działki nr 599/6 będzie traktowana jako źródło przychodów, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie przez Nią nieruchomości, którą planuje sprzedać, tj. działki nr 599/6, położonej we wsi Dzielna, nastąpiło w wyniku aktu notarialnego o zniesieniu współwłasności z dnia 9 lutego 2006 r. W związku z tym, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni jest zwolniona z opłacania podatku od sprzedaży tej nieruchomości, gdyż odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wyniku wykonywania działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 1 kwietnia 1997 r. rodzice Wnioskodawczyni darowali gospodarstwa rolne Wnioskodawczyni oraz Jej dwóm braciom, na współwłasność w częściach równych. W skład gospodarstwa rolnego wchodziła, m.in. współwłasność udziału 9/20 w działce nr 599. Udziały 2/20 pozostawały własnością spadkobierców....

W dniu 9 lutego 2006 r..., będąca współwłaścicielem udziału 9/20 w działce nr 599, darowała Wnioskodawczyni oraz Jej braciom posiadany udział w tej działce. W wyniku tej darowizny, Wnioskodawczyni oraz dwóch Jej bracia zostali współwłaścicielami udziału 18/20 części działki nr 599, w częściach równych.

W 2011 r. uprawomocniło się orzeczenie Sądu Rejonowego o zniesieniu współwłasności działki nr 599, o całkowitej powierzchnia 2,16 ha. Działka ta została podzielona na 7 działek. Działki nr 599/1 i nr 599/2 zostały przyznane spadkobiercom..., którego udział w działce nr 599 wynosił 2/20. Działki nr 599/3 oraz nr 599/4 o powierzchniach równych po 0,13 ha, zostały przyznane na własność dwóm braciom Wnioskodawczyni. Natomiast działki nr 599/5 oraz nr 599/6 o powierzchniach równych po 0,13 ha, zostały przyznane Wnioskodawczyni. Działka nr 599/7 o powierzchni 1,42 ha pozostała we współwłasności Wnioskodawczyni oraz dwóch Jej braci, w częściach równych. Wartość rynkowa otrzymanych przez Wnioskodawczynię działek nr 599/5 i nr 599/6 oraz współwłasność udziału w działce nr 599/7, przekroczyła wartość rynkową Jej udziału w działce nr 599, nabytego w drodze darowizny w 2006 r. Jednak biorąc pod uwagę podział całości majątku w wyniku zniesienia współwłasności (innych działek) w 2011 r., nie nastąpiło przysporzenie majątkowe. Zniesienie współwłasności w 2011 r. było bez spłat i dopłat. Działka nr 599/6 jest rolna i Wnioskodawczyni nie planuje jej odrolnienia. Wnioskodawczyni zamierza zbyć działkę nr 599/6 w 2017 r.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zatem, nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w działce nr 599 nastąpiło na podstawie umów darowizn zawartych w 1997 r. i w 2006 r. W wyniku zawartych umów, Wnioskodawczyni wraz z dwojgiem braci była współwłaścicielem nieruchomości w udziale 18/20 części.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z wniosku wynika, że na skutek zniesienia współwłasności w 2011 r., Wnioskodawczyni nabyła wydzielone działki nr 599/5 i nr 599/6. Ponadto, Wnioskodawczyni oraz Jej dwóm braciom przyznano współwłasność działki nr 599/7, w częściach równych. Dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Ponadto, Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że wartość rynkowa działek otrzymanych przez Nią nr 599/5 i nr 599/6 oraz współwłasność udziału w działce nr 599/7, przekroczyła wartość rynkową Jej udziału w działce nr 599, nabytej w drodze darowizn w 1997 r. i w 2006 r.

W związku z tym, na skutek działu spadku i zniesienia współwłasności w 2011 r., Wnioskodawczyni uzyskała przysporzenia majątkowego, poprzez nabycie udziału w nieruchomości, w części przekraczającej udział we współwłasności nieruchomości, przysługujący Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawczyni nabyła udziały we współwłasności w działce nr 599/6, wydzielonej z działki nr 599, którą zamierza sprzedać w 2017 r., na podstawie:

1.

umowy darowizny do ojca i matki, zawartej w dniu 1 kwietnia 1997 r.,

2.

umowy darowizny od..., zawartej w dniu 9 lutego 2006 r.,

3.

w 2011 r. współwłasność nieruchomości, w części przekraczającej udział w nieruchomości posiadany w tej nieruchomości, przed zniesieniem współwłasności.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawczynię zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że od końca roku, w którym nastąpiło nabycie ww. udziałów w działce nr 599/6, ustawowo określony 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął:

1.

z dniem 31 grudnia 2002 r., przy nabyciu udziałów w drodze darowizny od rodziców,

2.

z dniem 31 grudnia 2011 r., przy nabyciu udziałów w drodze darowizny od...,

3.

z dniem 31 grudnia 2016 r., przy nabyciu udziału w drodze zniesienia współwłasności.

Zatem, zamierzona przez Wnioskodawczynię sprzedaż przedmiotowej działki w 2017 r., nastąpi po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie nieruchomości (działki nr 599/6) w 2017 r., nie stanowi źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostanie dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. W konsekwencji, przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl