1061-IPTPB2.4511.197.2016.1.IL - PIT w zakresie preferencyjnego rozliczenia osoby samotnie wychowującej dziecko.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 27 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB2.4511.197.2016.1.IL PIT w zakresie preferencyjnego rozliczenia osoby samotnie wychowującej dziecko.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego rozliczenia osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego rozliczenia osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z pierwszego małżeństwa Wnioskodawczyni ma jedno dziecko, córkę urodzoną dnia 24 sierpnia 1998 r. Wnioskodawczyni od 2004 r. nie mieszka z mężem, mają również inne adresy zameldowania. W 2005 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się. Sąd powierzył Wnioskodawczyni wykonywanie władzy rodzicielskiej nad córką, ustalając miejsce zamieszkania dziecka razem z matką. Po rozwodzie do 2012 r. Wnioskodawczyni rozliczała się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, co zostało pozytywnie zweryfikowane przez Urząd Skarbowy....

Córka Wnioskodawczyni jest uczennicą liceum ogólnokształcącego i nie osiąga żadnych dochodów. Sytuacja między Wnioskodawczynią a ojcem Jej córki nie zmieniła się do dnia złożenia wniosku. W sierpniu 2012 r. Wnioskodawczyni wyszła ponownie za mąż. Z drugim mężem nie posiadają wspólnych dzieci. Jeszcze przed zawarciem małżeństwa podpisali notarialnie umowę małżeńską ustanawiającą całkowitą rozdzielność majątkową, która od momentu podpisania w sposób nieprzerwany trwa nadal. Po zawarciu małżeństwa podpisali także notarialnie umowę o zrzeczeniu się prawa do dziedziczenia wzajemnie po sobie. Od początku małżeństwa mieli Oni odrębne adresy zameldowania. Od grudnia 2014 r. adresy te są także ich odrębnymi adresami zamieszkania, gdyż Wnioskodawczyni z mężem mieszkają osobno i nie utrzymują ze sobą kontaktów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w obecnej sytuacji, uwzględniwszy także obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. przepis o konieczności rozstrzygania niedających się usunąć wątpliwości prawa podatkowego na korzyść podatników, Wnioskodawczyni może rozliczać uzyskane dochody, począwszy od tych uzyskanych w 2015 r., jako osoba samotnie wychowująca dziecko do ukończenia przez nie 25 roku życia, jeżeli będzie się ono uczyć i pozostawać przez ten czas na Jej utrzymaniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinno przysługiwać Jej prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Obecny formalny mąż Wnioskodawczyni nie został pozbawiony praw rodzicielskich w stosunku do córki Wnioskodawczyni, gdyż nigdy ich nie posiadał, nie miał więc czego być pozbawiony, ale skutek prawny w obu sytuacjach jest taki sam. Obecny mąż Wnioskodawczyni nie jest ojcem biologicznym ani prawnym opiekunem córki. Obecny mąż Wnioskodawczyni, biorąc po uwagę stan faktyczny, nie wychowuje Jej córki, gdyż nie utrzymuje z Nią kontaktów, ani biorąc po uwagę stan prawny nie ma żadnych obowiązków i nie ponosi żadnych konsekwencji prawnych z tytułu wychowywania dziecka Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni i Jej córka mają inny adres zameldowania i zamieszkania niż mąż Wnioskodawczyni. Obecny mąż Wnioskodawczyni nie przyczynia się i nie przyczyniał się w żaden sposób do finansowego utrzymania córki Wnioskodawczyni, albowiem nigdy nie miał takich zobowiązań i jeszcze przed ślubem zawarli umowę małżeńską ustanawiającą całkowitą rozdzielność majątkową między Nimi, która od momentu podpisania w sposób nieprzerwany trwa nadal. Od grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni samotnie wychowuje córkę, bowiem mąż z Nimi nie mieszka.

Wnioskodawczyni uważa, że powinna móc występować z wnioskiem o określenie podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Ponadto, art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Podkreślić należy, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Aby zatem móc korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych w tym przepisie należy mieć, jak wskazano powyżej, ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dzieci.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ma córkę, która jest uczennicą liceum. W 2005 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się. Sąd powierzył Jej wykonywanie władzy rodzicielskiej, ustalając miejsce zamieszkania córki przy matce. Córka nie osiąga żadnych dochodów. Po rozwodzie do 2012 r. Wnioskodawczyni rozliczała się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. W sierpniu 2012 r. Wnioskodawczyni wyszła ponownie za mąż. Z drugim mężem nie mają wspólnych dzieci.

Jeszcze przed zawarciem małżeństwa podpisali Oni notarialnie umowę małżeńską ustanawiającą całkowitą rozdzielność majątkową, która od momentu podpisania w sposób nieprzerwany trwa nadal. Po zawarciu małżeństwa podpisali Oni także notarialnie umowę o zrzeczeniu się prawa do dziedziczenia wzajemnie po sobie. Od początku małżeństwa mieli Oni odrębne adresy zameldowania. Od grudnia 2014 r. adresy te są także ich odrębnymi adresami zamieszkania, gdyż Wnioskodawczyni z mężem mieszkają osobno i nie utrzymują ze sobą kontaktów.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny i przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie może być uznana za osobę samotnie wychowującą dziecko i tym samym nie będzie mogła skorzystać z rozliczenia podatku dochodowego za rok 2015 i lata następne, w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, jeśli Jej sytuacja prawno-podatkowa pozostanie bez zmian.

Zawarcie w sierpniu 2012 r. związku małżeńskiego i pozostawanie w nim do dnia dzisiejszego, pozbawia Wnioskodawczynię tego prawa. Okoliczność, że obecny mąż z Nią nie mieszka i nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego oraz nie przysposobił Jej córki pozostaje w tym przypadku bez znaczenia. Będąc osobą w związku małżeńskim nie spełnia warunku z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie jest panną, rozwódką, czy wdową. Fakt, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, a prawa rodzicielskie w stosunku do córki posiada Ona nie oznacza, że pod względem prawnym Jej sytuacja jest analogiczna jak osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich. Wskazać bowiem należy, że skoro obecny mąż nie przysposobił córki Wnioskodawczyni - takich praw rodzicielskich w ogóle nie posiadał, więc i nie mógł być ich pozbawiony, a zatem przepis art. 6 ust. 4 nie odnosi się do męża Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl